Επαιζε στον δρόμο, το στοίχημα ήταν μία Coca-Cola και κολλούσε στο δωμάτιό του αποκόμματα εφημερίδων με τους Ρονάλντο, Αντριάνο και Ροναλντίνιο
Γεννήθηκε τον Φεβρουάριο του 1996 στην πόλη Σάντα Ρίτα και τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα έγιναν – που αλλού; – στον δρόμο. Ο ίδιος μιλά με νοσταλγία για τα παιδικά του χρόνια στις φαβέλες, όπου τα παιδιά χωρίζονταν σε δύο ομάδες και οι χαμένοι κερνούσαν Coca-Cola τους νικητές! Οι πιτσιρικάδες έπαιζαν με γυμνά πόδια και όπως ήταν λογικό συχνά-πυκνά γυρνούσαν στο σπίτι με χτυπήματα αλλά και σπασμένα δάχτυλα. «Δεν είχαμε παπούτσια. Αν τραυματιζόμασταν συνεχίζαμε μέχρι να τελειώσει ο αγώνας και μετά βάζαμε πάγο», θα πει μεταγενέστερα για εκείνον τον καιρό.
Ως τέρματα τοποθετούσαν πέτρες και τα ντέρμπι, αφού ανάλογο χαρακτήρα είχαν τα συγκεκριμένα ματς, έληγαν μόνο όταν έφευγε αυτός που είχε την μπάλα! Για την ιστορία ποτέ δεν ήταν εκείνος που θα… σφύριζε την ολοκλήρωσή τους, αφού η οικογένειά του δεν διέθετε χρήματα ώστε να αγοράσουν κάποια! «Δεν έχανα ποτέ», είπε σε ανύποπτη στιγμή και με καμάρι για τις τότε επιδόσεις του!
Παιδί χωρισμένων γονιών έμενε κάποια στιγμή με τη μητέρα του, άλλη με τον πατέρα του που εργάζονταν στις κατασκευές αλλά και με τη γιαγιά του, ενώ στο δωμάτιό του δημιουργούσε το προσωπικό του… γήπεδο. Μην φανταστείτε τίποτα extreme καθώς η φαμίλια τα έφερνε με το ζόρι πέρα, αλλά ο ένας είχε τον άλλον και αυτό ήταν το πιο σημαντικό.
Εκείνος λοιπόν με την παιδική αθωότητα που τον διέκρινε έπαιρνε τα αποκόμματα των εφημερίδων (δεν είχε χρήματα για αφίσες) και κολλούσε στον τοίχο φωτογραφίες του Ρονάλντο, του Ροναλντίνιο, του Αντριάνο και των άλλων «αστέρων» της εποχής, ενώ η μεγαλύτερή του αδερφή Στέφανι που μοιράζονταν τον ίδιο χώρο απλά… τον ανέχονταν, αφού όπως ο ίδιος σχολίασε ύστερα από πολύ καιρό «δεν μπορούσε να πει κάτι, γιατί και στον πατέρα μου άρεσε πολύ το ποδόσφαιρο». Διέθετε έτσι… τα μεγάλα μέσα.
Αντίθετα η μητέρα του δεν έβλεπε με θετικό μάτι το γεγονός πως από το πρωί μέχρι το βράδυ ήταν στις αλάνες και μία φορά που άργησε να επιστρέψει τον κλείδωσε για τιμωρία εκτός σπιτιού και δεν του επέτρεψε να μπει. «Οταν μετά από ώρα μου άνοιξε θυμάμαι πως φώναζε όλο το βράδυ», αποκάλυψε χρόνια αργότερα.
Πιο σοβαρά και οργανωμένα με το ποδόσφαιρο ασχολήθηκε χάρις στη γιαγιά του (σ.σ. στην τοπική ομάδα Santarritense) και υπό αυτές τις συνθήκες, δύσκολες μεν αλλά γεμάτες αγάπη δε, έφτασε στα 10 του.
bwin – Παρακολούθησε αγώνες των σημαντικότερων διοργανώσεων από τον υπολογιστή ή το κινητό σου σε live streaming*!
