– Ας αρχίσουμε με τον Παύλο. Πες μου την ιστορία σου. Πού μεγάλωσες και τι σχέση είχες με τον αθλητισμό;
«Μεγάλωσα στον Πειραιά και συγκεκριμένα στο Χατζηκυριάκειο. Μετά από λίγα χρόνια έμενα στο Πασαλιμάνι μόνιμα και γενικά στον Πειραιά έχω μεγαλώσει. Από παιδί έπαιζα ποδόσφαιρο, ξεκίνησα από τις ακαδημίες του Ολυμπιακού, πήγα στον Εθνικό, στην Προοδευτική και μετά σε πολλές ομάδες του Πειραιά και σταμάτησα περίπου 33 με 34 μου. Έπαιζα 10άρι, μου άρεσε πολύ ως άθλημα το ποδόσφαιρο. Και όταν δεν έπαιζα, στον ελεύθερο μου χρόνο έπαιζα μπάσκετ. Είχα επαφή και με τα δύο αθλήματα».
– Πήγαινες γήπεδο;
«Πήγαινα γήπεδο και όχι μίας συγκεκριμένης ομάδας. Επειδή έπαιζα ποδόσφαιρο, πήγαινα ακόμα και στα πειραϊκά ματς. Μου άρεσε απλά να βλέπω, δεν με ένοιαζε η ομάδα, απλά να παρακολουθώ. Έχω δει μεγάλους αγώνες για Ολυμπιακό, ΑΕΚ, Παναθηναϊκό… τα πάντα».
– Ποιο παιχνίδι θυμάσαι μέχρι σήμερα;
«Δεν θα ξεχάσω ποτέ το παιχνίδι της ΑΕΚ με τη Ρεάλ Μαδρίτης, το 3-3 στη Φιλαδέλφεια. Ήταν ένα από τα πιο ωραία παιχνίδια που έχω δει ζωντανά και το έζησα έντονα».
– Η κομμωτική πώς μπήκε στη ζωή σου;
«Από πολύ μικρή ηλικία ήταν στο μυαλό να παίξω ποδόσφαιρο και να γίνω επαγγελματίας και να βγάλω από εκεί λεφτά. Ταυτόχρονα μου άρεσε και η κομμωτική και για βιοποριστικούς λόγους είχα αρχίσει να κουρεύω, τελείωσα τη σχολή, ήταν αυτό που μου έδωσε πιο γρήγορα εισόδημα. Στις ακαδημίες ήταν πολύ λίγα αυτά που παίρναμε. Έτσι στη ζωή μου μπήκε και η κομμωτική και ακολούθησα αυτόν τον δρόμο. Άνοιξα το πρώτο μου κομμωτήριο μόλις στα 19 μου και ήμουν γεμάτος από κόσμος από την αρχή. Φουλ δουλειά και προσπάθησα μετά να το συνδυάσω. Κάπως έτσι ξεκίνησα να παίζω ποδόσφαιρο και να κουρεύω αλλά ήταν δύσκολο. Τελικά η κομμωτική ήταν κάτι πιο σίγουρο για εμένα και εστίασα εκεί για να εξελιχθώ, με αποτέλεσμα να παίζω πιο ερασιτεχνικά ποδόσφαιρο».
– Είχες τη στήριξη των γονιών σου σε αυτό;
«Εννοείται με στήριξαν όλοι. Είχαν καταλάβει ότι μου άρεσε πολύ και έτυχε στο μεγαλύτερο σόι να έχουμε συγγενείς που ήταν κομμωτές. Θεωρώ πως ήταν ένα γονίδιο που είχα και εγώ».
– Πότε κατάλαβες ότι η κομμωτική είναι το μέλλον σου;
«Ήταν η στιγμή που άρχισε η κομμωτική να μου δίνει τα λεφτά που δεν μου έδινε το ποδόσφαιρο. Όπως ξέρεις στην αρχή η μπάλα θέλει υπομονή μέχρι το πρώτο συμβόλαιο. Πρέπει να σε στηρίξει η οικογένεια αλλά εγώ δεν την είχα την πολυτέλεια αυτή. Έπρεπε να βγάλω εγώ λεφτά για να στηρίξω τους γονείς μου γιατί ο πατέρας μου είχε προβλήματα υγείας και έπρεπε να δουλέψουμε εγώ και τα άλλα δύο αδέρφια μου. Έδωσα περισσότερη βάση στην κομμωτική γιατί εξελίχθηκα πολύ γρήγορα».
