Οπωσδήποτε, το 2023 δεν ξεκίνησε καλά για την ομάδα της Faenza. Ο έντονος ανταγωνισμός και οι μικρές διαφορές ανάμεσα στις τελευταίες ομάδες του grid συνεχίστηκαν από το 2022, ίσως ακόμα πιο εντατικά, αλλά ενώ όλοι φάνηκαν να έχουν απώλειες, η AlphaTauri ήταν αυτή που έδειχνε να έχει καταλήξει με το πιο αδύναμο μονοθέσιο. Η AT04 απλά δεν είχε βλέψεις για βαθμούς και μόνο οι τιτάνιες προσπάθειες του Yuki Tsunoda σε συνδυασμό με τύχη έφεραν δύο δέκατες θέσεις, με τον Ιάπωνα να φτάνει άλλες τρεις φορές μέχρι την ενδέκατη, θέσεις που δύσκολα θα μπορούσε να υποστηρίξει ο οποιοσδήποτε ότι ανήκε.
Η απόδοση του Tsunoda ωστόσο έπεσε στη συνέχεια και τα λάθη του οδηγού συνοδεύτηκαν από έλλειψη ουσιαστικών αναβαθμίσεων και εξέλιξης. Πλησιάζοντας στη μέση της χρονιάς, η AlphaTauri βρισκόταν στην τελευταία θέση των Κατασκευαστών, με υποδέεστερο του ανταγωνισμού μονοθέσιο, τον Tsunoda να παραπαίει και το δεύτερο κόκπιτ προ των πυλών δράματος.
Όσο είχε εντυπωσιάσει ο Nyck de Vries στο ντεμπούτο του στη Monza πέρυσι, ως αντικαταστάτης του τραυματία Alex Albon στη Williams, άλλο τόσο απογοήτευσε πίσω από το τιμόνι της AlphaTauri. Αν και δικαιολογημένος ως ένα βαθμό, ελέω πρώτης σεζόν και σε ένα μονοθέσιο μάλλον δύστροπο και σίγουρα όχι ικανό για πολλά, εν τέλει οι επιδόσεις του μόνο κακές μπορούν να χαρακτηριστούν. Ο Ολλανδός ήταν στις καλύτερες των περιπτώσεων μέτριος, στις πιο προβληματικές αργός και στις χειρότερες καταστροφικός, με την πίεση που σταδιακά άρχισε να νιώθει να τον οδηγεί σε κινήσεις πρακτικά απελπισίας, όπως οι βουτιές του εναντίον του Kevin Magnussen. Με εξαίρεση το Μονακό, δεν είχε κάτι να δείξει και όταν η καρέκλα του άρχισε να τρίζει απέτυχε να πείσει για συνέχεια.
Κακά τα ψέματα, έχουμε δει οδηγούς με εξίσου κακές ή ακόμα και χειρότερες σεζόν από του de Vries να δικαιολογούνται λόγω απειρίας, χρημάτων ή απλά καλής θέλησης και να τους δίνεται η δυνατότητα να ολοκληρώσουν ακόμα και δεύτερη σεζόν. Αλλά εξαρχής δε φάνηκε ιδιαίτερη τάση υποστήριξης προς τον de Vries, που περισσότερο έδειξε να απειλείται παρά να ενθαρρύνεται, και όταν τέτοια αντιμετώπιση προέρχεται από έναν οργανισμό που δεν έχει διστάσει στο παρελθόν να προβιβάσει, υποβιβάσει και απολύσει οδηγούς, η κατάληξη έδειχνε προδιαγεγραμμένη. Μετά το Silverstone και έχοντας ένα σερί τριών κακών αγώνων, ο de Vries είδε την πόρτα της εξόδου και η AlphaTauri επιχείρησε να γυρίσει σελίδα και τις τύχες της.
Η επιστροφή του Daniel Ricciardo στην ενεργό δράση έδειξε, τουλάχιστον αρχικά, να είναι καλή κίνηση. Ο Αυστραλός ήταν ανώτερος του Tsunoda, που περνούσε δύσκολες ημέρες, καθ’όλη τη διάρκεια του τριημέρου και παρ’όλο που δε σημείωσε βαθμούς, η απόδοσή του ήταν τουλάχιστον ικανοποιητική. Η συνέχεια δεν ήταν το ίδιο ρόδινη ωστόσο, με το Βέλγιο να τον βρίσκει σε κακή φάση και σε άτυχες στιγμές, με κατάληξη τη 19η θέση ενώ ο Tsunoda πήρε τον τρίτο του βαθμό.
Και μετά ήρθε η Zandvoort και ο τραυματισμός, που υποχρέωσε την AlphaTauri να αλλάξει ξανά το δεύτερο κόκπιτ της.
Ευτυχώς για την ομάδα, ο Liam Lawson αποδείχτηκε ιδιαίτερα ευχάριστη έκπληξη. Ο Νεοζηλανδός επιβίωσε από τη βροχή της Ολλανδίας, πλησίασε σε απόσταση αναπνοής τη δεκάδα στην Ιταλία και έσπασε το ρόδι με την ένατη θέση στη Σιγκαπούρη, οδηγώντας έναν ώριμο και συγκρατημένο αγώνα. Επανέλαβε την ενδέκατη θέση στην Ιαπωνία, με το Κατάρ να είναι ο μόνος αγώνας στον οποίο απέτυχε να τραβήξει την προσοχή.
Παράλληλα, η AlphaTauri έκανε μερικά βήματα προς τα μπρος, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι υπήρξε κάποια σημαντική πρόοδος στη Faenza. Με Haas και Alfa Romeo ωστόσο να δείχνουν απελπιστικά στάσιμες και τη Williams να στηρίζεται πρακτικά μόνο σε έναν οδηγό, φως άρχισε να διαφαίνεται στο τέλος του τούνελ της ομάδας.
Η επιστροφή του Ricciardo πίσω από το τιμόνι είδε και ένα «ξύπνημα» από τον Tsunoda. Ο Ιάπωνας, στην τρίτη του πια σεζόν στη Formula 1, επέδειξε ομολογουμένως αρκετή αστάθεια μέσα στο 2023, μαζί ωστόσο και με κάποια εξέλιξη. Δύσκολα μπορεί να πει κανείς ότι δεν έκανε το καλύτερο δυνατό στο πρώτο μέρος της σεζόν, έχοντας να διαχειριστεί το ίσως χειρότερο μονοθέσιο του grid, η «κοιλιά» που έκανε όμως στο μέσο της σεζόν σίγουρα δεν τον κολάκεψε, όπως επίσης και το γεγονός ότι σπανιότατα έδειξε σαφώς ανώτερος του πρωτάρη Lawson στους αγώνες που ήταν ομόσταβλοι. Ευτυχώς για αυτόν, η εξιλέωση ήρθε στους τελευταίους αγώνες όπου, έχοντας πλέον σταθερά τον Ricciardo στην άλλη πλευρά του γκαράζ, έδειξε τουλάχιστον ισότιμος του βετεράνου και οκτώ φορές νικητή Αυστραλού και έκανε μερικά από τα καλύτερα τριήμερά του. Ο Ricciardo μπορεί να ήταν αυτός που πέτυχε το καλύτερο αποτέλεσμα της ομάδας με την έβδομη θέση στο Μεξικό, σε έναν αγώνα που τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν καλά για τον Tsunoda, αλλά ο Ιάπωνας σημείωσε βαθμούς σε ΗΠΑ και Βραζιλία – στη δεύτερη περίπτωση προσέθεσε και μια έκτη θέση στο sprint – ενώ στο Abu Dhabi, αν και δεν κατάφερε να φέρει την AlphaTauri μπροστά από τη Williams στους Κατασκευαστές, είχε έναν από τους καλύτερους αγώνες της καριέρας του.
Η βελτίωση του μονοθεσίου, η επαναφορά του Tsunoda και η ευτυχής κατάληξη των δύο αντικαταστατών του de Vries έφεραν τελικά την AlphaTauri από την τελευταία θέση των Κατασκευαστών στην όγδοη, τρεις βαθμούς πίσω από τη Williams και με διαφορά ασφαλείας – για τα δεδομένα των ουραγών – από την Alfa Romeo. Χωρίς αμφιβολία, η ολιγωρία και η στασιμότητα άλλων ομάδων έπαιξαν το ρόλο τους σε αυτό το αποτέλεσμα και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να πει κανείς ότι η σεζόν ήταν ιδανική για τη Faenza. Κατάφεραν ωστόσο να επαναλάβουν το αποτέλεσμα του 2022 και μπορούν να κοιτούν με κάποια αισιοδοξία το 2024, έχοντας δει ότι οι οδηγοί τους μπορούν να κάνουν το κάτι παραπάνω όταν χρειάζεται.
Αυτό που λείπει σε ομάδα και οδηγούς είναι η σταθερότητα και η συνέχεια και εκεί είναι που θα πρέπει να εστιάσουν για το μέλλον. Με τη Haas και την Alfa Romeo να έχουν τα δικά τους προβλήματα και τη Williams να ποντάρει στην αβεβαιότητα Logan Sargeant, η επόμενη σεζόν μπορεί να είναι η ευκαιρία της AlphaTauri να σκαρφαλώσει μια θέση στο πρωτάθλημα, με την προϋπόθεση να έχουν βρεθεί τα αναγκαία πατήματα.
