Ο Γιάννης Σερέτης γράφει για τη διετία των Αναστασίου – Γιοβάνοβιτς, τα “άλματα” του Παναθηναϊκού στις δυο αντίστοιχες περιόδους και το μάθημα που καλείται να πάρει από την κατάρρευση της σεζόν 2015-2016.
Πρώτη χρονιά του Γιάννη Αναστασίου στον Παναθηναϊκό: μετριότατος πρώτος γύρος, σούπερ μπάλα στο δεύτερο γύρο και κατάκτηση του Κυπέλλου εναντίον του ΠΑΟΚ.
Πρώτη χρονιά του Ιβάν Γιοβάνοβιτς: μετριότατος πρώτος γύρος, σούπερ μπάλα (με Γκατσίνοβιτς…) από τον Φεβρουάριο μέχρι τον Μάιο, κατάκτηση του Κυπέλλου εναντίον του ΠΑΟΚ.
- Δεύτερη χρονιά Γιάννη Αναστασίου: ελάχιστη βοήθεια από τις μεταγραφές (Στιλ, Μπούρμπος, Μπερίσα, Μπούι, ενίσχυση με Ταυλαρίδη, Νίνη, Μαυρία τον Ιανουάριο), αποκλεισμός στον προημιτελικό Κυπέλλου από την Ξάνθη, πρωταθλητισμός, οριστική απώλεια ελπίδων στα επεισόδια με τον Ολυμπιακό, δεύτερη θέση και προκριματικά Champions League.
- Δεύτερη χρονιά Ιβάν Γιοβάνοβιτς: μεγαλύτερη βοήθεια από τις μεταγραφές (αλλά πολύ μικρότερη των προσδοκιών), αποκλεισμός στον προημιτελικό Κυπέλλου από τον ΠΑΟΚ, πρωταθλητισμός, οριστική απώλεια ελπίδων στο Φάληρο με τον Ολυμπιακό μετά από χαμένες προπονήσεις λόγω κορονοϊού, δεύτερη θέση και προκριματικά Champions League.
- Tρίτη χρονιά Γιάννη Αναστασίου: Katastropha στις μεταγραφές με Εσιέν, Σάντσεθ, Βέμερ, επιστροφή Αμπέντ, «διασωθέντες» οι Λουντ – Τελάντερ, σερί αποκλεισμοί από Μπριζ – Γκαμπάλα, Παναθηναϊκός εκτός ομίλων, απόλυση στην ένατη αγωνιστική με δυο ήττες (Πανιώνιος – ΠΑΟΚ) και μία ισοπαλία (ΑΕΚ). Και μετά… Στραματσόνι – Αλαφούζος, με ορισμένες πάρα πολύ καλές (Βλαχοδήμος, Μολέδο, Βιγιαφάνιες) αλλά και πάρα πολύ ακριβές μεταγραφές τον Ιανουάριο και την επόμενη σεζόν.
- Τρίτη χρονιά Ιβάν Γιοβάνοβιτς; Ερωτηματικό.
Mην ψάχνετε για πολλές άλλες ομοιότητες στις δυο περιόδους, εκτός από την τρομερή στήριξη της κερκίδας. Σχεδόν όλα τα υπόλοιπα διαφέρουν. Αν υπάρχει, όμως, μια «ασφαλιστική δικλείδα» για τον Παναθηναϊκό ότι δεν θα πέσει στα βράχια οικονομικά, αυτή είναι ο Γιοβάνοβιτς. Μπορεί (πάλι) να αργήσει στις μεταγραφές (αν και δεν το νομίζω). Μπορεί να πάρει παίκτες που δεν θα του βγουν -τουλάχιστον στην πρώτη σεζόν – όπως ο Βέρμπιτς. Η’ άλλες που θα κάνουν χρονιά κατώτερη των προσδοκιών ή και των χρημάτων που δαπανήθηκαν για την απόκτησή τους, όπως ο Σπόραρ, ο Μπερνάρ και ο Μάγκνουσον. Όμως «Εσιέν» ο Γιοβάνοβιτς δεν πρόκειται να επιλέξει ποτέ. Ούτε «Μαρσέλο». Ούτε «Βέμερ», ούτε «Σάντσεθ». Αυτό είναι σίγουρο, διότι εφόσον έχει τον τελευταίο λόγο στις μεταγραφές, προφανές είναι ότι τις ξεψαχνίζει (όχι ότι η περίπτωση Εσιέν ήθελε και… ξεψάχνισμα για να τον αποκλείσεις, αλλά λέμε τώρα…). Αυτή είναι η μία πτυχή της ομοιότητας μεταξύ αυτών των δύο περιόδων του Παναθηναϊκού και αγγίζει κυρίως τη δουλειά που έγινε προπονητικά τα δύο πρώτα χρόνια και την εξέλιξη του ρόστερ.
Η δεύτερη πτυχή είναι το πόσο γρήγορα εξατμίστηκε η θετική αύρα για την ομάδα μετά τους δυο σερί ευρωπαϊκούς αποκλεισμούς στα προκριματικά του Champions League και εν συνεχεία του Europa League, αλλά και η ταχύτητα της φθοράς του πρώτου προπονητή μετά τον Χουάν Ραμόν Ρότσα που είχε ξεκινήσει στον πάγκο του Παναθηναϊκού για τρίτη σερί σεζόν (ο Xουάν είχε απολυθεί πάλι μετά από δύο σερί καλοκαιρινούς αποκλεισμούς το 1996!). Ηταν απίστευτες τότε οι διαστάσεις που είχε πάρει ο αποκλεισμός από την άσημη Γκαμπάλα, διότι ήταν πολύ μεγάλες οι προσδοκίες που είχε δημιουργήσει ο ίδιος ο Παναθηναϊκός μετά από το εκπληκτικό «άλμα» της σεζόν 2013-2014 και την πρόοδο στη σεζόν 2014-2015, παρότι είχε πάρει μικρή βοήθεια από τους νέους παίκτες. Είναι ένα παράδειγμα προς αποφυγήν το οποίο πρέπει να θυμούνται όλοι στον Παναθηναϊκό. Όχι ο Γιοβάνοβιτς. Αυτός τα ξέρει. Τα έχει ζήσει, τα έχει περάσει, τα γνωρίζει. Μιλάμε για τον οργανισμό του Παναθηναϊκού συνολικά, ο οποίος σε μια πολύ κρίσιμη καμπή της εξέλιξης αυτής της ομάδας που άρχισε να χτίζεται το 2021, καλείται να είναι πολύ προσεκτικός στις επιλογές, τις αποφάσεις και τις κινήσεις που θα κάνει αυτό το καλοκαίρι.
Ο Γιοβάνοβιτς ξέρει πόσο καταλυτική για ολόκληρη τη σεζόν θα είναι μια πρόκριση το καλοκαίρι. Είτε (καλύτερα για τον Παναθηναϊκό) εξ’ αρχής, από το δεύτερο στον τρίτο προκριματικό γύρο του Champions League, ώστε η ομάδα να εξασφαλίσει τουλάχιστον δέκα εκατ. Ευρώ και μίνιμουμ τη συμμετοχή στους ομίλους του Europa League, είτε έστω εν συνεχεία σε περίπτωση αποκλεισμού. Από τον τρίτο προκριματικό στα play offs του Europa League. Kαταλυτική όχι τόσο για τα οικονομικά και τις μεταγραφές, αν και ασφαλώς θα παίξει μεγάλο ρόλο και σ’ αυτά τα πεδία.
Καταλυτική κυρίως για να διατηρηθεί ζωντανή η σπίθα σε όλους: οπαδούς, παίκτες, προπονητικό τιμ, εργαζόμενους στον Παναθηναϊκό. Ένα review στην περυσινή πορεία της ΑΕΚ μετά τον απίστευτο αποκλεισμό από τη Βελέζ Μόσταρ ή στον εφετινό πρώτο γύρο του ΠΑΟΚ μετά το εκκωφαντικό νοκ άουτ, αρκεί για να καταδειχθεί πώς μπορεί να στραβώσει η ατμόσφαιρα μιας ολόκληρης σεζόν από το καλοκαίρι…
