Αλήθεια, τι συμβαίνει όταν τελειώνουν τα παραμύθια; Οι σελίδες φτάνουν στο τέλος τους, το βιβλίο κλείνει αλλά τίποτα δεν μπορεί να εμποδίσει τον χρόνο να κυλά. Μάλλον κάτι παρόμοιο συνέβη και στη Λέστερ.
Γιατί όταν ο Γουές Μόργκαν και ο Κάσπερ Σμάιχελ σήκωναν το τρόπαιο του FA Cup στον ουρανό του «Γουέμπλεϊ» το 2021, πιθανότατα ούτε ο πιο απαισιόδοξος φίλος της δεν θα φανταζόταν πως μόλις δύο χρόνια αργότερα η ομάδα θα βρισκόταν στο χείλος του γκρεμού, ένα γλίστρημα μακριά από την Championship.
Η ομάδα κάθε ουδέτερου, η ομάδα της πιο συναρπαστικής κατάκτησης πρωταθλήματος, εκείνης που έκανε το ποδόσφαιρο να νικήσει πραγματικά, λίγα χρόνια μετά φλερτάρει με το ενδεχόμενο του υποβιβασμού πιο σοβαρά από ποτέ μετά την πρώτη σεζόν επιστροφής της στην Premier League, το 2014/15. Το παραμύθι δείχνει όχι απλά να έχει τελειώσει αλλά να μετατρέπεται και σε έναν απροσδόκητο εφιάλτη.
Ο Μπρένταν Ρότζερς αποτέλεσε παρελθόν, αφήνοντας τις Αλεπούδες στους 25 βαθμούς και τη 19η θέση μετά από 30 αγωνιστικές. Ο Ντιν Σμιθ ανέλαβε, καλούμενος να ανέβει ένα ολόκληρο βουνό. Βουνό όμως, του οποίου οι πρόποδες απλώνονται και μακριά από το χορτάρι, κάνοντας την κατάσταση ακόμα πιο περίπλοκη.
Η Λέστερ τα τελευταία χρόνια κατάφερε να «μεγαλώσει» τόσο που πολλοί άρχισαν να τη θεωρούν το No.7 στο Big-6 της Αγγλίας. Το έκανε με το δικό της μοντέλο, τον δικό της τρόπο και για αυτό πέτυχε, όμως η παρέκκλιση από τις αρχές της και το ισχυρό οικονομικό «χτύπημα» της πανδημίας την έβαλαν σε μια διαφορετική δίοδο με καταστροφικά αποτελέσματα.
Οι Αλεπούδες, ανιχνεύοντας αρχικά φθηνούς και ελπιδοφόρους παίκτες, δούλευαν για να τους εξελίξουν και στη συνέχεια τους πουλούσαν για πολλά περισσότερα, προκειμένου να επανεπενδύσουν ορισμένα από τα έσοδα, δημιουργώντας έτσι έναν παραπάνω από βιώσιμο κύκλο. Καντέ, Ντρινκγουότερ, Μαχρέζ, Μαγκουάιρ και Τσίλγουελ αποχαιρέτησαν κατά σειρά φέρνοντας τεράστια ποσά στην ομάδα, όμως σχεδόν απροσδόκητα ακολούθησαν η «τρύπα» στα οικονομικά εξαιτίας του Covid-19, η κακή στελέχωση και οι λανθασμένες επιλογές στη διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων, με την κατρακύλα να μην μπορεί να αποφευχθεί.
Ορισμένοι παίκτες, όπως ο Τίλεμανς, δεν πουλήθηκαν όταν έπρεπε, πλέον επτά από αυτούς θα φύγουν ως ελεύθεροι το καλοκαίρι και όσοι επιπλέον ήρθαν στην ομάδα δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα. Η Λέστερ τρύπησε για τα καλά το ταβάνι της, μα τώρα δείχνει χαμένη, έτοιμη να «κάψει» ένα παραμύθι και ίσως, αν τα καταφέρει, να αρχίσει ένα άλλο.
