Μόνο στη Φλωρεντία γνωρίζουν ακριβώς την πραγματική αίσθηση. Μια αίσθηση που δείχνει συνεχώς να επιστρέφει για να πληγώνει όσους αγάπησαν τη βιολετί φανέλα. Άλλωστε, μόνο λίγες δεν είναι οι φορές που οι λαμπερές μπιανκονέρι δαγκάνες της Γιουβέντους άρπαξαν έναν από τους ήρωες της Φιορεντίνα, κάποιο από τα αγαπημένα παιδιά της εξέδρας. Διαφορετικές οι συνθήκες των «αρπαγών» κατά τους καιρούς, αλλά η πραγματικότητα ίδια. Πρώτα ήταν ο Μπάτζο, πιο σύγχρονα ο Κουαδράδο και ο Μπερναρντέσκι και τελευταίοι ο Κιέζα και ο Βλάχοβιτς.
Μια κατάρα, γνωστή αλλά ακόμα επώδυνη για τους Φλωρεντίνους. Μόνο που τα τελευταία χρόνια, και ειδικά μετά τα τεράστια έσοδα από τις μεταγραφές του Σέρβου και του Ιταλού, το club της Τοσκάνης, βάλθηκε να μετατρέψει την κατάρα του σε ευχή.
Οι πωλήσεις των Κιέζα και Βλάχοβιτς απέφεραν συνολικά στους Βιόλα 120 εκατομμύρια ευρώ, χρήματα τα οποία χρησιμοποιήθηκαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο σαν βενζίνη στο όχημα ενός συγκεκριμένου και κυρίως βιώσιμου ποδοσφαιρικού πλάνου. Τα τελευταία τρία χρόνια, η Φιορεντίνα μπορεί υπερήφανα να λέει πως το καθαρό της κέρδος σε όλη τη μεταγραφική της δραστηριότητα ανέρχεται στα 63.500.000 ευρώ, ποσό ιδιαίτερα σημαντικό, ειδικότερα αν αναλογιστεί κανείς την ξεκάθαρη βελτίωσή της στο ίδιο διάστημα.
Τα «αντίο» των υπερπολύτιμων, όσο βρίσκονταν στην ομάδα, Βλάχοβιτς και Κιέζα ήταν δύσκολα αλλά το γεγονός πως ο οργανισμός δεν στηρίχθηκε στις μονάδες του τα έκανε να φαντάζουν ευκολότερα. Γκονζάλες, Καμπράλ, Ικονέ, Γιόβιτς και Μπάρακ στάθηκαν ικανοί να μπουν στα παπούτσια των «αστεριών», έχοντας προσγειωθεί στην Τοσκάνη με πολύ λιγότερα χρήματα, και έχουν καταφέρει να συμβάλουν τα μέγιστα στην πορεία της Φιορεντίνα προς τον τελικό του Coppa Italia και του Conference League.
Το ακόμα πιο σημαντικό βέβαια, είναι πως αυτός ο βιώσιμος και υγιής οικονομικά «κύκλος» δείχνει έτοιμος να συνεχιστεί, αφού το καλοκαίρι ο Σοφιάν Άμραμπατ πιθανότατα θα αποτελέσει την επόμενη ηχηρή πώληση των Βιόλα. Όσο όμως ο Ρόκο Κομίσο, ιδιοκτήτης της ομάδας, και ο CEO, Τζόε Μπαρόνε λειτουργούν το ίδιο έξυπνα, αυτό που κυρίως κάνουν οι μεγάλες πωλήσεις είναι να εξασφαλίζουν τη συνέχεια της διαδικασίας.
Οι δυο τους συχνά έχουν επικρίνει τα μοντέλα της Γιουβέντους ή της Ίντερ, γιγαντιαίων συλλόγων με προβληματική οικονομική λειτουργία, ενώ ήταν εκείνοι που με θάρρος το 2021 έδωσαν την ευκαιρία στον προπονητή της τότε νεοφώτιστης Σπέτσια να κάτσει στον πάγκο ενός τόσο ιστορικού συλλόγου όσο η Φιορεντίνα. Και η αλήθεια είναι πως δύο χρόνια μετά, θερίζουν όσα με τις τολμηρές επιλογές τους έσπειραν. Γιατί ο Βιντσέντσο Ιταλιάνο ετοιμάζεται να γράψει ιστορία με τους δικούς του Βιόλα και ένα σημαντικό μερίδιο της – ούτως ή άλλως – επιτυχημένης περιόδου ανήκει στη διοίκηση του club.
