Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες εξηγεί τα διαφορετικά αγωνιστικά πρόσωπα Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού από ημίχρονο σε ημίχρονο του Game 4 και τονίζει τη διαφορά στην ψυχολογία και στη διαχείριση της πίεσης.
Λένε πως το σώμα μας παράγει μία ουσία όταν φοβόμαστε την οποία ο σκύλος την αντιλαμβάνεται. Δεν ξέρω αν αποτελεί μύθο ή πραγματικότητα όμως στην προκειμένη περίπτωση ταιριάζει αρκετά με μία βασική συνθήκη του Game 4 των τελικών.
Όπου φόβος βάλτε τη λέξη «πίεση», όπου «σκύλος» βάλτε τη λέξη «Παναθηναϊκός» και όπου σώμα βάλτε τη λέξη Ολυμπιακός. Ο Παναθηναϊκός αντιλήφθηκε το άγχος που έβαλε η πίεση στον Ολυμπιακό όταν τον προσπέρασε στο σκορ και τον νίκησε δίκαια. Κάτι παρόμοιο είχαν κάνει και οι «ερυθρόλευκοι» στον τρίτο τελικό όταν από το -16 βρέθηκαν στο +1, μόνο που η αντίδραση των «πράσινων» ήταν διαφορετική από τη χθεσινή των «κόκκινων». Και αυτό συνέβη για δύο απλούς λόγους. Πάμε να τους δούμε.
Οι finisher των ομάδων και η τύχη
Ο Παναθηναϊκός έχει δύο εξαιρετικούς «finisher» που διαθέτουν το πακέτο που χρειάζεται για να πάρουν τις αποφάσεις στο τέλος. Σε άλλες θα ευστοχήσουν, σε άλλες θα αστοχήσουν, αλλά θα τις πάρουν. Ο Ολυμπιακός δεν διαθέτει τέτοιας πάστας παίκτη. Το ρόστερ είναι πολύ καλό, αλλά απουσιάζει αυτός που θα πάρει την μπάλα στα κρίσιμα και θα δημιουργήσει προϋποθέσεις. Κι ας ευστοχήσει. Κι ας αστοχήσει.
Ο Γουίλιαμς Γκος είναι πολύ καλός παίκτης, ο Κάνααν διαθέτει σουτάρα, ο Γουόκαπ έχει πολλές αρετές, Finisher όμως δεν είναι κανένας από αυτούς. Ο Τζέριαν Γκραντ αποτύπωσε ιδανικά αυτό που εννοώ, «όταν έχεις τον Ναν του δίνεις τη μπάλα και κάνεις στην άκρη».
Ο δεύτερος λόγος είναι η τύχη. Μικρές λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά σε τέτοια ματς ειδικά στο τέλος της σεζόν όπου υπάρχει συσσωρευμένη κούραση. Ο Παναθηναϊκός πήρε δύο λάθος αποφάσεις στην άμυνά του στέλνοντας παίκτη σε ΜακΚίσικ και Παπανικολάου για να αποφύγουν το τρίποντο της ισοφάρισης αφήνοντας μόνο του τον Κάνααν και αυτός αστόχησε σε δύο «πέναλτι». Μία βολή του Λεσόρ βρήκε στεφάνη πήρε ύψος περίπου ένα μέτρο και προσγειώθηκε στο καλάθι. Από την άλλη, τύχη επίσης είναι να κάνει και ο Ναν 0/2 βολές. Ζευγάρι βολών θεωρητικά έχει να χάσει από το σχολείο.
Χρειάζεται και τύχη το μπάσκετ ειδικά στο φινάλε ενός αγώνα. Με απλά λόγια τα λάθη του Ολυμπιακού έδωσαν την ευκαιρία στον Παναθηναϊκό να πάρει το παιχνίδι και ο τρόπος με τον οποίο αγωνίστηκαν οι «πράσινοι» υποχρέωσαν τους «ερυθρόλευκους» σε μπόλικες κακές αποφάσεις λόγω άγχους.
Τι άλλαξε ο Ολυμπιακός από ημίχρονο σε ημίχρονο
Μπασκετικά δεν είδαμε τίποτα καινούριο κάτι που είναι απολύτως λογικό. Σε 11 αναμετρήσεις μεταξύ των ίδιων ομάδων ακόμη κι οι ιδέες έχουν στερέψει. Οι «ερυθρόλευκοι» ήταν καταιγιστικοί στο πρώτο ημίχρονο γιατί ήταν συμπαγείς στην άμυνα στη ρακέτα, γιατί ο Νάιτζελ Γουίλιαμς Γκος με τον Κώστα Παπανικολάου ήταν απίστευτα aggressive (επιθετικοί), γιατί ο Λαρεντζάκης μπήκε στο παρκέ κι έκανε τα πάντα σωστά και τέλος, διότι βρήκε πόντους στον αιφνιδιασμό.
Στο δεύτερο ημίχρονο δεν υπήρξε ένας παίκτης που να μην αγχώθηκε με εξαίρεση τον Λαρεντζάκη. Η «ανιωθίλα» του Ελληνα γκαρντ έγινε προνόμιο, όμως το διέθετε μόνο αυτός. Όταν ο Παναθηναϊκός προσπέρασε 54-56 μετά την λανθασμένη επαναφορά, λες και οι γηπεδούχοι δεν έδωσαν μόνο τη μπάλα στον αντίπαλο, αλλά μαζί κι έναν τόνο αυτοπεποίθησης. Σε εκείνη τη φάση άλλαξε πλήρως ο ρυθμός του αγώνα. Κι ας κατάφεραν στην αρχή της τελευταίας περιόδου να περάσουν ξανά με 70-66 χάρη σε τρίποντο του «Λάρε».
Οι παίκτες του Μπαρτζώκα αγχώθηκαν, πήραν κακές αποφάσεις και στις δύο πλευρές του παρκέ και δεν είχαν τη δύναμη να βγουν μπροστά και να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Επαψαν να είναι επιθετικοί, έπαψαν να παίζουν άμυνα και δεν κατάφεραν να διαχειριστούν στο παραμικρό το άγχος τους. «Εσπασαν» τα καλάθια αστοχώντας σε σωρεία βολών και ελεύθερων σουτ.
Τι άλλαξε ο Παναθηναϊκός από ημίχρονο σε ημίχρονο
Οι φιλοξενούμενοι μπήκαν πολύ άσχημα στο ματς όμως ο Αταμάν με τάιμ άουτ στα πρώτα 84 δευτερόλεπτα τους «ξύπνησε». Τρομερή απόφαση αυτό το τάιμ άουτ του Τούρκου. Στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα ο Ολυμπιακός έπαιζε άμυνα με αλλαγές. Στο πρώτο ημίχρονο ο Παναθηναϊκός «σημάδευε» το mismatch κοντά στο καλάθι ακουμπώντας τη μπάλα στον Λεσόρ. Μόνο που οι περιστροφές των «ερυθρόλευκων» λειτουργούσαν τέλεια, πήγαινε γρήγορα δεύτερος παίκτης πάνω στον Γάλλο και τον υποχρέωνε να πασάρει αντί να εκτελεί. Και δεν είναι τρομερός πασέρ, ούτε τραγικός βέβαια.
Στο δεύτερο ημίχρονο ο Παναθηναϊκός επέλεξε να «σημαδέψει» το μακρινό mismatch. Εκμεταλλεύτηκε την έκρηξη στα πόδια του Ναν μα πάνω από όλα την μοναδική ικανότητα να σκοράρει. Ο Αμερικανός είναι ο κορυφαίος σκόρερ στην Ευρώπη, έχει μοναδική επαφή με το αντίπαλο καλάθι και πήρε σχεδόν όλες τις αποφάσεις για την ομάδα του. Ο Ναν είχε 0/0 δίποντα στο πρώτο 20άλεπτο και τελείωσε με 7/10 κάνοντας ό,τι ήθελε όποιον έβρισκε μπροστά του.
Επίσης ο Λεσόρ αισθάνεται υπέροχα με αντίπαλο τον Πετρούσεφ. Όχι μόνο χθες, αλλά σε όλη τη διάρκεια της σειράς. Ο Σέρβος διαθέτει ταλέντο στην επίθεση, αλλά η αδυναμία του στην άμυνα όταν αγωνίζεται στο «5» είναι μεγάλο πρόβλημα. Ο Γάλλος βρήκε ρυθμό στο διάστημα που τον αντιμετώπισε ο Πετρούσεφ.
Οι σημαντικές φάσεις του Game 4
1. Το τρίποντο του Τζέριαν Γκραντ στο ημίχρονο. Μείωσε από τους 10 στους 7, αλλά κυρίως έστειλε τους συμπαίκτες του στα αποδυτήρια με μεγαλύτερο hype. Επίσης ο ίδιος παίκτης σκόραρε και στην αρχή της τρίτης περιόδου. Που σημαίνει πως μέσα σε λίγα αγωνιστικά δευτερόλεπτα το -10 έγινε -5 για τον Παναθηναϊκό.
2. Η κακή επαναφορά του Ολυμπιακού στο 54-54. Μικρή λεπτομέρεια, νωρίς στο παιχνίδι, αλλά σε εκείνο το σημείο η πίεση και το άγχος αυξήθηκαν για τους Πειραιώτες.
3. Οι 3/5 βολές από Κάνααν και Πετρούσεφ στο πρώτο δίλεπτο της τελευταίας περιόδου. Και στις δύο που ευστόχησε ο Σέρβος, μπήκαν με κόπο και άγχος. Δημιουργήθηκε εκνευρισμός σε όλους από τις πολλές χαμένες βολές.
4. Το αντιαθλητικό φάουλ του Λαρεντζάκη στον Σλούκα. Ήταν αντιαθλητικό. Το 70-68 έγινε 70-72 γιατί οι φιλοξενούμενοι βρήκαν και καλάθι στην επιπλέον επίθεση που κέρδισαν.
5. Το καλάθι και φάουλ του Λεσόρ πέφτοντας στο παρκέ μετά από επιθετικό ριμπάουντ στο 76-81. Κι ας αστόχησε στη βολή.
6. Το κλέψιμο του Γκραντ σε πάσα του Παπανικολάου μετά από επιθετικό ριμπάουντ του αρχηγού του Ολυμπιακού. Το σκορ ήταν 83-85 κι έμενε ένα λεπτό.
7. Φυσικά τα δύο χαμένα «πέναλτι» του Κάνααν για την ισοφάριση. Άριστες επιλογές, ανενόχλητα σουτ χωρίς ίχνος άμυνας πάνω του όμως η μπάλα βρήκε σίδερο.
Η ψυχραιμία του Παναθηναϊκού, η αντίδραση του Ολυμπιακού
Πλέον ο Παναθηναϊκός έχει ισχυρό προβάδισμα και είναι το μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Γιατί το πλεονέκτημα έδρας πήρε σάρκα και οστά αφού θα γίνει Game 5 μπροστά στον κόσμο του και γιατί η ψυχολογία αυτή τη στιγμή είναι εκ διαμέτρου αντίθετη στις δύο ομάδες.
Ο Ολυμπιακός βρίσκεται στα σχοινιά, αλλά δεν μπορεί κανείς να τον ξεγράψει. Η συγκεκριμένη ομάδα έχει αποδείξει πως μπορεί να αντιδράσει όπως απαιτούν οι περιστάσεις. Βέβαια για να το πετύχει θα πρέπει να του το επιτρέψει και ο αντίπαλος. Αν ο Παναθηναϊκός παρουσιαστεί συγκεντρωμένος, δύσκολα θα χάσει τον τίτλο.
Υπομονή και θα μάθουμε.
ΥΓ: Απορώ πως δεν λιποθύμησε κανείς στο ΣΕΦ χθες. Ανυπόφορη η ζέστη.
ΥΓ 2: Δε γίνεται να χάνει ομάδα βολή από τεχνική ποινή στον αντίπαλο. Μου μοιάζει αδιανόητο.
ΥΓ 3: Ο Μιλουτίνοφ παρουσιάστηκε εξουθενωμένος κάτι το οποίο είναι απόλυτα λογικό αφού μετά τον τραυματισμό του Φαλ είναι το μοναδικό «πεντάρι».
ΥΓ 4: Ο Παναθηναϊκός ευστόχησε σε 8 δίποντα στο πρώτο μέρος και σε 16 στο δεύτερο. Ο Ολυμπιακός ευστόχησε σε 12 δίποντα στο πρώτο ημίχρονο και μόλις σε 3 στο δεύτερο.
ΥΓ 5: Θα γραφτεί ιστορία αύριο. Είτε ο Παναθηναϊκός θα πάρει δεύτερο τίτλο έχοντας κερδίσει και τα 5 νοκ άουτ ματς που έπαιξε σε σειρές αγώνων (2 με Μακάμπι και 3 με Ολυμπιακό) είτε ο Ολυμπιακός θα επικρατήσει σε δεύτερο εκτός έδρας Game 5 μετά τη Βαρκελώνη.
