Το σκυλί του Γκονζάγκα και η διορατικότητα στον Ολυμπιακό
Στις προπονήσεις του Γκονζάγκα, ο Μαρκ Φιου φέρνει όλη του την οικογένεια, μαζί και το γερμανικό ποιμενικό σκυλί του, με το όνομα Στέλλα. «Είναι το πιο γλυκό σκυλί του κόσμου, κάθεται στη γωνία και μόλις ακούσει το όνομά της από τον κόουτς αντιδρά. Πολλές φορές σκέφτομαι τι θα συμβεί αν πει τη μαγική λέξη ο κόουτς και την ελευθερώσει πάνω μας». Το μπούμερανγκ του overthinker. Η Στέλλα τελικά κατέληξε να γίνει play επαναφοράς, αλλά o Γκος έχει όλα τα παραπάνω στοιχεία και στο μπάσκετ που παίζει.
Βλέποντάς τον στο κορτ έχεις την αίσθηση ότι αυτός ο τύπος με το μακρόστενο κεφάλι προσπαθεί να αναλύσει τι σκέφτονται οι υπόλοιποι εννέα που είναι γύρω του, για να πάρει μετά τη σωστή απόφαση. Αν για τον ρόλο του floor general χρειαζόταν μερικές πινελιές από διάβασμα και διορατικότητα, ο Γκος πέταξε όλο το δοχείο με την μπογιά στον καμβά του.
Δεν είναι τυχαίο πως στη rookie του σεζόν στη EuroLeague, μέτρησε 4.2 ασίστ μέσο όρο. Όχι οπουδήποτε, αλλά στον Ολυμπιακό του Σπανούλη. Όχι γιατί είχε πάντα την μπάλα στα χέρια του, αλλά επειδή όταν την έπαιρνε θα γνώριζε την επόμενη κίνηση του καθενός. Δεν είναι σπουδαίος σουτέρ αλλά μπορεί να απειλήσει. Από τις αδυναμίες προέρχεται η δύναμή σου. Στις Ηνωμένες Πολιτείες κυριαρχούσε ένα «what if», σε περίπτωση που διάλεγε το Οχάιο αντί για το Γκονζάγκα.
Το δικό του εφαλτήριο στο παρκέ ήταν τα αθλητικά προσόντα. Τα νοητικά του προσόντα ήταν αυτά που εξέλιξε και εξελίχθηκε και ο ίδιος σε έναν γκαρντ του εκατομμυρίου για την αντίπερα όχθη του Ατλαντικού. Τα δάκρυα από τον τελικό του 2017 πήραν ανεξέλεγκτα την κάθοδο. Τα συναισθήματα δεν καταπνίγονται για να μη μαζευτούν ως μάζα και σε καταπνίξουν στο μέλλον. Ήρθε η δική του στιγμή στον τελικό του Κάουνας, να είναι στην πλευρά των πανηγυρισμών απέναντι στον Ολυμπιακό. Τα ψυχολογικά προφίλ των αντιπάλων του, τα μελέτησε λίγο πριν βρεθεί στην πιο λαμπρή σκηνή. Ήρθε η στιγμή να τα αξιοποιήσει και ως συμπαίκτης πλέον…
