Οι «προδοσίες» Ρίο Φέρντιναντ, Άλαν Σμιθ και η «διάλυση»!
Το πρόβλημα με το οικοδόμημα της Λιντς όλα αυτά τα χρόνια των επιτυχιών και της ευρωπαϊκής λάμψης ήταν πως έχτιζε πάνω σε σαθρά θεμέλια! Για να μπορεί να χρηματοδοτεί τις εντυπωσιακές μεταγραφές του, ο πρόεδρος Ρίντσντεϊλ έπαιρνε ανυπολόγιστα ρίσκα με τεράστια δάνεια, τα οποία θα αποπληρώνονταν από μελλοντικά τηλεοπτικά δικαιώματα και προκρίσεις στο Champions League! Το καλοκαίρι του 2001 η αλόγιστη σπατάλη κορυφώθηκε με τις μεταγραφές των δύο Ρόμπι, Κιν και Φάουλερ, που στο μυαλό του Ρίντσντεϊλ ήταν εγγύηση επιτυχίας για την κατάκτηση του πρωταθλήματος!
Κάτι τέτοιο δεν συνέβη, η Λιντς έμεινε εκτός Champions League για ελάχιστους βαθμούς στο πρωτάθλημα και το Κύπελλο UEFA στο οποίο θα συμμετείχε δεν πλησίαζε ούτε κατά διάνοια τα έσοδα της κορυφαίας ευρωπαϊκής διοργάνωσης! Η φράση «μην χτίζεις παλάτια στην άμμο» δεν είχε ποτέ μεγαλύτερη αντιστοιχία από την περίπτωση της Λιντς, η οποία απέκτησε και ξεχωριστό λήμμα στη Wikipedia, doing a Leeds, για τα γεγονότα εκείνης της περιόδου!
Η διοίκηση έπρεπε να βρει έσοδα από αλλού κι αναγκαστικά ξεκίνησε το ξεπούλημα παικτών. Η αρχή του τέλους εκείνης της ομαδαρας ήρθε το καλοκαίρι του 2002 με την πώληση του Ρίο Φέρντιναντ που πίεσε να παει στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ παρά την αντίθετη άποψη του προπονητή. Το γυαλί ράγισε οριστικά στις σχέσεις Λιντς και Ο΄ Λιρι, με τον Ιρλανδό να μαζεύει τα μπογαλάκια του από το Ελαντ Ροουντ. Οι δύο «Ρόμπι» έφυγαν για άλλες πολιτείες ενώ το χειμώνα ο Λι Μπόγιερ αποχώρησε σχεδόν αθόρυβα για τη Γουέστ Χαμ σε μια περίοδο που πάντως δεν είχε επιρροή στην ομάδα!
Ο Ο΄Λίρι αντικαταστάθηκε από τον έμπειρο Τερι Βεναμπλς, ο οποίος όμως έκανε ένα καταστροφικό πέρασμα από τον πάγκο της Λιντς. Η αγωνιστική εικόνα που πάντα λειτουργούσε σαν «μακιγιάζ» για τις παλινωδίες στα οικονομικά του συλλόγου κατέρρευσε. H Λιντς όχι απλά δεν βγήκε Ευρώπη αλλά λίγο έλειψε να πέσει κατηγορία και κάπου εκεί το πάρτι έληξε! To καλοκαίρι του 2003 το ξεπούλημα συνεχίστηκε: ο Χάρι Κιούελ πιάστηκε από την χείρα σωτηρίας που έτεινε η Λίβερπουλ, ο Ντακούρτ πήγε στη Ρόμα, ο Γούντγκεϊτ στη Νιούκαστλ και ο Νάιτζελ Μάρτιν στην Έβερτον! To ίδιο καλοκαίρι αποχώρησε και ο κύριος υπεύθυνος της κατάστασης, Πίτερ Ρίντσντεϊλ κι αυτό θα ήταν πάντα το επιχείρημα για τα χρόνια καταστροφής που θα ακολουθούσαν: «Όταν έφυγα, άφησα την ομάδα στην Premier League».
Η ομάδα είχε πια διαλυθεί, ο νέος πρόεδρος, Τζον Μακένζι αν και καθηγητής οικονομικών στο επάγγελμα, δεν μπόρεσε να συμμαζέψει τα περίπου 100 εκατομμύρια χρέη που είχαν συσσωρευτεί! Το αποδυναμωμένο ρόστερ της Λιντς δεν είχε καμία ελπίδα παραμονής και επιβεβαιώθηκε στο γήπεδο όπου τερμάτισε στον πάτο της Premier League! H πτώση του συλλόγου στην Championship ήταν καταστροφική! Η Λιντς έπρεπε άμεσα να πουλήσει ή να αφήσει ελεύθερους σχεδόν όλους τους παίκτες της για να εξοικονομήσει χρήματα.
Η ιστορία του Άλαν Σμιθ είναι ενδεικτική. Μετά από την άρνηση του να αποχωρήσει όπως άλλοι παίκτες τα προηγούμενα χρόνια για να μην αφήσει την αγαπημένη του Λιντς, ο ταλαντούχος επιθετικός ήταν ένας από τους ήρωες του Έλαντ Ρόουντ. Όμως, το καλοκαίρι του 2004 θα μετατρεπόταν σε προδότη χωρίς να φταίει. Η διοίκηση της Λιντς επέλεξε να τον πουλήσει στην μισητή Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ λέγοντας ψέματα πως ήταν η μόνη ενδιαφερόμενη!
Στην ουσία οι «Κόκκινοι Διάβολοι» ήταν οι μόνοι που ήταν διατεθειμένοι να δώσουν ολόκληρο το ποσό (περίπου 9 εκατομμύρια €) που ζητούσε η Λιντς. Τα πράγματα είχαν σκουρύνει τόσο που είτε θα γινόταν αυτή η μεταγραφή είτε η Λιντς θα περνούσε σε καθεστώς διαχείρισης από την Αγγλική Ομοσπονδία! Οπότε το δίλημμα στο οποίο βρέθηκε ο Άλαν Σμιθ ήταν από τα άγραφα: ή θα οδηγούσε τη Λιντς σε οικονομική ταφόπλακα ή θα εντασσόταν στη μισητή της αντίπαλο, μια ομάδα στην οποία είχε υποσχεθεί σε συνέντευξη του να μην πάει ποτέ!
Τελικά η μεταγραφή έγινε με τον Σμιθ να χαρίζει μάλιστα την προσωπική του αμοιβή στη Λιντς αλλά μεγάλη μερίδα οπαδών τον λοιδορούσε για χρόνια μέχρι ένα στέλεχος της τότε διοίκησης να αποκαλύψει όλη την αλήθεια το 2009 χωρίς πάντως να πείθει απόλυτα τους πάντες! Η Λιντς τα επόμενα χρόνια έπεσε ακόμα και στην 3η κατηγορία. Μέχρι να έρθει ο σημερινός ιδιοκτήτης Αντρέα Ραντριζιάνι, το 2017 και βάλει το σύλλογο ξανά στον ίσιο δρόμο και κυρίως μέχρι να εμφανιστεί ένας Αργεντίνος μύστης του ποδοσφαίρου, ο Μαρσέλο Μπιέλσα, η Λιντς υπέφερε!
Ο Πίτερ Ρίντσντεϊλ ακόμη και σήμερα θεωρείται persona non-grata για την πόλη του Λιντς. Παρά το γεγονός πως ο ίδιος έχει πολλάκις τονίσει και στο βιβλίο του «United We Fall» πως τις αποφάσεις τις έπαιρνε συλλογικά το διοικητικό συμβούλιο, η πλειοψηφία των οπαδών της ομάδας τον θεωρεί τον μοναδικό υπεύθυνο για την χρεοκοπία και την κατρακύλα της μετά το 2004!
Μάλιστα, έχει δηλώσει πως όχι απλά δεν μπορεί να κυκλοφορήσει στο Λιντς αλλά ακόμα και στο Λονδίνο δεν ήταν λίγες οι φορές που τον έχουν προσεγγίσει οργισμένοι οπαδοί της ομάδας για να τον βρίσουν! Ο ίδιος όμως κρατάει τα λόγια ενός οπαδού που τον πλησίασε στο δρόμο λίγους μήνες μετά τη χρεοκοπία και με αυτά θα κλείσουμε: «Δεν με νοιάζει που η ομάδα διαλύθηκε. Μου αρκεί πως για κάποια χρόνια με έκανες να ονειρεύομαι»!
Διαβάστε επίσης:
