Ο Μέσι, η πολιτική και οι σχέσεις με την αντιπολίτευση
Ο Μέσι δεν σχολίασε την επίθεση, αλλά δεν θα ήταν άνθρωπος – δεν θα ήταν ανθρώπινο δηλαδή – εάν δεν τον επηρέαζε. Έφυγε από το Ροζάριο το 2000, σε ηλικία μόλις 13 ετών, αλλά η πόλη αυτή παραμένει στην καρδιά του. Ο Ζόσεπ Μαρία Μινγκέλα, προπονητής αλλά και ο άνθρωπος που ως ατζέντης έπαιξε ρόλο στο να υπογράψει ο Μέσι στη Μπαρτσελόνα και είχε κάνει το ίδιο με τον Μαραντόνα, τόνιζε πως η προφορά του Μέσι ήταν συγκεκριμένη: «Δεν μιλάει καν σαν Αργεντινός: μιλάει ακόμα Rosarino (την τοπική διάλεκτο)».
Ο Μέσι επέστρεφε κάθε χρόνο στην εργατική γειτονιά όπου μεγάλωσε και που τώρα έχει επηρεαστεί από δεκάδες κρούσματα βίας. Στο Ροζάριο, ο Μέσι δεν χρειάζεται ούτε σωματοφύλακες ούτε και κάτι άλλο. Όμως η ιδέα της επιστροφής του Μέσι στο αγαπημένο του Ροσάριο δεν είναι πια το ίδιο εφικτή μετά τα γεγονότα της περασμένης εβδομάδας. Ο νικητής του Παγκοσμίου Κυπέλλου τα τελευταία χρόνια τα περνάει είτε στη Γκάβα, μια ήρεμη πόλη στις ακτές της Μεσογείου, περίπου μισή ώρα από τη Βαρκελώνη, είτε στις πλέον πολυτελείς περιοχές του Παρισιού.
Έχοντας φύγει από την Αργεντινή σε ηλικία 13 ετών ουσιαστικά είναι σαν Ευρωπαίος. Ακόμα κι αν ο δεσμός του με την πατρίδα του παραμένει ισχυρός, ιδιαίτερα στον απόηχο της τρομερής πορείας της Αργεντινής στο Μουντιάλ του Κατάρ. Και είναι πάνω από όλα πατέρας τριών παιδιών. Θα ήθελε να τους υποβάλλει στο άγχος και τον κίνδυνο να ζουν σε μια πόλη εγκλωβισμένη σε έναν… πόλεμο με εμπόρους ναρκωτικών και όχι μόνο, μόνο και μόνο για να εκπληρώσει μια ρομαντική ιδέα του να ολοκληρώσει την καριέρα του στην Αργεντινή;
«Η βία και ναρκωτικά στο Ροζάριο, τα κυκλώματα που υπάρχουν και η απειλή της μαφίας για τον Μέσι αναμφίβολα πλήττουν την εικόνα της πόλης», σχολίασε ο Άντι Στάλμαν, ένας Αργεντινός που ξέρει από μάρκετινγκ και είναι ιδιοκτήτης του πρακτορείου Totem.
«Ο Μέσι είναι μια από τις πέντε πιο αναγνωρίσιμες και αγαπημένες προσωπικότητες στον πλανήτη: ας μην το ξεχνάμε αυτό. Μία τέτοια κατάσταση θα επηρεάσει αρνητικά και το Ροζάριο και την Αργεντινή και μπορεί να προκαλέσει πολλές συνέπειες, ανησυχίες και φόβο στους πιθανούς επισκέπτες και τουρίστες», συνεχίζει.
Ο Μέσι γνωρίζει ότι οι αποφάσεις του – και ακόμα και μία απλή παρουσία του στη χώρα – έχουν και πολιτικές προεκτάσεις. Εάν μετά τις εβδομάδες της κατάκτησης του Μουντιάλ θα ήταν ένα ποδοσφαιρικό ματς θα μπορούσαμε να πούμε ότι αφιέρωνε το πρώτο ημίχρονο στην Κυβέρνηση των Περονιστών και το δεύτερο ημίχρονο στην αντίθετη πλευρά του πρώην προέδρου Μαουρίσιο Μάκρι.
Τον Δεκέμβριο, επιστρέφοντας από το Κατάρ με το Παγκόσμιο Κύπελλο, ο Μέσι και οι συμπαίκτες του αποφάσισαν ότι δεν θα επισκεφθούν το Casa Rosada, το Προεδρικό μέγαρο στο Μπουένος Άιρες, για να βρεθούν με το τρόπαιο μαζί με τον Πρόεδρο Φερνάντεζ.
Δύο μήνες αργότερα, στα βραβεία της FIFA Best, ο Μέσι επέλεξε να εμφανιστεί σε μια φωτογραφία με τον Μαουρίσιο Μάκρι, τον κεντροδεξιό πρώην Πρόεδρο της.
Ο Μάκρι, ο οποίος για 12 χρόνια ήταν και πρόεδρος της Μπόκα Τζούνιορς, θα γινόταν ο μοναδικός Αργεντινός πολιτικός που είχε φωτογραφία με τον Μέσι. Υπήρξε ακόμη το εξής: ο Μέσι διάλεξε να ακολουθήσει τον Μάκρι στον λογαριασμό του στο Instagram.
Αυτές οι κινήσεις σε μια χρονιά κατά την οποία η αντιπολίτευση έχει πολύ καλές πιθανότητες να αφήσει εκτός Κυβέρνησης τους Περονιστές έχει σημασία.
Δεν είναι μικρή υπόθεση: μετά από χρόνια κατά τα οποία ένα κομμάτι της κοινωνίας της Αργεντινής τον αντιμετώπισε με κάποια καχυποψία και από την απόφασή του να φύγει από τη χώρα σε τόσο νεαρή ηλικία, ο Μέσι είναι πλέον μια προσωπικότητα με τεράστια επιρροή. Οποιοσδήποτε πολιτικός θα τον ήθελε στο πλευρό του.
Ο Μέσι είναι απίθανο να προχωρήσει σε κάτι περισσότερο από μια φωτογραφία. Η πολιτική, τελικά, δεν τον ενδιαφέρει ιδιαίτερα και σίγουρα όχι όταν η ποδοσφαιρική του καριέρα εξακολουθεί να έχει στιγμές δόξας και λάμψης. Υπήρξε και η ιστορία με τον παππού του Πικέ και τότε ισχυρό άνδρα της Μπαρτσελόνα που είχε προσεγγίσει τον έφηβο Μέσι για να γίνει διεθνής με την Ισπανία. Η απάντηση του Μέσι τότε και σε κάθε άλλη περίπτωση ήταν ξεκάθαρη: «Όχι, το όνειρό μου είναι να παίξω για την Αργεντινή». Αυτό το όνειρο εκπληρώθηκε γρήγορα. Η κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του πήρε λίγο παραπάνω αλλά εν τέλει ήρθε. Ωστόσο, η ιδέα της επιστροφής στο Ροζάριο, την πόλη που κάποτε αποκαλούσε σπίτι του, αναμφίβολα φεύγει από το μυαλό του μετά από αυτές τις 14 σφαίρες που έπεσαν σε ένα μάλλον περίεργο και ιδιαίτερο σούπερ μάρκετ πριν από 10 ημέρες.
