Η ΑΕΚ έκανε ανατροπή και επικράτησε του ΠΑΣ και ο Γιώργος Τσακίρης εξηγεί γιατί δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Εστιάζει σε πρόσωπα και έχει υστερόγραφα…
Από την περσινή σεζόν πολλοί ήταν εκείνοι που έβρισκαν έως και κουραστικό να υπογραμμίζουν άπαντες πόσο σούπερ ποιοτικό (και με βάθος) ρόστερ διαθέτει η ΑΕΚ. Κάτι που φέτος αναδεικνύεται ακόμη περισσότερο και ας μη το διαβάζουμε, ή ακούμε, με την ίδια συχνότητα με πέρυσι, μάλλον επειδή είναι πλέον το δεδομένο και δεν αποτελεί γεγονός που πρέπει να σημειώνουμε ξανά και ξανά…
Ωστόσο φέτος για τους νταμπλούχους έχει μεγαλύτερη σημασία ότι διατηρήθηκε το δυνατό αυτό ρόστερ και τελικά ενισχύθηκε σε τέτοιο βαθμό που να δύναται το γκρουπ του Ματίας Αλμέιδα να αντεπεξέρχεται σε αρκετά δύσκολες συνθήκες. Διότι φέτος είναι πραγματικότητα ότι ο Αργεντινός τεχνικός δεν έχει ακόμη καταφέρει -και ίσως να μη το ζήσει έως το τέλος της σεζόν- να πάει σε ένα ματς έχοντας άπαντες διαθέσιμους!
Ένα γεγονός που σωστά αναφέρουν όλοι, φίλοι και αντίπαλοι, το οποίο ωστόσο δεν έχει καταφέρει να στερήσει από την ΑΕΚ αυτά που αξίζει και παίρνει στο χορτάρι. Η ομάδα του Πελάδο παρά τη συγκεκριμένη αδυναμία, να ‘χει κοινώς όλους τους παίκτες έτοιμους σε μια σειρά αγώνων έστω και όχι όλη τη διάρκεια της σεζόν (αυτό δεν είναι δυνατό να συμβεί), βρίσκεται ήδη στην πρώτη θέση, την κρατάει χωρίς πρόβλημα από την ημέρα που βρέθηκε σε αυτή και οδεύει στην ολοκλήρωση της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος μόνη, πρώτη και καλύτερη! Απομένει βέβαια ένα δύσκολο ματς, σε μια δυνατή έδρα και έναν ανταγωνιστικό αντίπαλο για να το πετύχει αυτό, όπως είναι ο Άρης που την απέκλεισε (έστω στα πέναλτι) στο Κύπελλο, αλλά είναι δεδομένο πως η πρωτιά στην κανονική διάρκεια εξαρτάται αποκλειστικά από την ίδια.
Αν κρίνουμε από όσα είδαμε στη διάρκεια (και) της αναμέτρησης με τον ΠΑΣ, μπορούμε εκτιμώ να αντιληφθούμε και να αναδείξουμε, ότι η ΑΕΚ του Αλμέιδα δεν έχει καμία διάθεση από τη στιγμή που έφτασε στην πρώτη θέση να την εγκαταλείψει! Πραγματικά η εικόνα των νταμπλούχων στο δεύτερο 45λεπτο και ενώ βρισκόταν πίσω στο σκορ με ανατροπή από τους φιλοξενούμενους με γκολ που δέχτηκε στο χειρότερο σημείο (του 1-2 του Τζίμα έγινε με τη συμπλήρωση 45λεπτου) ήταν εκπληκτική.
Είναι πιθανό αυτό το δεύτερο μισό του αγώνα της ΑΕΚ να συνιστά το καλύτερό της σε επίπεδο νοοτροπίας, αγωνιστικής διάθεσης, ανταπόκρισης στο πλάνο του προπονητή και λειτουργίας από τη στιγμή ειδικά που πέρασαν στο χορτάρι οι αλλαγές για τις οποίες θα αναφερθώ παρακάτω.
Η ΑΕΚ κατάφερε το 1-2 να το κάνει άμεσα 3-2 και να φτάσει και σε τέταρτο τέρμα. Έβγαλε αντίδραση πρωταθλήτριας και αυτό το πέτυχε με εμφατικό τρόπο χάρη στην ποιότητα και το βάθος του ρόστερ της, τη στιγμή που και στο χθεσινό ματς είχε απουσίες, αλλά όπως έχουμε αναφέρει στο πρόσφατο παρελθόν, έχει μάθει να ζει με αυτές και το κυριότερο να μην ψάχνει δικαιολογίες αποτυχίας! Ακόμη και σε ματς που στερήθηκε βαθμούς ελέω επτά και οκτώ απουσιών, όπως στο Αγρίνιο και στις Σέρρες (όπου και πάλι βάση εικόνας άξιζε τρίποντα και μόνο), κανείς στο «κιτρινόμαυρο στρατόπεδο» δεν εστίασε στο συγκεκριμένο γεγονός και στάθηκαν άπαντες στην αυτοκτονική τάση που ‘χε η ομάδα και αντί να καθαρίσει το ματς έμεινε στα δυο γκολ που σημείωσε και έδωσε τη δυνατότητα στον αντίπαλο να αντιδράσει και τελικά να πάρει κάτι που (πάντα βάση εικόνας) δεν άξιζε…
Ο Αλμέιδα και η συμμετοχή του στην υπέροχη ανατροπή!
Η εικόνα της ΑΕΚ, για να επιστρέψουμε στον αγώνα με τον ΠΑΣ, ήταν ειδικά μετά το 25′ μάλλον προβληματική, δεδομένα δεν ήταν καλή, μέτρια σίγουρα! Έως το σημείο εκείνο είχε καταφέρει να βρει γκολ, είχε δυο – τρεις καλές στιγμές, αλλά έπειτα τίποτα… Λογικό γιατί φάνηκε η απουσία ρυθμού και (άρα) σωστής τακτικής ανταπόκρισης από τον Νταμιάν Σιμάνσκι. Ο διεθνής Πολωνός χαφ και αρχηγός της Ένωσης παρά το γεγονός ότι ξεκίνησε καλά και μάλιστα βρήκε δίχτυα σε όμορφη συνεργασία και νέα ασίστ από τον Άμραμπατ, στη συνέχεια έμοιαζε… χαμένος στον αγωνιστικό χώρο. Γεγονός απόλυτα λογικό και δικαιολογημένο για έναν ποδοσφαιριστή που απείχε από το ματς εντός έδρας με τον Παναθηναϊκό και έπειτα (περίπου ενάμιση μήνα). Σε ρηχά νερά ήταν και η απόδοση του Λιβάι Γκαρσία και σε κακή μέρα ο Σιντιμπέ…
Την ίδια ώρα η ανάγκη για χρησιμοποίηση του Χατζισαφί ως αριστερό στόπερ προκειμένου να υπάρχει ένας ακόμη παίκτης που θα παίζει σωστά (και το έκανε) με την μπάλα στα πόδια χτίζοντας από την άμυνα τις επιθέσεις της ομάδας, στέρησε από την ΑΕΚ έναν στόπερ που θα ήταν πιο πειστικός, με μεγαλύτερη ένταση και δύναμη, στις προσπάθειες απειλής του αντιπάλου. Όλα αυτά από μόνα τους δεν θα ήταν αρκετά για να βρει ο αντίπαλος δυο γκολ.
Χρειάστηκε να ‘χει και ποσοστά… μπάσκετ! Δυο σουτ προς την εστία και δυο τέρματα και μάλιστα με υπέροχα τελειώματα η αλήθεια είναι, στο δεύτερο γκολ βέβαια ο Τζίμας είχε όλο το χρόνο να κάνει κοντρόλ, να φέρει την μπάλα από το δεξί στο αριστερό και να σημαδέψει, στο πρώτο υπήρξε και ο παράγοντας τύχη αφού η μπάλα καταλήγει στον σκόρερ από στραβογονατιά του Τσούμπερ (επίσης σε μέτρια μέρα έπειτα από σερί τοπ εμφανίσεων) στην προσπάθεια να διώξει!
Όλα αυτά έως την έναρξη του δεύτερου 45λεπτου όπου η συμμετοχή του Ματίας Αλμέιδα ήταν τέτοια και αρκετή για να γυρίσει και να καθαρίσει το ματς (επί της ουσίας) μόλις στο 74′ της αναμέτρησης και να κλειδώσει τη νίκη στο 79′, πριν καν φτάσουμε στο τελευταίο δεκάλεπτο του παιχνιδιού. Οι αλλαγές του ήταν όλες εκείνες που έπρεπε για να πάρει το παιχνίδι. Πολλοί πριν την έναρξη του δεύτερου μισού του αγώνα έλεγαν ότι θα παίξει με Πόνσε και Λιβάι τώρα, άλλοι πως θα μπουν Πισάρο και Πάολο Φερνάντες (συν του Μάνταλου), όμως ο Αργεντινός τεχνικός ήξερε ακριβώς τι χρειαζόταν και πώς να λειτουργήσει για να το πετύχει. Πόνσε μέσα, Λιούμπισιτς και Μάνταλος, δεξιά ο Πινέδα που πάντα είναι σούπερ και σύνθημα για …ντου ΑΕΚ ντου για την ανατροπή. Από το 46′ και ειδικά από όταν μπήκαν Μάνταλος και Λιούμπισιτς (πολύ καλός και επιδραστικός με διαρκή κίνηση με και χωρίς την μπάλα) ήταν πασιφανές πως είναι θέμα χρόνου.
Έχει μεγαλύτερη σημασία από το ίδιο το αποτέλεσμα πως αυτό ήρθε με σχέδιο, συγκεκριμένο πλάνο που ακολούθησαν οι ποδοσφαιριστές και όχι επειδή βγήκε η Ένωση να παίξει φουλ επίθεση και ότι βγει. Το μεγάλο ατού της και πάλι οι στατικές φάσεις, ο υπέροχος δημιουργός Μάνταλος και ο ιδανικός για τέτοιες μπάλες killer στο αντίπαλο κουτί, Εζεκίελ Πόνσε!
Ωστόσο ειδική αναφορά πρέπει να γίνει στον Γενς Γιόνσον ο οποίος δεν άφησε δεύτερη μπάλα να μη τη κάνει δική του, δεν επέτρεψε καν σκέψη για κόντρα επίθεση στον ΠΑΣ και κάθε κλέψιμο και κόψιμο το μετέτρεπε και σε κατοχή, χάρη σε αυτόν οι Πινέδα, Μάνταλος και Λιούμπισιτς είχαν τη δυνατότητα να βγάλουν ομορφιές σε συνεργασίες στο χορτάρι και να υπάρξουν σημεία που έκρυψαν το τόπι σε σύντομο χρόνο και μικρό χώρο! Ίσως τελικά να ήταν και καλύτερα έτσι όπως ήρθε αυτή η νίκη, με ανατροπή και την πέτυχαν παίκτες που ήρθαν από το πάγκο!
Υγ: Απεργία και δίχως ΜΜΜ χθες στην Αθήνα με αποτέλεσμα να υπάρχει ένα άγχος για το πόσος κόσμος θα βρει τον δρόμο και θα επιλέξει να ταλαιπωρηθεί για να δει την ΑΕΚ στης Φιλαδέλφειας τα μέρη. Πάλι ξεπέρασαν τις 25.000 οι Ενωσίτες για να ζήσουν την εμπειρία του γηπέδου και τη χαρά να παρακολουθήσουν την ομάδα του Ματίας Αλμέιδα. Οφείλω να ομολογήσω (κάτι που συζητούσα με φίλους πριν το παιχνίδι) ότι περίμενα να έχει βαριά 20.000 το γήπεδο, δεν περίμενα παραπάνω, αλλά εδώ και δυο σεζόν ο κόσμος της ΑΕΚ μας διαψεύδει ευχάριστα και είναι δικαιολογημένο από αυτά που ζει στο νέο γήπεδο σε επίπεδο εμπειρίας και φυσικά από όσα του προσφέρει το υπέροχο γκρουπ του Πελάδο! Εδώ να σημειώσω ότι η απεργία θα μπορούσε να ήταν σήμερα και όχι την ημέρα που ανήκει στα θύματα της δολοφονίας των Τεμπών και δεν το συνεχίζω (εννοείται θα έπρεπε να γινόταν σήμερα, ή τη Τρίτη η αγωνιστική)…
Υγ2: Ξεπέταξα παραπάνω στο κείμενό μου την υπέροχη παρουσία του Γενς Γιόνσον γιατί στο δικό μου κεφάλι αυτά που κάνει στο χορτάρι είναι όσα περιμένουμε από εκείνον που συνιστά το καλύτερο αμυντικό χαφ του πρωταθλήματος (μακράν του δεύτερου). Εδώ και καιρό ο Δανός χαφ είναι συγκλονιστικός και ένας από τους βασικούς λόγους που η ΑΕΚ και ο Πινέδα μπορεί να παίζουν αυτό που βλέπουμε στους αγωνιστικούς χώρους. Στα καλά του ταβάνια είναι ο πλέον σημαντικός (μαζί με τον Μεξικανό) και δεν γίνεται να μην είναι ο βασικός όσο και σούπερ χρονιά έκανε έως τον τραυματισμό του ο Σιμάνσκι (υπέροχος συναγωνισμός με κερδισμένη την ΑΕΚ και τον Αλμέιδα).
