Σε μία αγωνιστική που οι περισσότεροι μεγάλοι είτε ζορίστηκαν είτε γκέλαραν ο Ολυμπιακός πήρε αυτό που ήθελε ακόμα και σε μία μέτρια μέρα του. Γράφει ο Δημήτρης Τομαράς.
Ο Ολυμπιακός ήξερε πριν τη σέντρα του αγώνα με τον Πανσερραϊκό το τι είχε συμβεί στο Περιστέρι και στην πορεία του έμαθε και το τι έγινε στο Αγρίνιο. Είναι σαφές πώς ο καθένας κοιτά το τι κάνει ο ίδιος όμως σε μία αγωνιστική που γκέλαραν Παναθηναϊκός και ΑΕΚ οι Ερυθρόλευκοι είχαν την ευκαιρία να επιχειρήσουν να… ρεφάρουν αυτό το 2-2 στον Βόλο.
Και το έκαναν. Δύσκολα μεν αλλά δίκαια δε διότι στο γήπεδο των Σερρών (με το κρύο να είναι τσουχτερό κάτι που καταλάβαινε κανείς και από τις κινήσεις των ποδοσφαιριστών) οι παίκτες του Ολυμπιακού έδειξαν αλλά και ήταν ανώτεροι του Πανσερραϊκού που περισσότερο πήγε σε μία λογική του να μην δεχθεί κάποιο γκολ (αρχικά) και μετά να επιχειρήσει να… κλέψει το αποτέλεσμα (εάν κάτι τέτοιο θα του έβγαινε). Δεν βοήθησε φυσικά τον Ολυμπιακό και το πώς έπαιζε ο αντίπαλός του στο ματς.
Στο τέλος αυτό που μετράει ως προς το αγωνιστικό… ταμείο είναι η νίκη ακόμα και εάν δεν είσαι καλός ή τόσο καλός. Και αυτό είναι το πλέον σημαντικό για τον Ολυμπιακό σε αυτό το σημείο – κλειδί για το Πρωτάθλημα.
Ο Ελ Αραμπί δεν είναι στο επίπεδο που βρισκόταν αλλά δίνει λύσεις
Τι και εάν έφτασε σχεδόν στα 37 του χρόνια; Ο Ελ Αραμπί έδωσε για ακόμα ένα παιχνίδι τη λύση. Το έκανε και με τη Μπάτσκα Τόπολα σε μία σαφώς πιο εύκολη αγωνιστική συνθήκη με τα γκολ των Πειραιωτών που είχαν προηγηθεί σε αυτό το ματς του Europa League και τέρμα και με τον Πανσερραϊκό.
Ο Ελ Αραμπί που δεν είχε πρόβλημα στο αγωνιστεί στον Ολυμπιακό Β’. Ένας παίκτης με τεράστια προσφορά στους Πειραιώτες και με πολλά γκολ και συνεισφορά σε τίτλους και ευρωπαϊκές πορείες. Ένα μεγάλο μπράβο στον Ελ Αραμπί για τη νοοτροπία του και το πείσμα του αλλά και τα όσα δίνει ακόμα και σε τέτοια ηλικία και ας ήταν από την άσπρη βούλα μετά το πέναλτι που πήρε με την επιμονή του στη φάση ο Μασούρας.
Και για όσους μπορεί να το ξέχασαν ο έμπειρος Μαροκινός έχει κοντά 100 γκολ με τον Ολυμπιακό. Για την ακρίβεια έχει 91 τέρματα και 24 ασίστ μετά από 211 αναμετρήσεις. Και τι ωραία σύμπτωση; Με Πορτογάλο τεχνικό (Μαρτίνς) βίωσε τα τοπ χρόνια του στην ομάδα και με Πορτογάλο (Καρβαλιάλ) αρχίζει ξανά να δίνει πράγματα στο γήπεδο.
Το παράδειγμα του Ελ Αραμπί μπορεί να δείξει τον… δρόμο για αρκετούς συμπαίκτες του. Είτε παίκτες που δεν προσφέρουν τα αναμενόμενα βάση της ποιότητάς τους (βλέπε Μπιελ) είτε ποδοσφαιριστές που ακόμα δεν έχουν βρει ακόμα τα πατήματά τους (βλέπε Ορτέγα).
Ο Ολυμπιακός βέβαια θέλει (ή χρειάζεται) και εκτός έδρας νίκη και με τον Ατρόμητο (την Πέμπτη). Και με αυτόν τον τρόπο να κλείσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τις υποχρεώσεις του σε σχέση με το 2023. Μην ξεχνάμε πώς ο Γενάρης θα έχει ντέρμπι σε Πρωτάθλημα και Κύπελλο και ένα ρόστερ βέβαια με νέες… πινελιές.
Υ.Γ. Δεν ήταν τόσο καλή η διαιτησία του Τσαγκαράκη στο ματς. Κυρίως σε επίπεδο φάουλ αλλά και στο πώς διαχειρίστηκε το ζήτημα των καρτών απέναντι στους παίκτες του Ολυμπιακού. Υπήρξε σημείο που έδινε εύκολα κάρτες στους παίκτες των Πειραιωτών ενώ σε στιγμές με σκληρά μαρκαρίσματα όπως πάνω στον Ποντένσε δεν βγήκαν αντίστοιχα κάρτες στους παίκτες των γηπεδούχων.
Υ.Γ. 2 Ο Κάρλος Καρβαλιάλ σε αυτό το ξεκίνημά του στον Ολυμπιακό είναι ζωτικής σημασίας να έχει καλά αποτελέσματα. Αυτό είναι το πρωτεύον.
