Όπως αρκετοί συμπαίκτες του στην ομάδα της Γαλλίας, ο Ορελιέν Τσουαμενί αντέδρασε στο θάνατο του Ναέλ, ο οποίος δολοφονήθηκε από την αστυνομία στη Ναντέρ.

Όπως αρκετοί συμπαίκτες του στην ομάδα της Γαλλίας, ο Οραλιέν Τσουαμενί αντέδρασε στον χαμό του Ναέλ ο οποίος σκοτώθηκε από πυρά της αστυνομίας στη Ναντέρ. Ο Ζιλ Κουντέ είχε ανοίξει τον κύκλο των δημόσιων τοποθετήσεων το βράδυ της Τρίτης με ένα μήνυμα γροθιά και έκτοτε αρκετοί άλλοι παίκτες από την ομάδα της Γαλλίας φρόντισαν να αντιδράσουν στον θάνατο του 17χρονου εφήβου που σκοτώθηκε από τα πυρά της αστυνομίας.

«Πονάω για την Γαλλία μου», έγραψε στο Twitter, ο Κιλιάν Μπαπέ, λίγες ώρες μετά την δολοφονία και αν οι περισσότεροι από τους Μπλε, όπως ο Πολ Πογκμπά ή ο Κιμπεμπέ ήταν σύντομοι στα μηνύματά τους, ο Τσουαμενί έγραψε μια ανοιχτή επιστολή για να μοιραστεί την αγανάκτησή του για αυτή τη νέα τραγωδία.

«Ο Ναέλ θα μπορούσε να είναι ο μικρός μου αδελφός. Και μου ραγίζει η καρδιά όταν ακούω τη μητέρα του, γιατί είναι η φωνή της μητέρας μου που ακούω», έγραψε και πρόσθεσε: «Δεν μπορούμε να ξαναφτιάξουμε την ιστορία και δεν μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο στα κοινωνικά δίκτυα… Θα ήθελα όμως να καταλάβω γιατί νέοι άνθρωποι πεθαίνουν εδώ και χρόνια κατά τη διάρκεια φαινομενικά ακίνδυνων αστυνομικών ελέγχων.

Θα ήθελα να καταλάβω γιατί η σκανδάλη μοιάζει τόσο πολύ πιο ελαφριά όταν πρόκειται για έναν συγκεκριμένο τύπο ατόμων. Να καταλάβω γιατί χρειάστηκε η δημοσιοποίηση ενός βίντεο για να μην αποσιωπηθεί το θέμα.

Να καταλάβω γιατί κάποιοι προσπαθούν να βάλουν τον Nahel και τη Lola αντιμέτωπους, λες και μπορούμε να λυπηθούμε μόνο τον έναν ή τον άλλον. Και να καταλάβετε γιατί κάποιοι δημοσιογράφοι παίζουν με παράλογα υπονοούμενα και υποδαυλίζουν το μίσος.

Το μίσος που δίνεις σε μικρά βρέφη γ@μ@ει τους πάντες. Το μίσος απειλεί να μας χωρίσει. Μπορεί να μας κάνει να ξεχάσουμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των αστυνομικών εκτελεί τα καθήκοντά της με σεβασμό στα θεμελιώδη δικαιώματα και μερικές φορές σε πολύ δύσκολες συνθήκες. Τι μπορούμε λοιπόν να κάνουμε;

Τα κοινωνικά δίκτυα κάνουν θόρυβο για λίγο. Μετά συνεχίζουμε τη ζωή μας, μέχρι μια άλλη μητέρα, μια άλλη οικογένεια, να ξυπνήσει ένα πρωί και να διαπιστώσει ότι ένας από τους δικούς της έχει φύγει. Αν έχετε μια θαυματουργή συνταγή, θα ήθελα πολύ να την ακούσω. Εγώ δεν έχω. Ξέρω ότι η χρήση βίας από την αστυνομία δεν είναι απαραίτητα παράνομη. Γνωρίζω επίσης ότι το κεντρικό ζήτημα είναι η σωστή ισορροπία μεταξύ των δύο»





gazzeta.gr