Η πυξίδα σημάδεψε από πολύ νωρίς τη Βαλτική. Στο Κάουνας ο Ολυμπιακός βρίσκει εαυτόν να επιστρέφει στην τελική τετράδα, εκεί όπου ένιωθε μια μικρή απογοήτευση, καθώς το ταξίδι του μία χρονιά νωρίτερα ολοκληρώθηκε άδοξα, από μία στιγμή της σπουδαίας κλάσης του Μίτσιτς. Η φετινή ιστορία μοιάζει διαφορετική και αποδείχθηκε από πολύ νωρίς στη διαδρομή.
Ο Ολυμπιακός δεν έκανε έκπληξη, ούτε υπέρβαση. Από το ξεκίνημά του απέδειξε πως έχει στόχο να φτάσει ως το σημείο που θα κριθούν όλα. Μπορεί να μην το βροντοφώναξε, όμως η εικόνα του ήταν ικανή για να μιλήσει από μόνη της. Από τις αρχές του Οκτωβρίου, όταν και έκανε τη δική του πρεμιέρα στη Βαρκελώνη, έως το πέμπτο παιχνίδι με τη Φενέρμπαχτσε.
Ακόμα και μετά το break των Τούρκων υπήρξε μία σιγουριά, ένας άνεμος αισιοδοξίας πως ακόμα και αν χρειαστούν πέντε επιπλέον παιχνίδια στα 34 της κανονικής περιόδου, η ανωτερότητα μιας ολόκληρης σεζόν θα πιστοποιηθεί στο παρκέ. Και έτσι έγινε, με το πλεονέκτημα έδρας για το οποίο οι «ερυθρόλευκοι» πάλεψαν όλο αυτό το διάστημα, να αποδεικνύεται το κλειδί στο φινάλε.
