Η προσωπική ιστορία του Ντάνιελ Οτούρου ξεπερνά το μπάσκετ. Η πίστη είναι η κινητήριος δύναμή του και τον ακολουθεί από παιδάκι μέχρι και σήμερα. Τώρα βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι αναφορικά με τον επόμενο σταθμό στην καριέρα του και αιτία είναι η κλιμάκωση της σύγκρουσης του Ισραήλ με το Ιράν, όσο Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός… παραμονεύουν.

«Θεέ, σήκω και βοήθησέ με να έχω θετικό αντίκτυπο στη γενιά μου». Αυτή είναι η φράση που επαναλαμβάνει διαρκώς ο Ντάνιελ Οτούρου και τον ακολουθεί, ενώ δείχνει το μεγαλείο του τόσο ως αθλητή, όσο και ως άνθρωπο.

Μια προσευχή που πηγάζει από τις βαθιές ρίζες της νιγηριανής του καταγωγής. Από μικρός ήταν αποφασισμένος να εμπνεύσει, να ανοίξει δρόμους και να δώσει το παράδειγμα. Να ηγηθεί. Και αυτήν την αποστολή την «αγκαλιάζει» εξίσου μέσα στο σπίτι του και πάνω στο παρκέ.

Τα ερωτηματικά με τη Χάποελ Τελ Αβίβ

Ο 25χρονος σέντερ (2.08 μ.) που ολοκλήρωσε τη φετινή σεζόν με την Αναντολού Εφές στη EuroLeague, αποτέλεσε σταθερό «όπλο» στην πορεία των Τούρκων ως τα playoffs, όπου αποκλείστηκαν από τον Παναθηναϊκό στο Game 5 στο ΟΑΚΑ. Σε 38 συμμετοχές μέτρησε 8.8 πόντους και 4.2 ριμπάουντ ανά αγώνα στην κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση.

Παρά τη συμφωνία του με τη Χάποελ Τελ Αβίβ, όπως ανέφεραν ξένα δημοσιεύματα, – την ομάδα του Δημήτρη Ιτούδη που επιστρέφει στην EuroLeague μετά την κατάκτηση του EuroCup – οι τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν πως ο Οτούρου επανεξετάζει την επιλογή του λόγω της εμπόλεμης κατάστασης στην περιοχή με αποκορύφωμα τη διακοπή του πρωταθλήματος. Το τριετές συμβόλαιο αξίας 7 εκατομμυρίων ευρώ ενδέχεται να «σπάσει», αν δεν υπάρξει άμεση αποκλιμάκωση.

Το δέσιμο με την οικογένειά του

Όσο το μέλλον του είναι «ρευστό», οι ελπίδες είναι ζωντανές για τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό που ψάχνουν παίκτη στη θέση «5». Όμως περισσότερο ενδιαφέρον από τον επόμενο σταθμό στην καριέρα του έχει η ζωή του.

Γεννημένος στο Μπρούκλιν το 1999, μεγάλωσε στη Μινεσότα από το 2002, όταν η οικογένειά του μετακόμισε εκεί. Ο πατέρας του, Φράνσις, ένας… 1.65 μ. θρύλος του πινγκ πονγκ στη Νιγηρία, άνοιξε πρώτος τον δρόμο: ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο με την Εθνική, κατέκτησε το U.S. Open το 1983 και έφτασε στις ΗΠΑ αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο.

Η μητέρα του, Ντέμπορα, ψηλή (1.85 μ.) και επιβλητική, μπορεί να μην έπαιξε ποτέ μπάσκετ, αλλά ήταν εκείνη που του έδωσε την πρώτη του μπάλα και του μετέδωσε τη ζεστασιά της πίστης. Όταν ο Ντάνιελ κάρφωσε το νικητήριο καλάθι στον τελικό του Λυκείου το 2018, εκείνη έτρεξε έξω από το γήπεδο από τη συγκίνηση. Το δέσιμό τους τεράστιο.

Το ταξίδι της πίστης

Το 2003, δημιούργησαν την πρώτη ενορία της εκκλησίας «Mountain of Fire» στη Μινεσότα. Από 20 μέλη έφτασαν σε πάνω από 200, με τραγούδια, προσευχές και χορό να γεμίζουν την αίθουσα κάθε Κυριακή.

Ο ίδιος ο Οτούρου δίδασκε στο Κυριακάτικο σχολείο. Αποτελούσε πρότυπο για τα υπόλοιπα παιδιά. Ο «μεγάλος αδερφός». Ο «ψηλός με τη μεγάλη καρδιά», έτσι τον αποκαλούσαν. Αυτός που ρωτούσε τους δασκάλους για τις επιδόσεις των μικρότερων, που επέστρεφε στα παλιά του σχολεία για να δώσει το καλό παράδειγμα.

Στην έκτη τάξη είχε φτάσει ήδη το ύψος της μητέρας του, στην όγδοη ήταν 1.95 μ. και είχε ήδη ενταχθεί στους κορυφαίους AAU συλλόγους των ΗΠΑ. Έπαιξε στο κολέγιο της Μινεσότα, την ομάδα της πόλης του, αρνούμενος προτάσεις από «γίγαντες» του αθλήματος, όπως το Κάνσας και το Μίσιγκαν Στέιτ. Ο προπονητής Ρίτσαρντ Πιτίνο κατέβαλε τεράστια προσπάθεια για να τον πείσει με ένα… παζλ: κομμάτι-κομμάτι του έστελνε εικόνες με εκείνον να φορά τη φανέλα των Gophers – ένα παζλ που ακόμη στολίζει τον τοίχο του σπιτιού του.

Αφού κατάφερε να βάλει 9 κιλά, δεν άργησε και η κλήση από το NBA το 2020 και συγκεκριμένα από τους Κλίπερς κι από εκεί κι έπειτα ξεκίνησε η πορεία του με αποκορύφωμα την Αναντολού Εφές και τη EuroLeague.

Ο Ντάνιελ Ακινφαγιόσε Οτούρου – «ο ήρωας (σ.σ. Ακίν) που ζει με χαρά (σ.σ. Φαγιόσε)», όπως σημαίνει δηλαδή το μεσαίο του όνομα στα Γιορούμπα – δεν είναι απλώς ένα αθλητικό project. Είναι η προσωποποίηση της συνέπειας, της οικογενειακής πίστης και της εσωτερικής φλόγας που δεν σβήνει.

Η επόμενη σεζόν δεν είναι σίγουρο που θα τον βρει, όμως το μόνο δεδομένο είναι ότι θα διατηρήσει τις αξίες της οικογένειάς του και θα της έχει σαν «φυλαχτό» σε οποιονδήποτε προορισμό κι αν επιλέξει.

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ