Ο Νίκος Παπαδογιάννης δηλώνει αισιόδοξος για το σαφάρι του Ολυμπιακού εισιτηρίου, αλλά τονίζει και τη χαμηλή δυναμικότητα των αντιπάλων της στη διπλή πρόβα τζενεράλε.
H δωδεκάδα του Προολυμπιακού τουρνουά βγήκε, ο Γιάννης είναι εδώ γερός και δυνατός, ο έκτος παίκτης μοιάζει πανέτοιμος να προσφέρει χείρα βοηθείας και η Εθνική ομάδα σκορπίζει αισιοδοξία, έξι μέρες πριν το πρώτο επίσημο τζάμπολ της. Ομολογώ ότι το περίμενα πολύ μεγαλύτερο, το χάντικαπ που θα είχαν να καλύψουν οι κατάκοποι από την υπερπροσπάθεια μηνών παίκτες της, εν όψει των αναμετρήσεων με τους λοιπούς μνηστήρες του εισιτηρίου για τη Λιλ.
Βεβαίως οι Μπαχάμες δίχως Έιτον, Γκόρντον έμοιαζαν περισσότερο με Μπραχάμες, το δε Μαυροβούνιο με Μαυροβούνι Λακωνίας. Έστω και έτσι, με αστερίσκους, το διπλό δείγμα γραφής του τουρνουά «Ακρόπολις» ήταν παραπάνω από ενθαρρυντικό. Ομάδα που τελειώνει αγώνα με 38 ασίστ και που συσσωρεύει 39 τρίποντα σε τρεις αγώνες με ποσοστό 35% δίχως να έχει σουτέρ «φονιάδες» δεν μπορεί παρά να θεωρηθεί φόβητρο για αντιπάλους μεσαίου βεληνεκούς. Και πού να βάλει άλλες πέντε γερές προπονήσεις στα πόδια του ο Γιάνναρος…
Το πιο λαμπρό αστέρι πάτησε παρκέ και το παιχνίδι της Εθνικής άλλαξε αμέσως, πέρα από την προφανή ένεση ποιότητας. Η μπάλα ακουμπούσε στο ποστ σε κάθε κατοχή, η κατάχρηση τριπόντου μετριάστηκε, τα ποσοστά βελτιώθηκαν, οι ακροβολισμένοι σουτέρ είχαν περισσότερο χρόνο για να σημαδέψουν μετά τις πάσες από μέσα προς τα έξω.
Οι προσπάθειες για τρίποντο έπεσαν από τις 41 προηγούμενων αγώνων στις 26 και αίφνης ήταν λιγότερες από τα δίποντα (29). Η παρουσία του Γιάννη έκανε τους μαέστρους της περιφερειακής γραμμής να μοιάζουν ακόμα καλύτεροι απ’ ότι στα δύο προηγούμενα φιλικά. Ποια άλλη ομάδα έχει δύο γκαρντ ικανά να μοιράσουν 20 ασίστ σε 21+19 λεπτά συμμετοχής;
Η συνύπαρξη τεσσάρων δημιουργών πρώτης κλάσης στη βασική πεντάδα είναι το μεγαλύτερο όπλο της «επίσημης αγαπημένης», από τη στιγμή μάλιστα που συνδυάζεται με σπουδαία αμυντική επίδοση και αδιανόητο για Εθνική ομάδα μέγεθος. Ήταν ακόμη πρώτο ημίχρονο όταν ο Βασίλης Σπανούλης έριξε στο παρκέ σχήμα γιγάντων με Καλάθη, Παπανικολάου, Χαραλαμπόπουλο, Γιάννη και Μήτογλου.
Ο Κώστας Αντετοκούνμπο και ο Παναγιώτης Καλαϊτζάκης βοήθησαν ώστε να μικρύνει το γήπεδο, ο άνιωθος Τολιόπουλος έβαλε τα τριποντάκια του και η Εθνική ξεμάκρυνε χωρίς να νιώσει καθόλου τον αντίπαλο. Οι Δομινικανοί, αντίπαλοι της ελληνικής ομάδας στην πρεμιέρα της, παίζουν μπάσκετ παρόμοιο με αυτό των γειτόνων στην Καραϊβική Μπαχαμέζων. Αλλά είναι πολύ καλύτεροι από δαύτους. Δεν θα είναι ξέγνοιαστη κρουαζιέρα η αναμέτρηση της ερχόμενης Τετάρτης.
Η Εθνική κράτησε τον αντίπαλο στο 44% εντός παιδιάς, ο Κώστας Παπανικολάου ανάγκασε τον Μπάντι Χιλντ να ξεκινήσει με 0/8 τρίποντα και ο Σπανούλης κράτησε το «χάι-φάιβ» του για μία μανιασμένη αμυντική προσπάθεια του Καλαϊτζάκη. Η καλή επίδοση στα μετόπισθεν παραμένει κυρίαρχο στοίχημα, αλλά τα χαμένα ριμπάουντ πρόσφεραν τροφή για προβληματισμό.
Σε κάθε περίπτωση, η «επίσημη αγαπημένη» δείχνει ικανή να προκαλέσει νέα καρδιοχτύπια στο ίδιο γήπεδο όπου γεννήθηκε η μεγαλύτερος έρωτας του ελληνικού αθλητισμού. Καθισμένος πίσω από το καλάθι όπου ο αγέννητος το 1987 Γιάννης Αντετοκούνμπο έκανε τα πρώτα του καρφώματα, ο Αργύρης Καμπούρης έβλεπε τους διαδόχους του και χαμογελούσε πλατιά. Απομένει να δούμε, αύριο, πώς θα είναι η Σλοβενία με τον Λούκα Ντόντσιτς στις επάλξεις.
Στην ανάγκη, χαμηλώνουμε ακόμα περισσότερο τον κλιματισμό του ΣΕΦ και τον αφήνουμε να λιώσει μέσα στη σάουνα, ο καλομαθημένος. Όταν ο Γιάννης γλίστρησε σε μία απόπειρα για αιφνιδιασμό, τα είδαμε όλα κωλυόμενα. Δέκα χιλιάδες άνθρωποι κράτησαν όλοι μαζί την αναπνοή τους, ώσπου ο Greek Freak σηκώθηκε άθικτος και προκάλεσε αναστεναγμό ανακούφισης ικανό να προκαλέσει κυματισμό στο Σαρωνικό. Ναι, και στις Μεγάλες Λίμνες των ΗΠΑ, εκεί όπου είναι χτισμένο το Μιλγουόκι.
