Οι γίγαντες στα πόδια του και η εμπειρία του Βελγίου
«Σκεφτόμουν ότι έχει το ταλέντο για να σταθεί. Ήξερα ότι θα αρέσει, αλλά όχι στον βαθμό που τελικά τους άρεσε για να τον βάλουν να αγωνιστεί με την ομάδα κάτω των 19», θυμάται ο πατέρας του, γυρνώντας πίσω σε εκείνο το ταξίδι στη Βαρκελώνη, όταν ο Γιάννης ήταν 15 ετών. Το παιδί που, από την πρώτη στιγμή που ακούμπησε μια μπάλα, έδειξε προορισμένο να σπάει τα όριά του δεν άργησε να δει το όνομά του στις λίστες των μεγαλύτερων συλλόγων της Ευρώπης. Μεταξύ αυτών και της Μπαρτσελόνα.
Ο «Ντέλιας» πέρασε μια εβδομάδα στην περίφημη Masia, την ακαδημία των Μπλαουγκράνα, όπου εντυπωσίασε και ανάγκασε τους Καταλανούς να καταθέσουν πρόταση 1,5 εκατομμυρίου στον ΠΑΟΚ για να τον κάνουν δικό τους. Η Μπάρτσα ωστόσο, δεν έπεισε ποτέ την οικογένειά του σε σχέση με όσα θα μπορούσε να του προσφέρει και το deal κατέρρευσε.
Την ίδια κατάληξη είχε και κάθε άλλη απόπειρα κάθε ευρωπαϊκού συλλόγου που μαγεύτηκε από τον θαυματουργό πιτσιρικά και χτύπησε την πόρτα του ΠΑΟΚ. Και ήταν πολλοί οι γίγαντες που κατά καιρούς μαζεύτηκαν γύρω από τα μικροκαμωμένα πόδια του.
Μπάγερν, Μάντσεστερ Σίτι, Άρσεναλ Ατλέτικο Μαδρίτης, Ντόρτμουντ, Ζάλτσμπουργκ. Όλες τους ασχολήθηκαν ζεστά με τον «Ντέλια». Η Φούλαμ έφτασε μια ανάσα από αυτόν και η Τσέλσι ήταν η τελευταία που προσπάθησε να τον «αρπάξει» από τον Δικέφαλο του Βορρά.
Πάντα όμως οι – μικρές ή μεγάλες – λεπτομέρειες τον κρατούσαν στη Θεσσαλονίκη, εκεί όπου δούλευε, έπαιζε και μάγευε. Μεγάλωνε, ηλικιακά και ποδοσφαιρικά. Κι έτσι αποφάσισε να κλείσει τα αυτιά του στις λαμπερές Σειρήνες και να μείνει στο περιβάλλον που του χάριζε τη μεγαλύτερη πίστη και του έδινε ένα ξεκάθαρο μονοπάτι προς την πρώτη ομάδα. Από την ακαδημία, στην Κ17 και την Κ19, κι από εκεί σε τρεις σκόρπιες συμμετοχές με τους άνδρες. Ο Κωνσταντέλιας έκανε το επαγγελματικό του ντεμπούτο στα 17 του όμως πριν την καθιέρωση έπρεπε να ανέβει ένα τελευταίο – απαιτητικότατο – σκαλί.
Τον Ιανουάριο του 2022 πήρε τη δύσκολη απόφαση να φύγει δανεικός, με τις ευλογίες του ΠΑΟΚ φυσικά, στην Έουπεν του Βελγίου. Πέντε μήνες και μόλις οκτώ συμμετοχές στο «άγριο» περιβάλλον μιας ξένης χώρας και μιας σκληρής ομάδας στάθηκαν ικανοί να χαλυβδώσουν τον τότε 18χρονο. Να τον κάνουν πιο ανθεκτικό, να τον αναγκάσουν να δυναμώσει σωματικά και πνευματικά, να ωριμάσει κι έπειτα να επιστρέψει στο «σπίτι» του για καλοκαιρινή προετοιμασία. Σαν «άλλος άνθρωπος», όπως θυμούνται οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ. Έτοιμος να εκραγεί.
