Για δεύτερο διαδοχικό καλοκαίρι, η Ρεάλ Μαδρίτης των 14 Champions League τον περίμενε με ανοιχτές αγκάλες, έστω και αν φέτος δεν εκδηλώθηκε, περιμένοντας με υπομονή το φρούτο να ωριμάσει και να πέσει, ώστε ο Κιλιάν Μπαπέ να κάνει πραγματικότητα το παιδικό του όνειρο και να φορέσει την λευκή φανέλα της Βασίλισσας.
Και, παρ’ ότι φλερτάρει επικίνδυνα με την οριστική ρήξη με τον πρόεδρο Φλορεντίνο Πέρεθ, ο 24χρονος Γάλλος θέλει να γίνει κάτοικος «Σαντιάγο Μπερναμπέου». Όχι, όμως, ως ένας ακόμα κρίκος μιας αλυσίδας γεμάτης ταλέντου την οποία αποτελούν παίκτες όπως ο Τζουντ Μπέλινγκχαμ, ο Βινίσιους Ζούνιορ, ο Ροντρίγκο ή ο Φεδερίκο Βαλβέρδε.
Ο Κιλιάν θέλει να προσγειωθεί στη Μαδρίτη ως ο απόλυτος σούπερ σταρ. Ως ο «επόμενος Κριστιάνο Ρονάλντο», ως ο παίκτης που θα ηγηθεί μιας νέας, ένδοξης εποχής στην ισπανική πρωτεύουσα. Ει δυνατόν, ως πρωταθλητής Ευρώπης με την Παρί Σεν Ζερμέν.
Ο γαλλικός σύλλογος με τις πλάτες του Κατάρ, παρ’ ότι έφτασε στο σημείο να τον απειλήσει με… μόνιμη εξέδρα τη φετινή σεζόν, κατάλαβε ότι χωρίς αυτόν δεν είχε καμία τύχη τη φετινή σεζόν. Και γι’ αυτόν, άλλωστε, έχτισε μια ομάδα στα μέτρα του.
Δεν διεκδίκησε όσο θα μπορούσε την παραμονή του Λιονέλ Μέσι, ξεφορτώθηκε τον Νεϊμάρ των 222 εκατομμυρίων ευρώ αντί 90 στην Αλ Χιλάλ, με την πώληση του Μάρκο Βεράτι «έσβησε» όλη την πρώτη εποχή της Παρί και άφησε τον Μπαπέ ως μοναδικό, απόλυτο αστέρι μιας ομάδας που πάλι βρίθει ταλέντου και έχει έναν προπονητή – προσωπικότητα (Λουίς Ενρίκε) που ξέρει τι σημαίνει να κατακτάς το Champions League. Με ομάδα, βεβαίως, που είχε… Μέσι και Νεϊμάρ στις τάξεις της!
Η Παρί είναι στον φετινό «όμιλο του θανάτου» (Μπορούσια Ντόρτμουντ, Μίλαν, Νιούκαστλ), η εκκινηση της στη Ligue 1 δεν είναι διόλου πειστική, αλλά ο Μπαπέ ελπίζει ότι επιτέλους η διοίκηση βρήκε το «κλειδί» που θα ανοίξει τις πύλες του (ποδοσφαιρικού) Παραδείσου.
«Δεν ξέρω τι χρειάζεται η Παρί Σεν Ζερμέν για να κατακτήσει το Champions League. Δεν είναι ερώτηση για μένα. Πρέπει να μιλήσετε στους ανθρώπους που διαμορφώνουν την ομάδα, που οργανώνουν την ομάδα, που χτίζουν αυτόν τον σύλλογο. Εγώ απλώς προσπαθώ να κάνω τη δουλειά μου όσο καλύτερα μπορώ» επισημαίνει, αποφασισμένος να κάνει όσο καλύτερα μπορεί την δουλειά του: Να τρελαίνει τις αντίπαλες άμυνες.
Η (ασύνδετη ακόμα) ομάδα που χτίστηκε γύρω του καλείται να σταθεί στο ύψος του αρχηγού και ηγέτης της, ώστε η τελευταία (;) του σεζόν στο «Παρκ ντε Πρενς» να είναι και η τυχερή για την μεγάλη και πολυπόθητη κούπα.
