Απομονώνοντας το δεύτερο και το τρίτο γκολ της ΑΕΚ στην Τραπεζούντα, μπορεί κανείς να αντιληφθεί το πόσο βαθιά έχει περάσει στους παίκτες του ο Αλμέιδα τα βασικά χαρακτηριστικά της ποδοσφαιρικής του φιλοσοφίας.
Η εμφατική νίκη της ΑΕΚ μέσα στην Τραπεζούντα στο φιλικό με τον χαρακτήρα της πρόβας τζενεράλε έδειξε ότι η Ένωση βρίσκεται σε ένα άκρως ικανοποιητικό επίπεδο ενόψει των προκριματικών του Champions League με αντίπαλο την Ντινάμο Ζάγκρεμπ που πλησιάζουν. Φυσικά δεν ήταν τόσο το σκορ, όσο η πειστική εικόνα των κιτρινόμαυρων. Μία εβδομάδα και κάτι πριν την πρώτη τους επίσημη ευρωπαϊκή αναμέτρηση παρουσιάζουν εξαιρετική συνοχή, αποτέλεσμα της ομοιογένειας του ρόστερ από πέρυσι, και πιστή εφαρμογή του πλάνου του Ματίας Αλμέιδα.
Στο φιλικό με την Τράμπζονσπορ αρκεί κανείς να απομονώσει το δεύτερο και το τρίτο γκολ της ΑΕΚ για να διαπιστώσει πόσο πολύ χαρακτηρίζει μετά από ένα χρόνο η «ταυτότητα» του Αλμέιδα τον τρόπο παιχνιδιού της Ένωσης. Διότι μπορεί στο πρώτο γκολ να βγήκε η καλή σχέση που έχει αναπτύξει με τα αντίπαλα δίχτυα ο Λιβάι Γκαρσία μετά τη μετατροπή του σε φορ από τον «Πελάδο», ωστόσο τα γκολ του Ελίασον και του Φαν Βέερτ και ο τρόπος με τον οποίο δημιουργήθηκαν, αποτελούν στιγμές βγαλμένες από το ομορφότερο ποδοσφαιρικό σχέδιο του Αργεντινού προπονητή.
Τι αποτελεί ένα από τα βασικότερα στοιχεία της ποδοσφαιρικής φιλοσοφίας του Αλμέιδα; Την ανάκτηση της μπάλας με το στοιχείο της έντασης και τη γρήγορη μετάβαση από τη φάση άμυνας στη φάση επίθεσης. Είτε αυτό συμβεί στο μισό του αντιπάλου, είτε στο μισό της ΑΕΚ. Αυτό ακριβώς είδαμε να συμβαίνει με τον πιο ολοκληρωμένο τρόπο στο δεύτερο και στο τρίτο τέρμα επί της Τράμπζονσπορ με το… Almeyda’s way να ξεδιπλώνεται σε όλο του το μεγαλείο.
Τόσο στο 0-2 με τον Ελίασον όσο και στο 1-3 με τον Φαν Βέερτ ο «Πελάδο» θα πρέπει να κοίταζε τους παίκτες του με απόλυτη ευχαρίστηση να εφαρμόζουν στον απόλυτο βαθμό αυτά που θέλει από εκείνους στον αγωνιστικό χώρο. Κλέψιμο, παιχνίδι συνεργασίας με κάθετο ποδόσφαιρο και γρήγορες μεταβιβάσεις για να να… κρυφτεί η μπάλα και ο αντίπαλος να την ξαναδεί όταν θα χρειαστεί να τη μαζέψει μέσα από τα δίχτυα του.
Χρειάστηκαν 19” στους παίκτες της ΑΕΚ από την ανάκτηση της κατοχής για να φτάσουν στο 0-2, χωρίς οι παίκτες της Τράμπζονσπορ να ακουμπήσουν την μπάλα με συνεργασία πέντε παικτών. Ανάκτηση από τον Ελίασον, συνδυαστικό ποδόσφαιρο με Ρότα και Τσούμπερ, προωθητική μπαλιά στον Λιβάι, συμμετοχή του Πινέδα στη φάση από την παράλληλη πάσα και ο Ελίασον που είχε ακολουθήσει όλη τη φάση τελείωσε ιδανικά με ένα δεξί πλασέ (σ.σ. αν και το κακό του πόδι) και με τη βοήθεια του δοκαριού για το 0-2.
Όσο για το 1-3; Η ανάδειξη της ποδοσφαιρικής ταυτότητας του Αλμέιδα ακόμα πιο έντονα. Εδώ χρειάστηκε ακόμα λιγότερος χρόνος, μόλις 14” από την ανάκτηση της μπάλας μέχρι αυτή να καταλήξει στο πλεκτό, χωρίς ξανά οι παίκτες της Τράμπζονσπορ να έρθουν σε επαφή μαζί της, σε μια συνεργασία έξι παικτών. Κλέψιμο από τον Μάνταλο, πάσα κατευθείαν στον Γκατσίνοβιτς, αυτός αμέσως στον Πισάρο, κουβάλημα της μπάλας από τον «Τζόκερ» που τροφοδότησε τον Άμραμπατ, ο οποίος πέρασε στον προωθημένο Σιντιμπέ και ο Φαν Βέερτ με προβολή έπειτα από την παράλληλη μπαλιά που του έγινε, σκόραρε. Με λίγα λόγια, ο τρόπος του Αλμέιδα…
