«Σκεφτόμαστε έναν συγκεκριμένο αριθμό ως ”πλαφόν” στα ποσά στο ποδόσφαιρο»!
Στο παρελθόν χρειάστηκε να αμυνθείτε απέναντι στις κατηγορίες ότι είστε μια ”σατανική ελίτ που σκοτώνει το ποδόσφαιρο”. Γιατί πιστεύετε ότι υπάρχει αυτή η εντύπωση για εσάς στον χώρο του ποδοσφαίρου;
«Πιστεύω ότι είναι μια λανθασμένη εντύπωση που ίσως να βασίζεται στην ιστορία του ευρωπαϊκού συλλογικού ποδοσφαίρου, ίσως ακόμη και από την ιστορία «καταγωγής» της ECA. Πριν από την ECA υπήρχε ένα αντιπροσωπευτικό σώμα για τους συλλόγους που λεγόταν η G14 και ήταν πράγματι η ελίτ. Ήταν οι 14 μεγαλύτερες ομάδες και οι υπόλοιποι σύλλογοι δεν είχαν φωνή. Αυτές οι 14 ομάδες λοιπόν έστηναν λόμπι και μπορούσαν να μιλούν για διακυβερνητικά θέματα με την UEFA και τη FIFA.
Δεν μου αρέσει ο όρος ελιτισμός, αλλά ήταν προφανώς επικεντρωμένες στα δικά τους συμφέροντα σαν μεγάλες ομάδες, αλλά αγνοούσαν την υπόλοιπη πυραμίδα. Ο λόγος που η ECA είναι διαφορετική είναι ότι από την πρώτη στιγμή δεν συμπεριλάβαμε μόνο τις μεγάλες ομάδες, αλλά όλα τα κλαμπ στην Ευρώπη. Και όταν στήσαμε τον τρόπο διακυβέρνησης, τις γενικές συνελεύσεις, τις διαφορετικές κατηγορίες, το ποιος μπορεί να ψηφίζει και να αποφασίζει, φροντίσαμε να διασφαλίσουμε ότι οι μεγάλες ομάδες από τις μεγάλες αγορές δεν μπορούν να τα αποφασίζουν όλα μόνες τους.
Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Στο συμβούλιο μας όπου συγκαταλέγονται περίπου 33 σύλλογοι από όλη την Ευρώπη για να πάρεις μια απόφαση που αφορά το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο πρέπει να έχεις την πλειοψηφία του 75%. Κάτι που σημαίνει ότι πολλές ομάδες διαφορετικής δυναμικής πρέπει να συμφωνήσουν για να εγκριθεί η πρόταση.
Κι αυτό σημαίνει ότι οι λίγες ομάδες δεν μπορούν να πάρουν αποφάσεις. Θα σας δώσω κι ένα άλλο παράδειγμα, το οποίο αφορά την European Super League. Πίσω στο 2021 όταν ξεκίνησε το πρότζεκτ, επτά από τις ομάδες που το επιχείρησαν ανήκαν στο συμβούλιό μας. Αυτό που έκαναν πριν ανακοινώσουν το πρότζεκ τους ήταν να φύγουν από την ECA. Και ο λόγος που το έκαναν ήταν επειδή ήξεραν ότι ένα πρότζεκτ σαν τη Super League δεν μπορούσε να εγκριθεί ποτέ από την ECA.
Πολύ απλά λόγω αυτού του πλαισίου διακυβέρνησης, διότι πολλές ομάδες θα είχαν πει πως κάτι τέτοιο δεν μας ενδιαφέρει γιατί δεν είμαστε η… σατανική ελίτ. Αυτό λοιπόν είναι το καλύτερο παράδειγμα που δεν αναγνωρίζεται από τους ανθρώπους που θέλουν απλά να συσχετίζουν την ECA μόνο με τα μεγάλα κλαμπ. Είναι μάλιστα το καλύτερο παράδειγμα για να καταλάβουμε ότι η ECA δεν αφορά μόνο τα μεγάλα κλαμπ.
Υπάρχει βέβαια μεγάλο debate στα ΜΜΕ. Η άλλη πλευρά που πραγματικά δεν μπορούμε να καταλάβουμε είναι η εξής: Υπάρχουν ορισμένες πολύ μεγάλες ομάδες στα κορυφαία πρωταθλήματα, οι οποίες δεν είναι μέλη της ECA επειδή δεν έχουν ευρωπαϊκές φιλοδοξίες. Αλλά επειδή είναι στην Premier League με τα τεράστια τηλεοπτικά συμβόλαια αποτελούν τεράστια μεγέθη σε ό,τι αφορά την οικονομική τους δύναμη και κριτικάρουν την ECA ότι ασχολείται μόνο με τα μεγάλα κλαμπ και δεν ενδιαφέρεται για τους υπόλοιπους.
Έχουμε πρόβλημα με αυτό γιατί αυτά τα κλαμπ της Premier League είναι πλουσιότερα από το 90% των μελών μας. Το 90% από τα μέλη της ECA είναι πολύ πιο φτωχά και με λιγότερα προνόμια από τις τελευταίες ομάδες της Premier League. Οπότε αυτό είναι ένα άλλο παράδειγμα για τον λόγο που η ECA δεν αφορά μόνο τα μεγάλα κλαμπ. Ίσα – ίσα αν ρίξουμε μια ματιά στα μεγάλα πρωταθλήματα και τις ομάδες τους, εκείνες είναι πολύ πιο μεγάλες και πιο ελίτ από τα μέλη της ECA».
Μιλήσατε πριν για την οικονομική δυναμική των ομάδων της Premier League. Σύμφωνα με ένα πρόσφατο δημοσίευμα των «Times», η UEFA σκέφτεται να θέσει πλαφόν στα ποσά για μεταγραφές για να σταματήσει το μονοπώλιο των Άγγλων. Θα στηρίξετε αυτή την πρόταση σε περίπτωση που πάρει επίσημη μορφή;
«Αυτή η ιδέα προέκυψε από τη δουλειά της UEFA αλλά με εμάς ως κύριους εμπλεκόμενους για την εισαγωγή ενός αποτελεσματικότερου ελέγχου του κόστους στην αδειοδότηση των ευρωπαϊκών συλλόγων. Μέχρι πριν ένα χρόνο είχαμε το FFP το οποίο εστίαζε στη βελτίωση της θέσης του χρέους σε ολόκληρο το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, επειδή το χρέος ήταν σε πολύ άσχημα επίπεδα.
Αυτό το σύστημα κατάφερε να εξασφαλίσει πως οι ομάδες πλήρωναν η μια την άλλη, ότι το χρήμα έρρεε και σε θεωρητικό επίπεδο έβαλε ένα όριο στα ποσά που θα μπορούσαν να ξοδέψουν οι ομάδες. Αλλά έμεινε πιο πολύ στη θεωρία. Αυτό που παρουσιάσαμε πριν από ένα χρόνο είναι ένα νέο σύνολο κανονισμών που λέγεται FSR, το οποίο για πρώτη φορά εισήγαγε ένα «πλαφόν».
Κάτι που σημαίνει ότι οι ομάδες μπορούν να ξοδέψουν μόνο ένα συγκεκριμένο ποσοστό των εσόδων τους με απώτερο στόχο να φτάσουμε στο 70%, αλλά για να εκπληρώσουμε αυτόν τον στόχο χρειάζεται μια περίοδος μετάβασης ειδικά μετά τον Covid. Μέχρι το 2025 ωστόσο ο στόχος του 70% πρέπει να έχει εφαρμοστεί για όλα τα κλαμπ της Ευρώπης. Το νέο σύστημα θα έχει θετική επίδραση στη βιωσιμότητα των ομάδων. Δεν του έχουμε δώσει αρκετό χρόνο για να εφαρμοστεί και πιστεύω ότι ο κόσμος ακόμα δεν το αντιμετωπίζει σοβαρά επειδή είναι ακόμα σκεπτικός για τη δυνατότητα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου να ελέγχει τα κόστη.
Αυτό λοιπόν είναι το πιο σημαντικό. Αλλά πάντα μιλάμε για ποσοστά εσόδων, κάτι που σημαίνει ότι εξακολουθεί να υπάρχει μια αναλογία εσόδων – εξόδων. Αυτό που κοιτάμε τώρα και βρίσκεται ακόμα σε πρώιμο στάδιο είναι αν θα είναι αποτελεσματικό να εισάγουμε παράλληλα και έναν συγκεκριμένο αριθμό που θα αποτελεί το όριο για τα ποσά που μπορεί να ξοδέψει μια ομάδα.
Κάποια στιγμή στο μέλλον θες να εξασφαλίσεις ότι δεν θα υπάρχει ακόμα μεγαλύτερη πόλωση στο θέμα της δαπάνης. Δεν ξέρουμε βέβαια πότε θα συμβεί αυτό, ούτε αν συγκεκριμένες ομάδες θα συνεχίζουν να πλουτίζουν. Μπορεί για παράδειγμα να γίνει μια αλλαγή στα τηλεοπτικά. Τίποτα δεν είναι δεδομένο, αλλά είναι μια ενδιαφέρουσα ιδέα για να είσαι στο μέλλον μερικώς προστατευμένος από μια δραματική πόλωση στις δαπάνες.
Είναι και ο λόγος που το εξετάζουμε, αλλά δεν είναι κάτι που θα γίνει άμεσα. Επιπλέον πρέπει να εξετάσουμε και το κατά πόσο ο νόμος θα επιτρέψει την εφαρμογή του, υπάρχουν και οι ενώσεις ποδοσφαιριστών που θα παλέψουν σκληρά γιατί είναι κατά της ιδέας ενός salary cap. Αλλά δεν είναι salary cap, η ιδέα δεν είναι να βάλουμε πλαφόν στους μισθούς συγκεκριμένων ποδοσφαιριστών. Η ιδέα είναι να βάλουμε ένα όριο στο συνολικό κόστος που ξοδεύουν οι ομάδες στους μισθούς των παικτών, στις μεταγραφές, στις προμήθειες των μάνατζερς και στην χρεολυσία».
Από τη δική σας εμπειρία, τι είναι αυτό που κάνει μεγάλο ένα κλαμπ;
«Πολύ καλή ερώτηση. Δεν νομίζω ότι η απάντηση είναι μια ομάδα που έχει παγκόσμια οπαδική βάση ή μια ομάδα που έχει πάνω από 500 εκατομμύρια ευρώ σε έσοδα ανά έτος. Αυτός είναι μόνο ένας ορισμός. Οι σύλλογοι είναι μικροί, μεσαίοι και μεγάλοι με διαφορετικούς τρόπους και σε διαφορετικό πλαίσιο αγοράς. Πριν αναφέρατε τρεις ομάδες που είναι τεράστιες στην Ελλάδα και μερικές από αυτές είναι μεγάλες λόγω της ιστορίας τους και στην Ευρώπη. Οι περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο έχουν ακούσει τον Ολυμπιακό λόγω της ιστορίας του.
Οπότε από μια οπτική είναι μεγάλο κλαμπ. Από άλλη οπτική είναι μεσαίο κλαμπ επειδή λόγω της θέσης της Ελλάδας στο ranking της UEFA δεν θα μπορεί να προκριθεί σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις τόσο εύκολα όσο οι αγγλικές ομάδες, οπότε μπορεί να καταλήξει στο Europa League ή στο Conference League. Οπότε μπορεί να θεωρήσεις ότι πρόκειται για ένα μεσαίο κλαμπ σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Τις προάλλες σκεφτόμουν ότι μια από τις μεγάλες αλλαγές των τελευταίων δέκα χρόνων είναι ότι οι ευρωπαϊκές διοργανώσεις μεταδίδονται τηλεοπτικά εκτός Ευρώπης. Οπότε η αύξηση του αμερικανικού τηλεοπτικού κοινού τα τελευταία τρία με έξι χρόνια είναι τεράστια. O τηλεοπτικός συνεργάτης στην Αμερική που μεταδίδει τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις είναι το CBS, το οποίο είναι ένα από μεγαλύτερα τηλεοπτικά δίκτυα στις ΗΠΑ. Κι αυτό που συμβαίνει είναι ότι ακόμα και ομάδες που δεν θεωρούνται τεράστιες δέχονται όλο και μεγαλύτερη κάλυψη, όλο και περισσότερα έσοδα από τον διαμοιρασμό.
Οπότε επειδή υπάρχουν πολύ μεγάλες ελληνικές κοινότητες στην Αμερική είναι πιο εύκολο για αυτές να έχουν πρόσβαση στα παιχνίδια των ομάδων της Ελλάδας, οι οποίες είναι μέρος της κληρονομιάς τους. Οπότε για μια ομάδα όπως ο Ολυμπιακός, ο οποίος τα πάει αρκετά καλά με βελτίωση του brand του και της δημοφιλίας του εκτός της Ελλάδας, όλο αυτό βοηθάει ώστε να θεωρείται μεγάλη ομάδα».
Τώρα που αναφέρατε την αμερικανική αγορά, σε παλαιότερη συνέντευξή του ο πρόεδρος της ECA, Νασέρ Αλ Κελαϊφί, είχε τονίσει πως το Super Bowl δεν μπορεί να δείχνει μεγαλύτερο από τον τελικό του Champions League. Υπάρχει κάποιο οργανωμένο πλάνο από την UEFA και την ECA για να διευθετηθεί αυτό το ζήτημα;
«Πρόκειται για ένα από τα πολλά πράγματα που εξετάζουμε για να συνεχίσουμε να καινοτομούμε και να κάνουμε πιο συναρπαστικές στις διοργανώσεις. Είναι ένα γεγονός ότι ο τελικός του Champions League έχει πολύ μεγαλύτερο τηλεοπτικό κοινό από το Super Bowl. Δεν έχω τα νούμερα μπροστά μου, αλλά νομίζω ότι περίπου 130 εκατομμύρια τηλεθεατές βλέπουν το Super Bowl, ενώ για το Champions League είναι κάπου στα 200 εκατομμύρια.
Ο λόγος που το λέει είναι ότι παρά το γεγονός ότι ο τελικός του Champions League αποτελεί ένα παγκόσμιο event, ο τρόπος που παρουσιάζεται ως ένα event ψυχαγωγίας δεν μπορεί να συγκριθεί με το Super Bowl. Επειδή το Super Bowl έχει όλη αυτή την αίγλη με το περίφημο half time show και με όλες τις διαφημίσεις που είναι πολύ μεγαλύτερες.
Δεν είναι απλό πάντως να μιμηθούμε αυτό που συμβαίνει στην αμερικανική αγορά με το Super Bowl και να το μεταφέρουμε στην Ευρώπη με το Champions League. Υπάρχουν πολλά πράγματα που το κάνουν δύσκολο. Ένα από αυτά είναι η κουλτούρα γύρω από το ποδόσφαιρο που είναι πολύ διαφορετική σε σχέση με τους Αμερικάνους, δεν εστιάζει τόσο στο ψυχαγωγικό κομμάτι, αλλά στο ίδιο το άθλημα.
Υπάρχει επίσης και το φορμάτ της διοργάνωσης. Το Super Bowl διαρκεί 4,5 ώρες σαν τηλεοπτικό προϊόν, ενώ ο τελικός του Champions League όχι τόσο. Υπάρχουν λοιπόν προκλήσεις, αλλά έχουμε μια κοινοπραξία με την UEFA η οποία επικεντρώνεται στον τρόπο με τον οποίο η εμπορευματοποίηση των διοργανώσεων μπορεί να εξελιχθεί και στο πώς οι ομάδες μπορούν να συνεργαστούν με την UEFA ώστε να βοηθήσουν στην εξέλιξη της εμπορικής καινοτομίας και στην αύξηση των εσόδων.
Μέρος της ιδέας λοιπόν πίσω από την κοινοπραξία μας με την UEFA είναι το πώς θα φτιάξουμε ένα μεγαλύτερο show στους ποδοσφαιρικούς αγώνες, όποτε είναι πρέπον να το κάνουμε. Ο πρόεδρος της ECA φυσικά είναι υπέρμαχος της καινοτομίας για να μην μένουμε στάσιμοι».
