Το θέμα Βινίσιους έχει ξεσηκώσει μεγάλο θόρυβο. Ο Δημήτρης Κωνσταντινίδης γράφει για την ανεπάρκεια στην αντιμετώπιση του ρατσισμού (και) στα γήπεδα και αναρωτιέται πόσο ψύχραιμοι θα είμαστε στη θέση του Βραζιλιάνου.
Η ισπανική ομοσπονδία αποφάσισε να ακυρώσει την αποβολή του Βινίσιους στο ματς με τη Βαλένθια, να κλείσει ένα τμήμα των κερκίδων του Μεστάγια για πέντε αγώνες και να επιβάλει πρόστιμο στις «νυχτερίδες» για όσα έγιναν, με τη πολλαπλή και συνεχόμενη ρατσιστική επίθεση στον παίκτη της Ρεάλ. Είναι τι μίνιμουμ αυτών που θα μπορούσαν ή θα έπρεπε να συμβούν (και) σε αυτή την περίπτωση. Η Βαλένθια έγινε έξαλλη τονίζοντας ότι αυτή η υπόθεση δεν μπορεί να χαρακτηρίζει την ομάδα και την πόλη. Το θέμα είναι πως η ταχύτητα και η λογική της αντίδρασης της Λίγκας, όσο και η συμπεριφορά ατομικά των στελεχών της αλλά και επίσημα της Βαλένθια (που δεν εξέδωσαν καμία οργισμένη ανακοίνωση για το περιστατικό αλλά για την απόφαση) και των παικτών της, δεν δικαιολογούν τόσο αισιοδοξία, όσο προβληματισμό. Αν μάλιστα προστεθεί σε αυτά η αμήχανη στάση της UEFA, υπάρχουν αρκετά ερωτήματα- που θέλουν πειστικές απαντήσεις- για τα αν υπάρχει πραγματικά επιθυμία να αντιμετωπιστεί δραστικά αυτό το φαινόμενο. Πέρα από πανό πριν την έναρξη αγώνων.
Η UEFA λοιπόν παραδέχθηκε πως, μέχρι σήμερα, πίστευε ότι όσα συνέβησαν στο Μεστάγια είναι ένα «εσωτερικό θέμα» του ισπανικού ποδοσφαίρου. Περιμένοντας προφανώς την αντίδραση των εθνικών ποδοσφαιρικών αρχών για το περιστατικό. Μπορούμε να πιστέψουν ότι η ευρωπαϊκή αρχή δεν ήθελε να εκθέσει την εθνική αρχή, δρώντας πιο γρήγορα από αυτή. Μπορούμε και να πιστέψουμε ότι ο Τσέφεριν είναι ακόμα και…antifa και ήταν έτοιμος για διαδήλωση στη Βαλένθια. Αλλά καλό είναι να πιστεύουμε αυτά που βλέπουμε. Και αυτά δεν είναι θετικά ούτε για την ισπανική ομοσπονδία και λίγκα, ούτε για την UEFA.
Η ποινή που ανακοινώθηκε σήμερα είναι όντως σημείο αναφοράς. Το θέμα όμως είναι πως, το πρόσφατο περιστατικό είναι το τελευταίο σε μια σειρά έντεκα παρόμοιων ρατσιστικών επιθέσεων στον Βινίσιους σε διάφορα γήπεδα της Ισπανίας. Μόνο για τα τρία από αυτά υπήρξε κάποιας μορφής ποινή για τους δράστες και τις ομάδες τους. Τα υπόλοιπα, αν και δεν αμφισβητήθηκε ότι συνέβησαν αποδόθηκαν περίπου στην…κακιά στιγμή. Για να λέμε όλη την αλήθεια, μέρος τους χρεώθηκε στον Βινίσιους με την υπόνοια ότι…προκαλεί. Οπότε, με αυτή τη λογική,, περίπου δικαιούνταν αυτοί που τον έβριζαν «μαϊμού» να το κάνουν γιατί (βρε παιδί μου…) άνθρωποι είναι και αυτοί και δεν συγκρατούνται. Με τη διαφορά ότι, αν ο Βινίσιους έφταιγε σε κάτι ας τον τιμωρούσαν και αυτόν. Αν όμως υπήρχαν έντεκα τιμωρίες για την ομάδα που εμπλέκεται σε κάθε ένα από αυτά περιστατικά, θα υπήρχαν και έντεκα ομάδες που θα ήξεραν ότι πρέπει ελέγξουν περισσότερο το ρατσιστικό σκυλολόϊ των οπαδών τους. Οι οποίοι δεν είπαν τον Βινίσιους «μ@@@κα» αλλά εστίασαν καθαρά στο φυλετικό ζήτημα επιλέγοντας το «μαϊμού».
Ο πρόεδρος…ψυχολόγος
Αν το θέμα δεν ήταν σοβαρό θα προκαλούσε γέλιο η προσπάθεια του προέδρου της Λίγκας Χαβιέ Τέμπα, μέσω twitter μάλιστα, να «νουθετήσει» τον Βινίσιους (ενδυόμενος μανδύα…ψυχολόγου) ώστε να μην επιτρέπει στο μέλλον να τον χειραγωγήσουν! «Δεν καταλάβαινε τι συνέβαινε. Δεν είχε ενημερωθεί επαρκώς» έγραψε. Ούτε λίγο, ούτε πολύ τον είπε και ηλίθιο τον Βινίσιους. Προφανώς αν κάποια στιγμή σε ένα γήπεδο φώναζαν τον ίδιο «λευκό γουρούνι» θα μπορούσε κάποιος να μην το πάρει προσωπικά και να ενημερωθεί καλύτερα. Αλλά δεν βγαίνει άκρη.
Ακόμα και αν δεν θεωρήσουμε ότι αυτοί που διοικούν το ποδόσφαιρο είναι ρατσιστές (και θα ήταν όντως πολύ βαρύ να το πούμε για τη συντριπτική πλειοψηφία) είναι σαφές ότι δεν κατανοούν τις επιπτώσεις που έχει ο ρατσισμός σε αυτούς που τον βιώνουν. Αυτό μάλιστα δεν αφορά μόνο αυτούς, αλλά όλους μας και την κατά κύριο λόγο «λευκές» κοινωνίες όπου ο μέσος πολίτης δεν έχει να αντιμετωπίσει (και) τη φυλετική διάκριση. Όχι πως δεν αντιμετωπίζει άλλες, όμως δεν προστίθεται και αυτή. Μάλιστα οι αντιδράσεις απέναντι στον ρατσισμό χαρακτηρίζονται από υπερβολικές μέχρι γραφικές από ποσοστό της κοινωνίας μεγαλύτερο από αυτό που ορίζεται ως «ρατσιστικό», με όλα τα ακραία χαρακτηριστικά της κατηγορίας.
Να μας βρίζουν όλους στη δουλειά μας;
Και στην περίπτωση του Βινίσιους, όπως και σε πολλές άλλες (και στην Ελλάδα) η προσέγγιση είναι «Έλα μωρέ για να τον πειράξουν το έκαναν. Για να του χαλάσουν το μυαλό». Κάπως έτσι όμως έχουμε φτάσει στην πλήρη ηθική κατάπτωση και στα γήπεδα. Είναι πολλά πλέον τα χρόνια που καθυβρίζονται μανάδες και οικογένειες, θρησκευτικά και εθνικά σύμβολα και νεκροί, χωρίς επιτπτώσεις. Όποιος λέει ότι, αν όλα αυτά αντιμετωπιστούν με βαριές τιμωρίες είτε την ώρα που γίνονται, είτε αφού καταγραφούν η κατάσταση θα βελτιωθεί σημαντικά, θα χαρακτηριστεί γραφικός. Η αλητεία έχει διαχυθεί μέσα στην κοινωνία, οπότε κάθε τέτοια συμπεριφορά δικαιολογείται με την περίφημη ατάκα «τα γήπεδα δεν είναι εκκλησία». Αποκλείουμε λοιπόν τον σεβασμό απέναντι σε αυτούς που εργάζονται μέσα σε αυτά, καθώς δεν είναι…χώρος θρησκευτικής λατρείας. Άρα οπουδήποτε αλλού επιτρέπεται η ίδια συμπεριφορά. Σα να λέμε ότι αν εσύ δουλεύεις σε συνεργείο ή ταμείο τράπεζας ή οπουδήποτε αλλού πρέπει να έρχεται στη δουλειά σου ο πελάτης και φωνάζει: «Δούλευε πιο γρήγορα ρε λευκό ρεμάλι μη σου… το σπίτι, την οικογένεια και τη μανούλα». Όχι; Θα μου πείτε ότι οι αθλητές παίρνουν πολλά ε; Άρα τι; Αν τα παίρνατε και εσείς θα έπρεπε να κάτσετε να τα ακούστε και να μην αντιδράσετε προκειμένου να μην πει κάποιος ότι… τσιμπήσατε και χειραγωγηθήκατε;
Ξέρω πολύ καλά ότι στο τέλος της ανάγνωσης θα χαρακτηριστώ από υπερβολικός μέχρι γραφικός. Ξέρω ότι υπάρχουν πολλές μορφές διακρίσεων και ρατσισμού. Οπότε κάποιος θα πει «ναι αλλά για αυτό δεν γράφεις». Κάνετε λάθος. Με τα παραπάνω γράφω για όλα. Γιατί δεν μπορείς να είσαι απέναντι στη μια διάκριση και όχι στην άλλη. Αντίθετα όταν λες «ναι αλλά γι αυτό δεν γράφεις» είναι σίγουρο ότι μέχρι που σου αρέσει και αρκετά αυτή η κατάσταση. Το θέμα όμως είναι πόσο αρέσει και σε αυτούς που παίρνουν τις αποφάσεις. Γιατί αν γι αυτό το λόγο ο Βινίσιους κουνήσει μαντίλι στη Ρεάλ και πάει αλλού, οκ θα είναι ένας σταρ που θα λύσει το πρόβλημα (εν μέρει) αλλάζοντας περιβάλλον. Αυτό όμως δεν αφορά και παίκτες σε πιο μικρή κατηγορία που αντιμετωπίζουν τέτοιες καταστάσεις συνέχεια και δεν τους προστατεύει ούτε η ομάδα τους γιατί δεν είναι Βινίσιους.
