Ο Βασίλης Βλαχόπουλος γράφει για τον ιδιαίτερο του πράγματος που εμπεριέχει ο προσεχής αγώνας του Άρη με τον Βόλο και χαρακτηρίζει απαγορευτικές τις… μακροσκελείς σκέψεις που αφορούν τον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας.
Πράγματι, ο αγώνας της Κυριακής δεν θα ξέφευγε ούτε στο ελάχιστο από ένα τυπικό παιχνίδι Πρωταθλήματος αν δεν υπήρχε η ανυπομονησία της επιστροφής του κόσμου. Ναι, αυτωνών που ξαφνικά παρουσιάστηκαν υπαίτιοι για όλα τα δεινά της ελληνικής κοινωνίας και μεταφέρθηκαν στην αρχαία Ελλάδα για να τιμωρηθούν με εξοστρακισμό. Σε πέτρες γράφτηκαν χιλιάδες ονόματα… εν ονόματι της πάταξης της βίας την οποία μήτε γνωρίζουν, κυρίως όμως δεν θέλουν να αναγνωρίσουν τα στελέχη των νομοπαρασκευαστικών επιτροπών. Και το επίπεδο δεν είναι τόσο χαμηλό, όπως διατείνονται, φάνηκε και προ ημερών στη Λεωφόρο εκεί που μια πρόκριση κρεμόταν στα σχοινιά και μια αντίδραση ανέδειξε ότι υπερτερεί ο άνθρωπος παράγοντας.
Χέρι στη φωτιά δεν βάζω για τον αριθμό αυτών που θα βρεθούν στις κερκίδες του «Κλ. Βικελίδης» το βραδάκι της Κυριακής στον αγώνα με τον Βόλο, θαρρώ ότι κοντά στους 15.000 θα’ ναι. Άλλο και τούτο. Βραδάκι, σα να λες τον μπαρουτοκαπνισμένο από την περιφέρεια… «εσύ δεν θα’ ρθεις». Ξεκίνα από τη Δράμα, τις Σέρρες, την Κατερίνη, την Καβάλα μαζί με την οικογένεια για να γυρίσεις κοντά έντεκα/δώδεκα το βράδυ. Καμία λογική στον καθορισμό των ωρών ενός αγώνα. Καμία σκέψη περί του τρόπου προσέγγισης των οικογενειών που, τάχα μου τάχα μου, είναι το target group. Φαίνεται ότι οι Άγγλοι είναι ηλίθιοι που επιλέγουν μεσημεριανές ώρες. Σάμπως γεμίζουν τα γήπεδα; Καμία αλληλουχία μεταξύ αποφάσεων και πράξεων.
Αγωνιστικά, πλέον ο Άκης Μάντζιος νιώθει καλύτερα στην τοποθεσία Θεσσαλονίκη. Θιασώτης των social media δεν είναι, μόνο μια φωτογραφία του Γιάννη Καστρίτη ανέβασε πρόσφατα μαζί με αυτή των παικτών της μπασκετικής ομάδας, οπότε δεν θα προβάλλει τη συναισθηματική κατάστασή του. Ωστόσο, έπαψε να μετρά κεφάλια στις προπονήσεις, όπως έκανε δηλαδή μέχρι και προ εικοσαημέρου έχοντας απαυδήσει από τους διαδοχικούς τραυματισμούς.
Τότε γέμισαν γραμμές οι τοίχοι στο Ρύσιο μετρώντας ημέρες μέχρι τις επιστροφές των τραυματιών. Τώρα ναι, έχει τη δυνατότητα της διαχείρισης υλικού ταυτοχρόνως με αυτή της βοήθειας που πρέπει να παρέχει στους (μέχρι πρότινος) τραυματίες για να βρουν αγωνιστικό ρυθμό. Θα βάλει κάτω τα δεκάλεπτα και εικοσάλεπτα που πρέπει να πάρει ο καθένας στους προσεχείς αγώνες με φόντο τον δεύτερο ημιτελικό με τον Παναιτωλικό. Αυτός είναι στην κορυφή της πυραμίδας ιεράρχησης και δικαιολογημένα. Το 0-1 δεν σημαίνει πρόκριση. Με το ίδιο πλεονέκτημα υποδέχθηκε ο Παναθηναϊκός τον ΠΑΟΚ και η καρδούλα του πήγε στην κούλουρη για να προκριθεί στη διαδικασία των πέναλτι.
Ο Μάντζιος δεν είναι αφελής να λογαριάσει την άποψη του κοινού. Ούτε μπαίνει σε διαδικασία μακροχρόνιων σκέψεων. Ποιος ξέρει τι μπορεί να συμβεί σε τρεις μήνες; Τον Γενάρη ο ΠΑΟΚ πετούσε και ο Ολυμπιακός έμοιαζε με ποδοσφαιρική καρικατούρα. Βλέποντας χθες τον αγώνα με τη Φερεντσβάρος, ο Ολυμπιακός δεν είχε καμία σχέση με την (προ μηνός) ομάδας έχοντας αλλάξει τα 2/4 της άμυνας και τη ραχοκοκαλιά του. «Έσβησε» το παιχνίδι με χαρακτηριστική ευκολία, με την ίδια πήρε και την πρόκριση πατώντας πάνω στην αγωνιστική σοβαρότητά του. Ό,τι ήθελε έκανε στο γήπεδο απλά δεν το μετουσίωσε φτάνοντας στην περιοχή των Ούγγρων.
Λένε ότι ο Παναθηναϊκός δεν είναι καλά, αλλά πήρε πρόκριση (όπως την πήρε) δίχως βασικά στελέχη της βασικής ενδεκάδας του ή με παίκτες ανέτοιμους, οι οποίοι επιστρατεύτηκαν γι’ αυτόν τον σκοπό. Η δε ΑΕΚ μ’ ένα παιχνίδι την εβδομάδα θα ξεδιπλώσει το ποδόσφαιρο που πέρυσι την οδήγησε στην κορυφή, αυτό της ασφυκτικής πίεσης στον αντίπαλο. Οπότε, οι μακροσκελείς σκέψεις είναι απαγορευτικές. Υπάρχει μόνο η ρεβάνς με τον Παναιτωλικό, μετά είναι τα Playoffs κι αν γίνει η δουλειά, το μεγάλο ραντεβού στα μέσα του Μάη.
Υγ: Γίνεται κουβέντα για τη δια ζώσης συνάντηση που δεν επιδιώχθηκε μεταξύ των ανθρώπων του Άρη μ’ έναν εκ των εκπροσώπων του Φαμπιάνο ο οποίος πρόσφατα ήρθε στη Θεσσαλονίκη. Προσωπικά εκτιμώ τον Βραζιλιάνο κεντρικό αμυντικό, μακάρι να παραμείνει και αξίζει τον κόπο η οικονομική υπέρβαση γι’ αυτόν τον σκοπό. Ο αντίλογος θα πει εξάλλου, εδώ δόθηκαν 600 και 700 χιλιάρικα σε παίκτες σαν τον Ιτούρμπε, τον Μήτρογλου κ.α. Ο Άρης έχει περιγράψει το οικονομικό πλαίσιο στο οποίο σκοπεύει να κινηθεί. Πέραν της οικονομικής διαφοράς, έχει ξεκαθαρίσει επίσης ότι προσφέρει 2+1 χρόνια και όχι κλειστό τριετές λογαριάζοντας προφανώς ότι ο παίκτης διανύει το 33ο έτος του. Υποψιάζομαι ότι αφήνει χρόνο στον ποδοσφαιριστή να δει τι άλλες (πραγματικές και όχι υποθετικές) προοπτικές έχει στην καριέρα του. Δηλαδή, αν θα βρει το τελευταίο μεγάλο συμβόλαιο.
Αν διαφοροποιηθούν τα δεδομένα πάντως, με Φαμπιάνο-Βέλεθ-Ροζ και Μπράμπετς, το ερχόμενο καλοκαίρι δεν χρειάζεται τίποτε άλλο από την προσθήκη ενός πιτσιρικά ο οποίος θα μάθει δίπλα τους. Λύνεις ένα πρόβλημα το οποίο ταλάνισε τον περασμένο Αύγουστο και είσαι «αστακός» σε οτιδήποτε σου προκύψει. Εφόσον γίνει και η ανανέωση του Χουλιάν Κουέστα, αυτομάτως διατηρείται το ισχυρό πλεονέκτημα αυτής της ομάδας. Δηλαδή, το «τέρμα» και το κέντρο της άμυνας. Ο Χουλιάν είδε εξάλλου ότι η ομάδα που του έταξε λαγούς με πετραχήλια, τον περασμένο Γενάρη, σήμερα ισορροπεί σε τεντωμένο σχοινί λόγω οικονομικής ανεπάρκειας.
