Ο Παναθηναϊκός ήταν η μοίρα του και μάλλον δεν είναι τυχαίο ότι έκανε τα πρώτα, σοβαρά ποδοσφαιρικά του βήματα στην Πούσκας Ακαντέμια. Την ομάδα που ιδρύθηκε για να τιμήσει τη μνήμη του τεράστιου Φέρεντς Πούσκας, ο οποίος ως προπονητής οδήγησε το Τριφύλλι στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1971.
Η συγκεκριμένη ομάδα, όπως και η Βιντεότον, η οποία σημάδεψε ανεξίτηλα την καριέρα του, εδρεύουν στην ευρύτερη περιοχή όπου γεννήθηκε ο Βίκτορ Όρμπαν. Ο αμφιλεγόμενος Πρωθυπουργός της Ουγγαρίας, ιδιότητα που κατέχει αισίως εδώ και 13 χρόνια.
Ο Όρμπαν, φανατικός ποδοσφαιρόφιλος, είχε σε μεγάλη εκτίμηση τον Κλαϊνχάισλερ λόγω των ομάδων στις οποίες ξεκίνησε, αλλά και των ποδοσφαιρικών του αρετών, οι οποίες του είχαν κλέψει την καρδιά.
Μέχρι, όμως, την στιγμή που ο Λάζλο αποφάσισε να έρθει σε ρήξη με τη διοίκηση της Βιντεότον, αρνούμενος να ανανεώσει το συμβόλαιό του, επειδή ήθελε να παίξει εκτός Ουγγαρίας και, συγκεκριμένα, στη πολωνική Σλασκ Βρότσλαβ.
Τα σκληρά αντίποινα της Βιντεότον ήταν να τον αφήσει εκτός πρώτης ομάδας και να τον στείλει στη δεύτερη, όπου μάλιστα έπαιζε από ελάχιστα έως καθόλου! Σε μια εποχή, μάλιστα, όπου θεωρούνταν ο πιο πολλά υποσχόμενος ποδοσφαιριστής στην χώρα, με τον Όρμπαν να τον κατηγορεί δημοσίως ότι ζητούσε να τύχει ειδικής μεταχείρισης!
Όταν δεν φαινόταν πουθενά φως στο βάθος του τούνελ, ένας προπονητής με ερυθρόλευκο παρελθόν του έδωσε το φιλί της (ποδοσφαιρικής) ζωής. Ο ομοσπονδιακός προπονητής της Ουγγαρίας, Γερμανός Μπερντ Στορκ, με διετές πέρασμα από τις ακαδημίες του Ολυμπιακού, τον κάλεσε για πρώτη φορά στην εθνική Ανδρών και, μάλιστα, όχι για οποιοδήποτε παιχνίδι.
Ύστερα και από την επιμονή του βοηθού του, παγκόσμιου πρωταθλητή με τη Γερμανία και σπουδαίου μέσου της Μπορούσια Ντόρτμουντ, Αντρέας Μέλερ, ο Στορκ κάλεσε τον Κλαϊνχάισλερ για τα μπαράζ με τη Νορβηγία, με έπαθλο μια θέση στην τελική φάση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 2016.
Ο Στορκ δέχθηκε πολλή και σκληρή κριτική για την κλήση του 21χρονου μεσοεπιθετικού, ο οποίος ήταν ουσιαστικά ανενεργός από την αρχή της σεζόν. Έξι ημέρες αργότερα, ο Λάζλο ανταπέδωσε με τον καλύτερο τρόπο την εμπιστοσύνη του Στορκ. Στο ντεμπούτο του στο «Ούλεβαλ» του Όσλο, σκόραρε με σουτ μέσα από την περιοχή με το αριστερό, η Ουγγαρία νίκησε 1-0 και στη Βουδαπέστη σφράγισε την επιστροφή της σε Euro μετά από 44 ολόκληρα χρόνια.
Ο Κλαϊνχάισλερ, ο οποίος έτρεξε όλο το γήπεδο για να πάει να αγκαλιάσει τον προπονητή του για το «ευχαριστώ», εκτόξευσε τις μετοχές του μέσα από την εθνική ομάδα. Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Γαλλίας, αναδείχθηκε MVP του αγώνα στη νίκη επί της Αυστρίας (2-0), παίρνοντας μάλιστα το βραβείο από τον… Άγγελο Χαριστέα!
Η Ουγγαρία τερμάτισε πρώτη και αήττητη σε όμιλο με Πορτογαλία, Ισλανδία και Αυστρία, ο Λάζλο ήταν πολύ καλός και κόντρα στους Ισλανδούς, ενώ δεν έπαιξε στο 3-3 με την μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης, προκειμένου να μην κινδυνεύσει να δει κίτρινη κάρτα που θα τον άφηνε εκτός από τον αγώνα με το Βέλγιο στην φάση των «16».
bwin – Παρακολούθησε αγώνες των σημαντικότερων διοργανώσεων από τον υπολογιστή ή το κινητό σου σε live streaming*!
Στη προθέρμανση πριν από τον αγώνα με τους Κόκκινους Διαβόλους, ένιωσε ένα τσίμπημα στον μηρό που τον άφησε εκτός από το πιο σημαντικό παιχνίδι της ζωής του μέχρι τότε. Είδε ανήμπορος από τον πάγκο την ομάδα του να γνωρίζει την συντριβή με 4-0, αλλά με την πεποίθηση πλέον ότι κάτι καλό γινόταν πλέον στην εθνική ομάδα της χώρας.
Μια δουλειά που επιβεβαιώθηκε και πέντε χρόνια αργότερα (ελέω κορονοϊού) με τη δεύτερη διαδοχική συμμετοχή σε τελική φάση Euro. Στον «όμιλο του θανάτου» με Γαλλία, Γερμανία και Πορτογαλία, η Ουγγαρία τερματίζει τελευταία, αλλά χάνοντας στο τελευταίο δεκάλεπτο από τους Πορτογάλους και παίρνοντας ισοπαλία από Γάλλους και Γερμανούς.
Στο 1-1 κόντρα στην τότε παγκόσμια πρωταθλήτρια, ο Κλαϊνχάισλερ κοιτάει στα μάτια Ενγκολό Καντέ και Πολ Πογκμπά και παίρνει με το σπαθί του (οκτώ κλεψίματα, οκτώ κερδισμένες μονομαχίες, τέσσερα κερδισμένα φάουλ, 90% ακρίβεια στις πάσες) τον τίτλο του MVP της αναμέτρησης.
Για να τον εκθειάσει, ο διάδοχος του Στορκ στο τιμόνι της Ουγγαρίας, Μάρκο Ρόσι, τον βάφτισε «κόκκινο Καντέ». Ο ίδιος, πάντα ταπεινός, έλεγε ότι «με χαροποιεί που ο προπονητής με θεωρεί έναν χρήσιμο παίκτη, αλλά υπάρχει μόνο ένας Ενγκολό Καντέ. Δεν μου αρέσει να με συγκρίνουν με άλλους παίκτες. Μου ταιριάζει τέλεια αν παραμείνω ως ο Λάζλο Κλαϊνχάισλερ».