Ο Κ. Νικολακόπουλος γράφει στο blog του στο Gazzetta για τους συμπατριώτες του Καρβαλιάλ που έμειναν στο Ρέντη.
Θέλουμε δεν θέλουμε, συμφωνούμε άπαντες ότι ο Καρβαλιάλ δεν μπόρεσε να κάνει πράγματα στον Ολυμπιακό, υπό την έννοια ότι τα αποτελέσματα ήταν αμείλικτα: στο μεν Κύπελλο αποκλείστηκε από τον Παναθηναϊκό, στο δε πρωτάθλημα πήρε την ομάδα στην 13η αγωνιστική στο -3 από τον ΠΑΟ, στο -2 από την ΑΕΚ και στο -1 από τον ΠΑΟΚ και την άφησε στην 21η αγωνιστική στο -9 από τον ΠΑΟΚ, στο -7 από την ΑΕΚ και στο -6 από τον ΠΑΟ.
Τα σχόλια για τον Πορτογάλο τεχνικό δεν έχουν νόημα σε αυτό το κομμάτι-μπορούμε, όμως, να σταθούμε σε κάτι άλλο που τον αφορά: φαίνεται να έφερε, και να άφησε, καλούς συμπατριώτες του στον Ολυμπιακό. Καλούς Πορτογάλους παίκτες. Δεν ξέρω αν είναι…σούπερ, πιθανολογώ ότι δεν είναι, αλλά η πρώτη εικόνα που έχουμε εσχάτως από τους Κάρμο, Τσικίνιο, Όρτα είναι καλή, όπως σε γενικές γραμμές κι από εκείνη του Ζέλσον, πριν υποστεί θλάση. Αυτά, ενώ ακόμη δεν έχουμε δει τον Βέζο, η δε «παράσταση» που έχουμε από τον Καμπράλ είναι μόλις μισή ώρα στο τελειωμένο (4-0) παιχνίδι με τον ΟΦΗ, αν και θα επιτρέψετε να καταγράψω ότι μπορεί ο βραχύσωμος εξτρέμ να μπήκε άσχημα στο ματς και λίγο μετά να έχασε και μία εκπληκτική ευκαιρία, όμως «έδειξε» σε κάποιες στιγμές ότι το «έχει».
Πιο μεγάλη εικόνα υπάρχει για τον Κάρμο, υπό την έννοια ότι έχει παίξει τρία ολόκληρα 90λεπτα. Πολύ δυνατός στον αέρα, δυναμικός, γενικά με καλές τοποθετήσεις για να διώξει-κόψει, με ικανότητα να πασάρει σωστά τόσο με 40άρες πάσες, όσο και με πιο κοντινές, αλλά και προσφορά επιθετικά στις στατικές φάσεις: με τον ΟΦΗ είχε δοκάρι και με την Φέρεντσβαρος κεφαλιά που υποχρέωσε τον Ούγγρο γκολκίπερ στην πιο δύσκολη επέμβαση του αγώνα. Έχει τα μειονεκτήματα του: παίρνει αρκετά εύκολα κάρτες (ήδη δύο κίτρινες) πηγαίνοντας καθυστερημένα σε φάσεις, πάει κάποιες φορές δεύτερος στην μπάλα σε σέντρες (δύο φορές ο Βάργκα του βγήκε πρώτος και είχε το ακυρωθέν γκολ και την ευκαιρία με το άστοχο γυριστό), δεν είναι όσο πρέπει προσεκτικός για να βγάλει οφσάιντ και λόγω έλλειψης ταχύτητας με τα δύο μέτρα του μπορεί να φάει ντρίμπλα-προσποίηση. Μοιάζει, όμως, για καλή προσθήκη.
Τον Όρτα τον έχουμε δει 60 λεπτά με τον ΠΑΣ, 30 με τη Φέρεντσβαρος και 15 με τον ΠΑΟ. Νομίζω ότι ήταν σαφώς καλύτερος όταν μπήκε αλλαγή, ίσως γιατί στο ντεμπούτο του, που έπαιξε βασικός, δεν είχε ακόμη προσαρμοστεί. Ζητάει πολύ την μπάλα, περνάει έξυπνες πάσες μέσα από τις γραμμές, σουτάρει από τα 25 μέτρα αν και όχι πολύ επικίνδυνα, πιέζει και κλέβει, γυρνάει και βοηθάει πίσω. Ίσως λίγο φλύαρος, ίσως δεν βγάζει ένταση, αλλά βγάζει ενέργεια και ξεκινάει από πίσω καλές επιθέσεις κι αντεπιθέσεις. Δεν είναι 10, πάντως, αλλά περισσότερο 8, που μπορεί να παίξει κι 6, σε ρόλο να παίρνει την μπάλα από τους στόπερ.
Ο Τσικίνιο έχει παίξει και τα δύο 90λεπτα με ΠΑΟ και ΟΦΗ, όντας πολύ καλός για 45 λεπτά στη Λεωφόρο και για πάνω από 60 λεπτά το περασμένο Σάββατο. Πολύτιμος κεντρικός χαφ, 8άρι κι αυτός, και για τις δύο φάσεις του παιχνιδιού, αφού και κόβει και δημιουργεί και κυνηγάει το γκολ. Θα τον έλεγα πιο ουσιαστικό από τον Όρτα, υπό την έννοια ότι έχει στοχευμένες πολύ καλές ποιοτικές κινήσεις. Έχω δε την αίσθηση, βλέποντας το βιογραφικό του, ότι μπορεί εύκολα να παίξει ως 10άρι, πίσω από τον φορ, με 8άρι τον Όρτα. Όταν το είχε κάνει μιάμιση σεζόν σε Μορεϊρένσε και Γίρενσουσπορ (Τουρκία) είχε βάλει 14 γκολ.
Τον Ζέλσον τον έχουμε δει και στα καλά του, πάρα πολύ κινητικός στο 2-1 στο Χαριλάου κι επιδραστικός σε ολιγόλεπτη συμμετοχή στην Κηφισιά (με τη σέντρα για το νικητήριο γκολ στον Ελ Αράμπι), αλλά και στα άσχημα του, στο ματς με τον ΠΑΣ, που ήταν χάλια, ίσως γιατί κακώς ο Καρβαλιάλ τον έριξε αμέσως τόσο στα βαθιά μετά από αποχή 12 μηνών από τους αγώνες-καθόλου τυχαίο ότι έπαθε θλάση σοβαρής μορφής και είναι νοκ άουτ. Έχει την κλάση, πρέπει να γίνει πιο ομαδικός και ουσιαστικός.
Όπως κι αν έχει, ο Ολυμπιακός μπορεί να πάρει πολλά από τους Πορτογάλους. Να αφήσουμε αυτά τα «κουλά» περί πορτογαλικής παροικίας στο Ρέντη. Ένας σοβαρός προπονητής κι ένα καλό τιμ, αυτά τα ξεπερνάνε εύκολα. Άλλωστε, δεν φαίνεται τα παιδιά αυτά να δημιουργούν προβλήματα.
Άσχετο: Δεν είναι η πρώτη φορά που έχει συμβεί, και μάλλον δεν θα είναι η τελευταία-οι Ούγγροι κτύπησαν στο καλό τους πρώτο 30λεπτο από την πλευρά του Ρόντινεϊ. Συνεχώς από εκεί, με τον αριστερό τους μπακ και τον αριστερό τους εξτρέμ. Μία δύο φορές δεν έκανε καλή άμυνα ο Bραζιλιάνος, ωστόσο το πράγμα έγινε επώδυνο γιατί δεν είχε τις βοήθειες που έπρεπε από τον Μασούρα, που σε αυτό το ματς δεν ήταν καλός ούτε μπροστά, ούτε πίσω, στην πιο μέτρια παρουσία του μετά από καιρό καλού φορμαρίσματος. Θα έλεγα ότι, ατυχώς στο ντεμπούτο του νέου προπονητή, ήταν ο μοναδικός που δεν πήγε καλά από τους 14 «ερυθρόλευκους».
Η φωτογραφία της ημέρας: Συγνώμη που θα το γράψω έτσι για τον Αλεξανδρόπουλο, αλλά «Σωτήρη παιδί μου» άνοιξε τα μάτια σου και δες καλύτερα μέσα στο παιχνίδι.
Ούτε εδώ πάσα στον Μασούρα, μόνο του δεξιά;
Ούτε εδώ πάσα στον Μασούρα, πάλι μόνο του δεξιά;
Όχι, δεν πιστεύω ότι ο Αλεξανδρόπουλος το κάνει εγωϊστικά. Πιστεύω πραγματικά ότι δεν είχε δει τον Μασούρα. Αλλά κι αυτό πρόβλημα είναι! Το ζητούμενο είναι να τον είχε δει. Γενικά, είναι κρίμα να κάνει ο νεαρός Έλληνας κεντρικός μέσος τόση δουλειά μέσα στο παιχνίδι, όπvς έκανε και την Πέμπτη, χωρίς να επιβραβεύεται ανάλογα, με κινήσεις ουσίας. Γιατί ο παίκτης που παίζει πίσω από τον φορ στον Ολυμπιακό δεν πρέπει να έχει μόνο πρες ψηλά και γενικά τρεξίματα, πρέπει να έχει και γκολ και ασίστ. Εκεί πρέπει να εστιάσει ο Σωτήρης, παίζοντας ίσως με πιο καθαρό μυαλό.
Παρεμπιπτόντως, βλέπουμε ότι και ο Μεντιλίμπαρ τον έκανε αλλαγή εκεί γύρω στο 60, όπως τον έκαναν πολύ συχνά και ο Καρβαλιάλ, αλλά και ο Μαρτίνεθ, ενίοτε μάλιστα βγάζοντας τον κι από το ημίχρονο.
Και για το τέλος ένα 
