Όταν οι άλλοι έβλεπαν ένα εγκαταλελειμμένο συνεργείο ο Στηβ Στεφανίδης έβλεπε το εστιατόριο των ονείρων του.
«Επειδή δεν μπορούσα να ζήσω μόνο από τη μουσική οι γονείς μου με παρότρυναν να ασχοληθώ και με τη μαγειρική».
Για την αγάπη του στην μαγειρική είπε: «Η γιαγιά μου ήταν για μένα η έμπνευση να εκφράσω την αγάπη μου μέσα από το φαγητό».
Ενώ για το μαγαζί του σημείωσε: «Στο μαγαζί έρχονται από ροκάδες μέχρι κυρίες που έφυγαν από το θέατρο και θέλουν να απολαύσουν ένα burger με το κρασί τους. Όταν αποφάσισα να ανοίξω το μαγαζί δεν είχα φράγκο. Όποιος ξεκινά κάτι δικό του πρέπει να φανταστεί ότι θα πετύχει».
