Σε μία κίνηση που λειτούργησε με γνώμονα το μέλλον…
Ο ίδιος, στην πρώτη του θητεία στον Παναθηναϊκό, γνώριζε πως θα έπρεπε να ξεκινήσει σε έναν ρόλο πιο συμπληρωματικό, τον οποίο βρήκε και ως πάτημα προκειμένου να εξελιχθεί ακόμα περισσότερο μέσα από σκληρή δουλειά. Άλλωστε, πέρασε κάποια χρόνια στην καρδιά του αμερικανού ιδεώδους, όπου το «work hard» συνδέεται άρρηκτα με το προφίλ ενός αθλητή και πόσω μάλλον του 6ου παίκτη που είναι εξίσου πολύτιμος στο αγωνιστικό πλάνο.
Ο Μήτογλου φρόντισε να ανεβάζει τον ρόλο του εντός των γραμμών και το Νο44 παρουσιαζόταν ακόμη περισσότερο στο γήπεδο ακόμη και αν χρειάστηκε να πείσει αρκετούς προπονητές για την αξία του μέσα από το πέρασμα των Ρικ Πιτίνο, Αργύρη Πεδουλάκη, Γιώργου Βόβορα και Όντεντ Κάτας. Κάθε ένας φανέρωχε τον καλύτερο εαυτό του Ντίνου με τις βάσεις να γίνονται πιο γερές μετά την πρώτη εμφάνιση του Πιτίνο στον Παναθηναϊκό. O Hall of Famer και θρύλος των κολεγιακών πρωταθλημάτων αντιλήφθηκε κάθε πτυχή του μπασκετικού εαυτού του Μήτογλου και πρόσθεσε στοιχεία στο παιχνίδι του που προηγουμένως ίσως και να «φοβόταν».
Άλλωστε γνωρίζονταν ως… αντίπαλοι από την Freshman χρονιά του στην Αμερική.
Το μόνο που χρειάστηκε, ωστόσο, ο ίδιος ήταν απλά μία ώθηση για να… ξετυλίξει τις περγαμηνές που τον συνόδευαν. Μέσα από τις εμφανίσεις του ως μέλος του «Εξάστερου» κατόρθωσε έστω και σταδιακά να γίνει από τα βασικά πρόσωπα της Εθνικής Ελλάδας. Έχοντας το βάπτισμα του πυρός από τις μικρές κιόλας κατηγορίες… Ακόμη ένα όνειρο με ορθάνοιχτα μάτια και αστείρευτη θέληση!
Μέχρι το επόμενο…
