Αν και τη φετινή περίοδο παρουσίασε μεγάλη αστάθεια στα εγχώρια παραδίδοντας από νωρίς λευκή πετσέτα στη μάχη του τίτλου, η κατάσταση εκτός συνόρων ήταν πολύ διαφορετική. Η Ίντερ άλλωστε φρόντισε να δείξει από την πρώτη στιγμή πως δεν επρόκειτο να αποτελέσει έναν εύκολο αντίπαλο, ακόμα και για μεγαθήρια του Champions League που βρήκαν μπροστά τους μια ομάδα που είχε τον τρόπο να μην εγκαταλείπει ποτέ.
Δεν εγκατέλειψε ούτε μετά την κλήρωση των ομίλων, όταν η κληρωτίδα της έπαιξε άσχημο παιχνίδι και την έστειλε σε όμιλο μαζί με Μπάγερν Μονάχου, Μπαρτσελόνα και Βικτόρια Πλζεν. Ήδη οι περισσότεροι είχαν προδικάσει πως Γερμανοί και Ισπανοί θα σφράγιζαν τα δυο εισιτήρια για τα νοκ- άουτ της διοργάνωσης, όμως τελικά αποδείχθηκε πως υπολόγιζαν χωρίς τους ατίθασους Νερατζούρι.
Χάρη στη νίκη τους στο Μιλάνο αλλά και το εντυπωσιακό 3-3 που απέσπασαν στη Βαρκελώνη, οι Ιταλοί πέταξαν έξω τη Μπαρτσελόνα και πήραν μια θέση στα νοκ-άουτ της διοργάνωσης. Εκεί όπου η αλήθεια είναι βέβαια πως η κληρωτίδα, εμφανώς μετανιωμένη για την… πλεκτάνη που τους έστησε στους ομίλους, αποφάσισε αυτή τη φορά να διευκολύνει κάπως το έργο τους. Πόρτο, Μπενφίκα και Μίλαν ήταν ομάδες στα μέτρα τους, με τους Νερατζούρι να κάνουν το 3/3 και να φτάνουν στον μεγάλο τελικό.
Η παρουσία της βέβαια στο κορυφαίο ραντεβού του συλλογικού ποδοσφαίρου δεν σημαίνει αυτόματα πως η Ίντερ είναι εδώ για να μείνει. Τα οικονομικά προβλήματα που συνεχίζουν να την ταλαιπωρούν, η υποβάθμιση του ιταλικού ποδοσφαίρου, αλλά και οι συγκυριακές κληρώσεις είναι όλα παράγοντες που οφείλουν να μπουν στο μίξερ πριν καταλήξουμε σε ασφαλή συμπεράσματα, τα οποία συνοπτικά καταδεικνύουν πως οι Νερατζούρι έχουν ακόμα δρόμο να διανύσουν προς την καθιέρωση.
Μέχρι τότε ωστόσο μπορούν να αφήσουν όλα τα υπόλοιπα για λίγο στην άκρη. Και να φουσκώσουν τα στήθη τους με περηφάνια για να ευχαριστηθούν τη στιγμή. Εκείνη που στις 10 του Ιούνη μπορεί να τους χαρίσει το 4ο Champions League της ιστορίας τους, θέτοντας ξανά τον κύκλο από την αρχή…
