Ο υπηρεσιακός προπονητής της Τότεναμ Κρίστιαν Στελίνι, αποκαλύπτει την εμπειρία του στην προπονητική ερασιτεχνική ομάδα προσφύγων, Survivors, και διηγείται ότι χάρη στη δύναμη της θέλησης ενός τερματοφύλακα με ένα μάτι κέρδισαν την τελική διαδικασία των πέναλτι.
«Είχαμε 35 άτομα στο γήπεδο, παίζοντας χωρίς παπούτσια», λέει ο Κρίστιαν Στελίνι, κι ένα δάκρυ τρέχει στο μάγουλό του. Ο προπονητής της Τότεναμ μετά την επεισοδιακή αποχώρηση του Αντόνιο Κόντε, βρίσκεται στο προπονητικό χώρου του συλλόγου στο Ένφιλντ, που θεωρείται ευρέως ως μια από τις πιο πολυτελείς ποδοσφαιρικές πανεπιστημιουπόλεις στον κόσμο και μιλώντας στους «Times» ξεκαθαρίζει ότι «κρίση είναι κάτι διαφορετικό» κι όχι αυτό που βιώνουν οι «Σπερς»!
Ενώ εξέτιε ποινή αποκλεισμού μετά το σκάνδαλο των στημένων αγώνων το 2011 στην Ιταλία, ο Στελίνι ανέλαβε μια ερασιτεχνική ομάδα στο Τορίνο, αποτελούμενη από πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο. Η ομάδα ονομαζόταν Survivors. «Δεν ήταν επαγγελματίες, ήταν πρόσφυγες, προσπαθούσαν να κάνουν κάτι νέο στη ζωή τους. Είχαμε 35 άτομα που μπήκαν στο γήπεδο χωρίς παπούτσια, μόνο με κάλτσες και είπαν, “Μπορώ να προπονηθώ;” Είπαμε, “Ναι, μπορείς, προφανώς, αλλά χρειάζεσαι παπούτσια”. Είπαν: “Παπούτσια; Μπορώ να παίξω χωρίς παπούτσια.” Κι απαντήσαμε, “Πώς μπορείς να παίξεις χωρίς παπούτσια ενάντια σε παίκτες με παπούτσια με καρφιά; Είναι επικίνδυνο για σένα.” Μου είπαν, “Όχι, δεν είναι επικίνδυνο, μην ανησυχείς”».
Ένας από τους παίκτες που προπονούσε ο Στελίνι είχε φτάσει από το Αφγανιστάν, αφού έκανε το ταξίδι κρυμμένος μέσα σε ένα εφεδρικό ελαστικό. «Προσπάθησε να έρθει με μια λέμβο, αλλά τον έστειλαν πίσω στην Τουρκία, όχι μία αλλά τρεις φορές», λέει ο Στελίνι. «Το επόμενο βήμα για αυτόν ήταν να κρυφτεί σε ένα μεγάλο εφεδρικό ελαστικό. Κρύφτηκε εκεί στην Ελλάδα, ίσως για 24 ώρες, και όταν έφτασε από την Ελλάδα, τον έβγαλαν κουλουριασμένο και του ήταν αδύνατο να απλώσει το πόδι του».
Οι Survivors κέρδισαν το τουρνουά «Mundialito» στη διαδικασία των πέναλτι, χάρη σε έναν Μαροκινό τερματοφύλακα που είχε μόνο ένα μάτι. «Είδα αυτόν τον τύπο για πρώτη φορά στον πάγκο και είπα, “Ποιος είναι αυτός;” γιατί αλλάξαμε πολλούς παίκτες, γιατί άλλοτε έφταναν και άλλοτε όχι», εξιστορείται.
«Ήμασταν σε αυτό το τουρνουά και όλοι οι παίκτες μου είπαν, “Αν πάμε στα πέναλτι, πρέπει να είναι ο τερματοφύλακας.” Είπα: “Μα είναι χωρίς μάτι.” Μου είπαν: “Αλλά είναι ο κορυφαίος τερματοφύλακας, αποκρούει κάθε πέναλτι.» Στον ημιτελικό και τον τελικό απέκρουσε τρία πέναλτι και κερδίσαμε το τουρνουά. «Είπα, “Πώς είναι δυνατόν αυτό;” Και είπαν, “Είναι θέμα επιθυμίας”»
Ο Στελίνι έχει κρατήσει επαφή με κάποιους από τους παίκτες στο Facebook και όταν αναφέρει ότι ένας από αυτούς έχει πλέον πτυχίο χημικού μηχανικού, το λέει με περηφάνια. Μάλιστα ίσως επιχειρήσει να τους φέρει στο «Γκούντισον Παρκ» για μια ομιλία προς τους παίκτες της Τότεναμ. «Θα προτιμούσα ένας από τους παίκτες [προσφύγων] να μιλήσει μαζί τους γιατί αν το άκουγαν από εμένα θα σκεφτόσασταν,”Ω, Κρίστιαν, υπερβάλλεις”, αλλά αυτή ήταν η πραγματική ζωή, όχι μια ψεύτικη ιστορία, η πραγματική ζωή. Το έζησα αυτό».
