Η στελεχιακή και ιδιοκτησιακή αβεβαιότητα «φρενάρουν» την εξέλιξη που δεν μπορεί να περιμένει
Και ενώ η Λίβερπουλ βρίσκεται στο κρισιμότερο αγωνιστικό σταυροδρόμι της εποχής Κλοπ, ταυτόχρονα το διοικητικό αλλά και ιδιοκτησιακό της μέλλον παραμένει ανοιχτό. Όταν το περασμένο καλοκαίρι ο απόλυτα επιτυχημένος αθλητικός διευθυντής Μάικλ Έντουαρντς αποχώρησε από την θέση του μετά από 6 χρόνια αναζητώντας ένα διάλειμμα από το ποδόσφαιρο, η αντικατάστασή του από τον μέχρι πρότινος βοηθό του Τζούλιαν Γουόρντ έμοιαζε μια τελείως φυσική διαδικασία.
Κανείς δεν περίμενε όμως ότι ο ίδιος ο Γουόρντ θα άφηνε με την σειρά του την θέση ελάχιστους μήνες αργότερα, και σίγουρα κανείς δεν περίμενε ότι θα συμπαρέσυρε στην έξοδο και τον επικεφαλής του τμήματος data του συλλόγου, Ίαν Γκρέιαμ. Ο Γκρέιαμ ουσιαστικά αποτελούσε τα τελευταία δέκα χρόνια τον υλοποιητή του σχεδίου των ιδιοκτητών και του αθλητικού διευθυντή για «έξυπνο» σκάουτινγκ ποδοσφαιριστών βασισμένο σε μεγάλο όγκο δεδομένων τα οποία εκτός από τις μεταγραφές αξιοποιούνται για την βελτίωση του τρόπου προπόνησης/αποθεραπείας αλλά και του τακτικού σχεδίου της ομάδας.
Φαίνεται ότι πλέον υπάρχει η παραδοχή στις τάξεις της ομάδας σχετικά με την ανάγκη ανανέωσης, όμως η διάθεση για μεγάλες επενδύσεις εξακολουθεί να αμφισβητείται. Η «σφιχτή» οικονομική πολιτική της FSG -ιδιοκτήτριας εταιρείας των Ρεντς- φέρνει την Λίβερπουλ μόλις στην ένατη θέση σε καθαρά έξοδα την τελευταία δεκαετία ανάμεσα στις ομάδες της Premier League, με ποσό ανάλογο με αυτό της Άστον Βίλα και μικρότερο από των Γουέστ Χαμ, Έβερτον και Νιουκάστλ. Προφανώς η μακροχρόνια έλλειψη επενδύσεων έχει αντισταθμιστεί από το απόλυτα επιτυχημένο μοντέλο των μεταγραφών όμως και το ίδιο το μοντέλο βρίσκεται προς ώρας στον αέρα αφού σιγά-σιγά αποχωρούν όλα τα μέλη που το στελέχωναν. Ακόμα το ίδιο το ιδιοκτησιακό καθεστώς της ομάδας τίθεται εν αμφιβόλω με την FSG να αναζητά δημόσια από στρατηγικούς «συμπαίκτες» που θα την βοηθήσουν στην χρηματοδότηση του αγωνιστικού τμήματος μέχρι αγοραστές του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών του κλαμπ.
Η έλλειψη χρηματοδότησης δημιουργούσε προβλήματα ακόμα και στα χρόνια της ακμής της ομάδας, όταν κατάφερνε ξανά και ξανά να εξωθεί στα άκρα την εξαιρετική αλλά και εκτός οικονομικού ανταγωνισμού Μάντσεστερ Σίτι, όμως πλέον μπορεί να αποδειχθεί καταστροφική. Η απομάκρυνση από το μοντέλο της εύρεσης αξίας εκεί που δεν εντοπίζεται εύκολα (τα λεγόμενα «λαβράκια»: Μανέ, Σαλάχ, Ρόμπερτσον κ.ά.) σε συνδυασμό με την χαμηλή χρηματοδότηση και τον αγωνιστικό και ηλικιακό κορεσμό του σημερινού συνόλου αποτελούν έναν επικίνδυνο συνδυασμό που μπορεί πολύ εύκολα να γκρεμίσει τα όσα πανέμορφα χτίστηκαν στο Άνφιλντ την τελευταία επταετία.
Ο Κλοπ έχει δηλώσει ότι θα παραμείνει στην θέση του υπό οποιοδήποτε ιδιοκτησιακό καθεστώς εφόσον νιώθει πως είναι επιθυμητός από την όποια νέα διοίκηση και αυτό δεδομένα προσδίδει μια ασφάλεια στους φίλους της ομάδας, όμως το μυστικό της επιτυχίας της Λίβερπουλ ήταν η άριστη γνώση διαφόρων στελεχών γύρω από το ξεχωριστό αντικείμενό τους και η αγαστή μεταξύ τους συνεργασία, και όχι η αρχή του ενός πανίσχυρου ποδοσφαιρανθρώπου που είχε λόγο επί παντός επιστητού.
Η Λίβερπουλ όπως την γνωρίσαμε μέσα από την υπέροχη δουλειά του Γιούργκεν Κλοπ δεν έχει πεθάνει ακόμα. Δεν βρίσκεται στα πρώτα της νιάτα, δεν έχει πια τον ενθουσιασμό του έφηβου που δεν λογαριάζει τίποτα και με την ορμή του διαλύει κάθε εμπόδιo κυνηγώντας τα όνειρά του, έχει όμως εμπειρία και αρκετή βενζίνη ακόμα στο ρεζερβουάρ της πριν πουλήσει το τομάρι της. Χρειάζεται όμως να μάθει να κερδίζει χωρίς να πρέπει να αγωνιστεί στο 110% των δυνάμεών της, πρέπει να αρχίσει να παίρνει νίκες κάνοντας διαχείριση δυνάμεων και όχι με το γκάζι κολλημένο στο πάτωμα.
Ο στόχος της τετράδας και της συμμετοχής στο επόμενο Champions League είναι απόλυτα εφικτός για την ομάδα του Λιμανιού που ήδη πριν την διακοπή είχε αρχίσει να βελτιώνεται, όμως για να επιστρέψει στην απόλυτη ελίτ της Ευρώπης το καλοκαίρι θα πρέπει να ληφθούν σκληρές αποφάσεις, ενδεχομένως να χωρίσουν οι δρόμοι της με ποδοσφαιριστές που είναι ήδη θρύλοι του συλλόγου όμως έδωσαν όσα είχαν να προσφέρουν και φυσικά θα χρειαστούν γενναίες επενδύσεις ώστε να χτιστεί και πάλι μία ομάδα-φόβητρο ακόμα και για τα κορυφαία κλαμπ της ηπείρου.