Ο Θάνος Σαρρής «πέταξε» για τον τελικό του Champions League παρέα με το Playstation και αναρωτιέται αν ο Ιντσάγκι και η Ίντερ μπορούν να μπλοκάρουν τη Μάντσεστερ Σίτι του Πεπ.
Κωνσταντινούπολη, λοιπόν. Στον προορισμό των θαυμάτων. Εκεί που κάποτε μια άλλη αγγλική ομάδα, με αντίπαλο μια άλλη ιταλική, έγραψε ποδοσφαιρική ιστορία. Όσο κι αν το ποδόσφαιρο αλλάζει, όσο κι αν μεγαλώνουμε, η μπαλίτσα είναι ατόφια συναισθήματα και το ματς εκείνο της Λίβερπουλ με τη Μίλαν ήταν η πεμπτουσία του συναισθήματος, ανεξαρτήτως συμπαθειών και αντιπαθειών. Κάτι ανάλογο ανυπομονούμε να ζήσουμε ξανά, αυτή τη φορά από κοντά, παρέα με το Playstation, το οποίο αποτελεί επίσημο χορηγό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης και μας έκανε την τιμή να ταξιδέψουμε μαζί του!
Τελικός Champions League 2023: Οι αναμνήσεις από Μάντσεστερ Σίτι και Ίντερ
Και φέτος, όπως και να το κάνει κανείς, στην Κωνσταντινούπολη γράφεται ιστορία. Από τη μία, η «ποδοσφαιρική μηχανή» του Πεπ Γκουαρδιόλα, η ομάδα που κάνει πράξη το suprasuperiority και θέλει να επαναλάβει τον θρίαμβο της συμπολίτισσάς της από το μακρινό 1999: Να επιστρέψει στο Μάντσεστερ με το πολυπόθητο τρεμπλ και να ολοκληρώσει, επιτέλους, το πρότζεκτ Γκουαρδιόλα στη Σίτι, με το βαρύτιμο τρόπαιο. Το τρεμπλ δεν είναι κάτι για το οποίο μπορούν να υπερηφανεύονται πολλοί. Με χρονολογική σειρά, το έχουν καταφέρει η Σέλτικ το 1967, ο Άγιαξ το 1972, η Αϊντχόφεν το 1988, η Γιουνάιτεντ το 1999, η Μπαρτσελόνα το 2009 και το 2015, η Ίντερ το 2010 και η Μπάγερν το 2013 και το 2020.
Από την άλλη, η Ίντερ του Ιντσάγκι, που ελάχιστοι πίστευαν ότι θα καταφέρει να φτάσει μέχρι εδώ, με τον ιταλικό ρεαλισμό, τον εκπληκτικό Λαουτάρο και την ανάμνηση του 2010, όταν ο Ζοσέ Μουρίνιο μπλοκάρε την υπερηχητική Μπάγερν του Φαν Χάαλ και είδε τον δικό της «πρίγκιπα», τον Ντιέγκο Μιλίτο, να της φορά το στέμμα της πρωταθλήτριας Ευρώπης. Δεν γίνεται, πετώντας γι’ αυτόν τον προορισμό, να μην γυρίζουν στο κεφάλι σου αναμνήσεις.
Μάντσεστερ Σίτι: Έτοιμη για τρεμπλ
Οι περισσότεροι περιμένουν απλώς από τη Μάντσεστερ Σίτι να τελειώσει τη δουλειά. Η αγωνιστική της επάνοδος στη φετινή χρονιά συνδυάστηκε με την κατάκτηση του πρωταθλήματος, ενώ ήταν η νικήτρια και στο ντέρμπι του Μάντσεστερ για το FA Cup. Παράλληλα, σκόρπισε τρόμο στην Ευρώπη με τις εμφανίσεις της. Ειδικότερα, με το masterpiece της εκθρόνισης της Ρεάλ Μαδρίτης, έδειξε και στον πλέον δύσπιστο, στο μυαλό του οποίου το «βάρος» μιας φανέλας παίζει σημαντικό ρόλο σ’ αυτά τα ματς, ότι έχει φτάσει πια το πλήρωμα του χρόνου.
Ένα επιπλέον χαρακτηριστικό είναι ότι έχει αλλάξει και την αμυντική της συμπεριφορά. «Το πρόβλημα ήταν ότι δεχόμασταν χαζά γκολ στο παρελθόν. Τα χαρίζαμε. Συχνά αποκλειόμασταν επειδή δεχόμασταν αυτά τα γκολ. Πλέον, αυτά τα παιδιά μπορούν να αμυνθούν πραγματικά καλά», έλεγε ο Πεπ Γκουαρδιόλα. Φέτος, οι «Πολίτες» έχουν δεχθεί μόλις πέντε γκολ σε 12 ματς του Champions League και έχουν κρατήσει 7 φορές την εστία τους απαραβίαστη. Αν νικήσουν με «καθαρό» σκορ στον τελικό του Champions League 2023, φτάνουν την επίδοση του 2020-21, στον οποίο, ωστόσο, η πορεία τους σταμάτησε ένα βήμα πριν την κούπα.
Ίντερ: Με το ευρωπαϊκό κοστούμι
Η Σίτι όμως δεν παίζει μόνη της και όσοι έχουν στο μυαλό τους την Ίντερ της Serie A, που τερμάτισε στην τρίτη θέση, 18 ολόκληρους βαθμούς πίσω από την πρωταθλήτρια Νάπολι, με 12 ήττες και χωρίς ποτέ να πείσει ότι μπορεί ρεαλιστικά να διεκδικήσει το Σκουντέτο, μάλλον θα διαψευσθούν. Κι αυτό είναι κάτι που κατάλαβε, πρώτος από άλλους, ο ίδιος ο Σιμόνε Ιντσάγκι, ενώ παραδέχθηκε και ο πρόεδρος, Στίβεν Ζανγκ: «Είναι δύσκολο να παραμείνεις συγκεντρωμένος σε κάθε διοργάνωση. Υπάρχει κόπωση, σωματική και πνευματική. Αλλά τώρα έχουμε έναν τελικό μπροστά μας και είμαστε απόλυτα συγκεντρωμένοι σε αυτόν». Ο Ιντσάγκι, παρεμπιπτόντως, πέραν του ότι πλέον έχει ουσιαστικά έναν τελευταίο αγώνα να διαχειριστεί, έχει αποδείξει ότι είναι προπονητής τελικών. Από τους 8 που έχει συμμετάσχει ως τεχνικός, οι ομάδες του έχουν νικήσει τους 7. Η μοναδική του ήττα ήταν στο πρώτο ματς που κρίνει κούπα, το 2017, όταν η Λάτσιο έχασε το Coppa Italia από τη Γιουβέντους. Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι η ιστορία έχει δείξει πως σε αντίθεση με τα πρωταθλήματα, τα κύπελλα δεν τα σηκώνουν πάντα οι καλύτερες ομάδες. «Μπορείς να κατακτήσεις το Champions League στη χειρότερη σεζόν σου. Μια νοκ-άουτ διοργάνωση είναι πάντα απρόβλεπτη», έλεγε ο μετρ, Ζοσέ Μουρίνιο.
Είναι προφανές ότι το Champions League απαιτεί διαφορετική αγωνιστική διαχείριση από ό,τι το εγχώριο πρωτάθλημα και οι αντίπαλοι είναι αφενός πιο δυνατοί, αφετέρου διαφορετικοί. Οι Νερατζούρι, για παράδειγμα, ήταν πρώτοι στη Serie A στα Expected Goals, με 1.83 ανα ματς, ενώ στο Champions League έχουν 1.40 και είναι 19οι. Η ποιότητα των ευκαιριών που δημιουργούν, δηλαδή, ανταποκρίνεται σε σχεδόν ενάμισι τέρμα ανά αγώνα. Αντίστοιχα, στην Ιταλία τα Expected Goals Against τους ήταν 0.96, έχοντας την τρίτη καλύτερη άμυνα (με βάση αυτό το metric, δηλαδή την ποιότητα των ευκαιριών που επιτρέπουν στους αντίπαλους). Στην Ευρώπη δέχονται 1.21 και είναι 8οι στη σχετική λίστα.
Σιμόνε Ιντσάγκι εναντίον Πεπ Γκουαρδιόλα
Μολονότι ο Σιμόνε Ιντσάγκι λειτουργεί με τριπλέτα στην άμυνα τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ιταλία, η προσέγγιση είναι διαφορετική, με αποτέλεσμα στο Champions League η διάταξη να μοιάζει περισσότερο με 5-3-2 και στη Serie A με 3-5-2. Αντίστοιχα, διαφορετική, είναι και η προσέγγιση στο πρέσινγκ. Ένας πολύ χαρακτηριστικός δείκτης για την πίεση είναι το PPDA, δηλαδή οι πάσες που επιτρέπει μια ομάδα στον αντίπαλο, στο 60% του τερέν, πριν ξεκινήσει μια αμυντική ενέργεια. Όσο χαμηλότερος ο δείκτης, τόσο μεγαλύτερη η πίεση. Η Ίντερ είχε 11.4 μ.ο στο PPDA της στην Ιταλία και 18 στην Ευρώπη. Είναι χαρακτηριστικό ότι σχεδόν το 60% του πρέσινγκ της Ίντερ γίνεται στο δικό της μισό και το ποσοστό αυτό είναι το υψηλότερο από όλες τις ομάδες που προκρίθηκαν στα νοκ-άουτ της διοργάνωσης. Η αμυντική θωράκιση λειτουργεί, καθώς η Ίντερ έχει καταφέρει να κρατήσει την εστία του Ονάνα απαραβίαστη στα οκτώ από τα 12 ματς της φέτος στ’ αστέρια. Αν καταφέρει να μην δεχθεί γκολ από τη Σίτι, τότε ισοφαρίζει το ρεκόρ της Άρσεναλ από το 2005-06.
Οι Νερατζούρι τοποθετούνται χαμηλά στο γήπεδο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι περιμένουν τον αντίπαλο, συνδυάζοντας το χαμηλό μπλοκ με τη στοχευμένη πίεση, προκειμένου να καταστρέψουν τον ρυθμό ανάπτυξης του αντιπάλου αφενός και να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για αντεπίθεση αφετέρου, με τους πλάγιους wing-back να έχουν πολύ σημαντική συνδρομή στις μεταβάσεις. Ο Ντιμάρκο, από τα αριστερά, έχει συμμετοχή σε 14 γκολ, μετρώντας πέντε ασίστ στο Champions League, ενώ τόσο ο ίδιος όσο και ο Ντάμφρις πατούν συχνά περιοχή.
Φοβού τους Ιταλούς
Προφανώς, το χαμηλό μπλοκ είναι μια τακτική που έχει βρει αρκετές φορές μπροστά του ο Πεπ Γκουαρδιόλα και προφανώς η ανάλυση και η προσαρμογή της ομάδας του είναι σε άλλο επίπεδο. Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει ότι ο τρόπος που τοποθετείται η Ίντερ, σε συνδυασμό με τη διαχείριση του πρέσινγκ της, με την υπεροπλία στους επιθετικούς και με την προετοιμασία του Ιντσάγκι δεν μπορεί να δημιουργήσει ζητήματα στους «Πολίτες». Όπως και να το κάνουμε, όσο κοινότυπο κι αν ακουστεί, είναι αλλιώς όταν αμύνονται οι Ιταλοί! Το είπε, άλλωστε, με τον δικό του τρόπο κι ο Ρομπέρτο Ντι Ματέο: «Ο Γκουαρδιόλα είναι κάτι παραπάνω από ένας προπονητής, είναι οραματιστής, αλλά ξέρει πόσο ανταγωνιστικοί είναι οι Ιταλοί και μας φοβάται».
Στα δικά μου μάτια, έχοντας αρχίσει να ζω στον ρυθμό του τελικού, η Μάντσεστερ Σίτι παραμένει το φαβορί. Για να επανέλθουμε στα λόγια του Μουρίνιο και να κλείσουμε με αυτά, όλα όσα δείχνουν τα metrics και οι αναλύσεις μπορούν να αλλάξουν από τη μια στιγμή σε ένα 90λεπτο που κρίνει τα πάντα. Γι’ αυτό και οι τελικοί είναι πάντα διαφορετική υπόθεση. «Για τα special παιχνίδια, χρειάζεται μερικές φορές να μην μένεις δέσμιος της φιλοσοφίας σου», είχε πει ο Πορτογάλος. Σε λίγες ώρες θα δούμε αν κάποιος από τους δύο τεχνικούς έχει κάποιον άσο στο μανίκι.
