Ο Νίκος Αθανασίου γράφει για τον πρώτο αντίπαλο του Παναθηναϊκού στους ομίλους του Europa League.

O Παναθηναϊκός πέρασε σαν σίφουνας από το Αγρίνιο, έκανε το 3/3 στο φετινό πρωτάθλημα και το σαββατοκύριακο ήταν πραγματικά υπέροχο για το «τριφύλλι», καθώς κανείς εκ των συνδιεκδικητών του τίτλου δεν κατάφερε να βάλει το «τρίποντο» στο σακούλι. Την ερχόμενη Δευτέρα το σύνολο του Ιβάν Γιοβάνοβιτς μπορεί με νίκη στη Λεωφόρο να στείλει την πρωταθλήτρια ΑΕΚ στο -7 από την πέμπτη αγωνιστική. Μία προοπτική που κάνει ακόμη πιο μεγάλη την ανάγκη για επικράτηση.

Αυτό το ματς, όμως, είναι σε μία εβδομάδα. Και την Πέμπτη οι «πράσινοι» επιστρέφουν μετά το 2016 στη κεντρική ευρωπαϊκή σκηνή. Στο κατάμεστο ΟΑΚΑ υποδέχονται την Βιγιαρεάλ στη πρεμιέρα των ομίλων του Europa League. Οπότε στο σημερινό σημείωμα θα μιλήσουμε για αυτό το ματς και θα σταθούμε λίγο παραπάνω στο «κίτρινο υποβρύχιο», ώστε να έχουμε μια πιο ξεκάθαρη εικόνα για τον επερχόμενο αντίπαλο. Τόσο σε ευρύτερο πλαίσιο όσο και στο καθαρά αγωνιστικό από τα όσα έδειξε στο πρώτο ματς με τον Πατσετά στον πάγκο, στο νικηφόρο 2-1 επί της Αλμερία εντός έδρας.

Το καλοκαίρι την «εκτόξευσε» οικονομικά αλλά την έριξε αγωνιστικά

Στο περσινό πρωτάθλημα το «κίτρινο υποβρύχιο» τερμάτισε στην 5η θέση με 64 βαθμούς στο -7 από την Σοσιεδάδ. Η εξαιρετική της εικόνα οδήγησε σε μια σειρά από πωλήσεις, με τον σύλλογο να παίρνει την στρατηγική απόφαση να γεμίσει τα ταμεία, γνωρίζοντας πως το επίπεδο δεν θα είναι το ίδιο. Ο Τζάκσον στην Τσέλσι με 37 εκατομμύρια ευρώ.

Ο νεαρός στράικερ σκόραρε πέρσι 13 γκολ σε 38 συμμετοχές. Ο Πάου Τόρες με 33 εκατομμύρια ευρώ στην Άστον Βίλα, ο απόλυτος ηγέτης της άμυνάς της, μέλος της Εθνικής Ισπανίας. Ο Σάμουελ Τσουκουέζε πήγε αντί 20 εκατομμυρίων ευρώ στην Μίλαν. 50 παιχνίδια, 13 γκολ, μόνιμη πηγή κινδύνου για τις αντίπαλες άμυνες.

Έχασε τρεις από τους μεγάλους της περσινούς πρωταγωνιστές, σε κομβικές θέσεις και βρίσκεται σε ένα μεταβατικό στάδιο, όπου ψάχνει νέους πρωταγωνιστές στην δημιουργία και νέο σημείο αναφοράς στο κέντρο της άμυνας.

Το κάκιστο ξεκίνημα και ο νέος προπονητής

Η σεζόν ξεκίνησε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο. Ήττα από την Μπέτις(2-1), διπλό στη Μαγιόρκα(1-0), ήττα από την Μπαρτσελόνα(4-3) και η νέα ήττα από την Κάντιθ(3-1) έφερε την απόλυση του Κίκε Σετιέν από την τεχνική ηγεσία.

O διάδοχός του ο 55χρονος Πατσετά, «έχτισε» το όνομά του στον πάγκο της Έλτσε, συνέχισε στην Ουέσκα, στη Βαγιαδολίδ και χωρίς να έχει κάνει την μεγάλη επιτυχία, θεωρείται ως ένας από τους πλέον αξιόλογους τεχνικούς στη La Liga.

Το ποδόσφαιρο μας έχει διδάξει τις ευεργετικές ιδιότητες που έχει τον πρώτο καιρό η έλευση ενός νέου προπονητή, όταν η προηγούμενη κατάσταση έχει «βαλτώσει». Ο κανόνας για τον «μήνα του μέλιτος» επιβεβαιώθηκε το απόγευμα της Κυριακής, καθώς η Βιγιαρεάλ νίκησε 2-1 την Αλμερία και επέστρεψε στις νίκες. Με βάση αυτό το παιχνίδι αλλά και κάποια χρήσιμα στοιχεία από το Wyscout, θα πορευτούμε στη συνέχεια με κάποια συμπεράσματα για το αγωνιστικό της προφίλ.

Η δεύτερη χειρότερη αμυντική επίδοση στο πρωτάθλημα, 14η στην επίθεση

Μετά από πέντε αγωνιστικές η Βιγιαρεάλ διαθέτει την δεύτερη χειρότερη επίδοση στο πρωτάθλημα όσον αφορά την ανασταλτική της συμπεριφορά. Μόνο η Αλμερία έχει επιτρέψει περισσότερες ευκαιρίες στους αντιπάλους της. Σε πέντε παιχνίδια, το «κίτρινο υποβρύχιο» έχει 9.55 xGoals against, 1.91 ανά παιχνίδι! Ξεκάθαρο δείγμα της μεγάλης της αδυναμίας να κρατήσει μακριά τους αντιπάλους της.

1.35 είχε η Μπέτις, 1.08 η Μαγιόρκα, 3.44 η Μπαρτσελόνα, 2.28 η Κάντιθ και 1.4 η Αλμερία.

Όσον αφορά την δημιουργία και εκεί βρίσκεται χαμηλά. Μόλις στην 14η θέση με 1.08xGoals ανά ματς, από μία άποψη λογικό να ψάχνεται και επιθετικά όταν τρεις από τους πιο επιδραστικούς της ποδοσφαιριστές βρίσκονται σε άλλες πολιτείες.

Η τακτική προσέγγιση, τα προτερήματα, οι αδυναμίες

Στο πρώτο του παιχνίδι στον πάγκο της Βιγιαρεάλ, ο Πατσετά παρέταξε το σύνολό του με ένα 4-2-3-1, το οποίο τόσο σε φάση ανάπτυξης όσο και σε φάση άμυνας θύμιζε κάποια από τα πράγματα που κάνει και ο Παναθηναϊκός. Χαμηλό τέμπο, κυκλοφορία της μπάλας με υπομονή(60%-40%), προσπάθεια για άμεση επανάκτηση και πίεση ψηλά στο build up του αντιπάλου με 4-4-2.

Στις επιθέσεις, ο δεξιός μπακ(Foyth) γινόταν τρίτος στόπερ στο build up, ο αριστερός μπακ(Romero) που έκανε και την ασίστ στο γκολ ήταν σε ρόλο εξτρέμ και ο Baena έκλεινε προς τα μέσα ως «δεκάρι». Την δεύτερη ασίστ την έκανε ο έτερος αριστερός μπακ που πέρασε στο παιχνίδι στο 64′ ο Moreno με υπέροχη σέντρα προς το κεφάλι του σέντερ φορ Sorloth που αποκτήθηκε αυτό το καλοκαίρι από την Λειψία.

Στον άξονα της μεσαίας γραμμής ήταν ο 35χρονος Kapoue και ο 34χρονος Parejo, με τον δεύτερο να έχει τον ρόλο του playmaker. Η ποιότητα του Parejo με την μπάλα στα πόδια είναι δεδομένη από τα πρότερα χρόνια του στην Βαλένθια, γυρνά πίσω να φτιάξει το παιχνίδι, οι επιλογές του είναι εξαιρετικές όταν πατά στο επιθετικό τρίτο.

Αμφότεροι, όμως, είναι αργοί στα πόδια, σε καταστάσεις αμυντικού transition έχουν προβληματικές επιστροφές, όπως σχετικά αργό είναι και το δίδυμο στην άμυνα του Gabbia με τον Albiol, με αποτέλεσμα να προκύπτουν αρκετοί χώροι προς εκμετάλλευση.

Η Βιγιαρεάλ σε αρκετές επιθέσεις ακόμη και με το σκορ στο 1-1 και νωρίς στο ματς, είχε δέκα παίκτες πάνω από την μεσαία γραμμή, χρησιμοποιώντας όλους τους ποδοσφαιριστές στην επίθεση. Η Αλμερία το διάβασε σωστά και από το 64′ μέχρι το 72′ έβγαλε τρία τετ α τετ στο ανοιχτό γήπεδο, παίζοντας άμεσα στην πλάτη της τελευταίας αμυντικής γραμμής των γηπεδούχων.

Εξαιρετικό ματς με σημαντικές επεμβάσεις από τον πορτιέρε Jorgensen που στα 21 του αποτελεί σημαντικό πρότζεκτ για τον σύλλογο.

Η Βιγιαρεάλ που είναι λογικό να ψάχνεται πάνω στο χορτάρι, έχει «θέματα» μεσοαμυντικά αλλά από την μέση και μπροστά διαθέτει μονάδες με μεγάλη ατομική ποιότητα που αν βρουν χώρο μπορούν να σε «σκοτώσουν». Απέναντι στην οργανωμένη άμυνα της Αλμερία, πάντως, τα βρήκε σκούρα, με ένα μόνιμο μοτίβο σεντρών από δεξιά και αριστερά.

O ρυθμιστής της επίθεσης

Στην αναμέτρηση με την Αλμερία ο πιο επιδραστικός παίκτης της Βιγιαρεάλ στο επιθετικό τρίτο ήταν ο Gerard Moreno, μία από τις «σημαίες» της ομάδας.

Ο Ισπανός φορ είχε ελεύθερο ρόλο πίσω από τον Sorloth, εκμεταλλευόταν τα κενά διαστήματα ανάμεσα στις γραμμές, έβγαινε στα άκρα, ήταν δύσκολα διαχειρίσιμος και εκτός από το γκολ της ισοφάρισης, είχε πολύ καλές επιλογές στα τελευταία μέτρα, ήταν απειλητικός με 4 επαφές στο «κουτί», δημιουργικός με 0.25 xAssist, χάρη στην πάσα για το τετ α τετ του Μπαένα στο 61′.

Σε κάθε καλή συνεργασία της ομάδας του ήταν «μέσα», κάνοντας αυτό που ζητούσε και στο πρώτο cooling break ο προπονητής της ομάδας. Ταχύτητα στις μεταβιβάσεις και στις επιλογές στα τελευταία μέτρα για να ανοίξει η άμυνα του αντιπάλου.





gazzeta.gr

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΡΘΡΑΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ