Η διάσημη τηλεοπτική σειρά «Lost» έμεινε στην ιστορία για πολλούς λόγους. Ένας από αυτούς, η αναγωγή του time-travel στην πεμπτουσία της εξέλιξης ενός δράματος. Μια θεωρία στην οποία βασίστηκε η σειρά και με την οποία διάρθρωσε αριστουργηματικά την πλοκή της, πειράζοντας συχνά το μυαλό του θεατή με τις συνεχείς εναλλαγές στον χρόνο και τον χώρο.
Σε αυτό το δισδιάστατο παίγνιο φαντασίας κι επιστήμης, ορισμένοι χαρακτήρες ξεδίπλωσαν τα επιμέρους στοιχεία τους, πρωταγωνιστώντας με την ίδια βαρύτητα σε κάθε εποχή. Ο Λοκ, ο Ντέσμοντ, ο Ντάνιελ Φάραντεϊ. Κι αν το time-travel εισαγόταν σε ποδοσφαιρικό σενάριο, τότε δεν θα υπήρχε ιδανικότερος και πιο ανθεκτικός ταξιδιώτης από τον Έρλινγκ Χάαλαντ.
Τόπος: Αγγλία, μεταξύ 20ου και 21ου αιώνα. Αποστολή: Να σπάσει κάθε στοιχειωμένο ρεκόρ, στο δικό του πια «Νησί».
Το φυσιολογικό έχει αρχίσει πια να χάνει τη σημασία του όταν παρατηρεί κανείς τον Έρλινγκ Χάαλαντ. Ο Νορβηγός υπέρ-«killer» των βρετανικών πλέον γηπέδων που τόσοι και τόσοι θρυλικοί σκόρερ ολκής τίμησαν με την παρουσία τους, καταφέρνει με το καλησπέρα να βουτήξει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και να αποδείξει με τις επιδόσεις του ότι θα μπορούσε να παίζει μπάλα σε κάθε εποχή, να τα βάλει με όλα τα τοτέμ των χωμάτινων τερέν. Ή έστω, με τα ρεκόρ τους.
Φυσιολογικά αφύσικος, απλά… υπάρχοντας, ο Νορβηγός κάνει τα πράγματα να συμβαίνουν, σκοράρει ακατάπαυστα αλλά δίχως να αποκλίνει από την εικόνα που έχουν χτίσει γι’ αυτόν οι οπαδοί. Έκανε δικό του το ρεκόρ τερμάτων με σύλλογο της Premier League σε όλες τις διοργανώσεις από τα μέσα Απριλίου, ισοφάρισε την κορυφαία επίδοση της κατηγορίας που κρατούσε ο Άλαν Σίρερ με τον Άντι Κόουλ, έναν μήνα πριν το τέλος της σεζόν. Έφτασε μισό αιώνα γκολ και είναι έτοιμος να ταξιδέψει έναν αιώνα πίσω στον χρόνο, για να κλέψει το αμύθητο ρεκόρ του εμβληματικού Ντίξι Ντιν, με μόνη «σταθερά» τη στρογγυλή θεά. Θα χρειαστεί 14 γκολ σε εννέα ή δέκα παιχνίδια.
