Στα 62 του χρόνια, ο Ισπανός τεχνικός φτιάχνει τις βαλίτσες του για Βουδαπέστη, ετοιμάζοντας να κάνει μόλις το έβδομο ταξίδι της καριέρας του για χάρη ενός ευρωπαϊκού ματς. Ναι, ο Μεντιλίμπαρ μέχρι τώρα έχει προπονήσει μόνο σε έξι παιχνίδια της UEFA, τα τέσσερα στη Σεβίλλη. Κι όμως το ποδόσφαιρο του τα έφερε έτσι, ώστε στην Ουγγαρία να διεκδικήσει το τρόπαιο του Europa League, με μια ομάδα που φέρει τη σφραγίδα του, ακόμα κι αν ανέλαβε τα ηνία της πριν από περίπου δύο μήνες πριν.
Ο ίδιος επιμένει να τονίζει: «Στο ποδόσφαιρο, το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είναι το πιο απλό. Το πιο δύσκολο όμως, είναι να κάνεις το απλό». Δίχως αμφιβολία πάντως, όσα έκανε ο Μεντιλίμπαρ για να απογειώσει τη σεζόν των Ανδαλουσιανών μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, μόνο απλά δεν ήταν.
Η υπόθεση της εξασφάλισης της σωτηρίας μπήκε γρήγορα στο… αυλάκι, χάρη στους επτά βαθμούς των τριών πρώτων παιχνιδιών του στη La Liga. Κι ακόμα κι αν αυτός ήταν ο βασικός στόχος της χρονιάς, ο Μεντιλίμπαρ έφτιαξε μια ομάδα έτοιμη για το βήμα παραπάνω. Οι αρχές του ήταν «χτυπημένες» σαν τατού στο κορμί της Σεβίλλης από την πρώτη στιγμή. Τετράδα στην άμυνα, κοντινές γραμμές, μανιωδώς κάθετο και άμεσο ποδόσφαιρο, χωρίς πολλές παράλληλες πάσες, γεμάτο ένταση και πίεση.
Οι ιδέες του γρήγορα έγιναν όχι μόνο κατανοητές αλλά και αρεστές από τους ποδοσφαιριστές του, είχαν την αίσθηση ανοικτών φτερών σε αντίθεση με τη… φυλακή του Σαμπάολι, ενώ το καλό κλίμα εκτός των τεσσάρων γραμμών, που επέστρεψε στις τάξεις της ομάδας μετά από καιρό, μόνο ωφέλιμο θα μπορούσε να είναι για όσα συνέβαιναν εντός αυτών.
Από όταν υπέγραψε στη Σεβίλλη καμία ομάδα δεν μάζεψε περισσότερους βαθμούς στη La Liga, ούτε η πρωταθλήτρια Μπαρτσελόνα. Από εκεί που πάλευε για τη σωτηρία της, η ομάδα έχει τη δυνατότητα να τερματίσει στην πρώτη επτάδα, ενώ στο ίδιο διάστημα, υπό τις οδηγίες του 62χρονου, έστειλε… σπίτι δύο γίγαντες του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου που στόχευαν να απλώσουν τα χέρια τους στο «δικό της» τρόπαιο.
Το ποδόσφαιρο του Μεντίλιμπαρ έβγαλε νοκ-άουτ τόσο τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ όσο και τη Γιουβέντους, δίνοντας στη Σεβίλλη την ευκαιρία να κλείσει ιδανικά τη σεζόν. Το χάος και η απουσία φιλοδοξιών αντικαταστάθηκαν γρήγορα από τα όνειρα και την πίστη.
Ο δρόμος των Σεβιγιάνων προς το έβδομο πετράδι του… βασιλικού τους στέμματος του Europa ήταν γεμάτος λακούβες, μα από την ώρα που τα χέρια του Μεντιλίμπαρ έπιασαν το τιμόνι τα πάντα έδειξαν να είναι πιο ομαλά.
Μια ομάδα με αστείρευτο «know how» των συνθηκών ενός τελικού Europa League, αποφασισμένη να γράψει το δικό της happy end σε μια χρονιά που ξεκίνησε ως εφιάλτης, κι ένας κόουτς που έχτισε το καλύτερο δυνατό μομέντουμ για εκείνον και τους ποδοσφαιριστές του. Αλήθεια, τι άλλο να χρειάζεται η Σεβίλλη για να κατακτήσει και αυτό το Europa;
