Ο ΑΠΟΕΛ ηττήθηκε στο «αιώνιο ντέρμπι» από την Ομόνοια (0-1, 16/3), σε ένα ματς όπου πραγματοποίησε κάκιστη εμφάνιση και είδες τις εμπνεύσεις του προπονητή του να μην πιάνουν τόπο.
Ούτε σε αυτό το ντέρμπι ο ΑΠΟΕΛ κατάφερε να παρουσιάσει κάτι διαφορετικό σε σχέση με αυτά που προηγήθηκαν στα πλέι οφ. Δεν ήταν καλός στο ΓΣΠ, ιδιαίτερα στο πρώτο ημίχρονο και δεν πέτυχε κάτι αξιοσημείωτο απέναντι στην Ομόνοια, φεύγοντας με άδεια χέρια.
Είδε την «αιώνια» αντίπαλό του, δίχως να πιάνει τρομερή απόδοση, να σκοράρει από το σημείο του πέναλτι και μοιραία, γνώρισε τη δεύτερη διαδοχική ήττα. Αντέδρασε στο δεύτερο ημίχρονο, αλλά πάλι κάτι του έλειπε. Μετά από τέσσερα παιχνίδια στη β’ φάση, έχασε ήδη 8 βαθμούς από τους 12 που διεκδίκησε, σκοράροντας μόλις δύο φορές. Το καμπανάκι γίνεται καμπάνα…
Μια σεζόν που εξελισσόταν μέχρι προ λίγων εβδομάδων ιδανικά, άρχισε να μαζεύει σύννεφα, προκαλώντας γκρίνια και προβληματισμό. Μπορεί ο ΑΠΟΕΛ μετά από το ματς της 4ης αγωνιστικής των πλέι οφ να είναι πρώτος, διατηρώντας απόσταση ασφαλείας από τον Άρη, την Ομόνοια, την Πάφο, αναμένοντας την ίδια ώρα τον σημερινό αγώνα της ΑΕΚ με την Ανόρθωση, αλλά οι εμφανίσεις του δεν είναι ικανοποιητικές. Δεν πείθει και κάτι προφανώς πρέπει να αλλάξει. Του λείπουν τα περισσότερα από τα στοιχεία που διέθετε στην πρώτη φάση του πρωταθλήματος.
Ο ΑΠΟΕΛ, αγωνιστικά δεν στάθηκε στο ύψος του ούτε απέναντι σε μία ομάδα που δεν έκανε το παραπάνω και μάλιστα, είχε καμιάν 50αριά άτομα στο πέταλο ενώ αυτός είχε χιλιάδες οπαδούς σε τρεις κερκίδες!
Ο Σα Πίντο αποφάσισε να ρίξει στο αρχικό σχήμα τον Μεχρί, αφήνοντας τον Βιγιαφάνιες στον πάγκο. Έμπνευση που δεν του βγήκε. Ούτε η άλλη έμπνευση με τον Τομανέ στην κορυφή της επίθεσης, ανεξαρτήτως εάν δεν είχε διαθέσιμο τον Κβιλιτάια. Είναι ένας παίκτης που δεν είναι υπερβολή να τονιστεί πως συνιστά μία αγωνιστική απογοήτευση. Ο νεαρός Βραζιλίανος, Μαιόλι, που έκανε ντεμπούτο παρεμπιπτόντως ήταν πολύ πιο δραστήριος.
Προχώρησε νωρίς στην πρώτη διορθωτική κίνηση και στο δεύτερο μέρος έκανε τις υπόλοιπες αλλαγές. Ωστόσο, ξέχασε στον πάγκο τον Σαρφό, παίκτης που αποδεδειγμένα μπορεί να κάνει τη διαφορά. Γιατί, σε άλλο ένα ματς φάνηκε πως η μεσαία γραμμή του ΑΠΟΕΛ είχε προβληματική λειτουργία σε σημαντικό χρονικό διάστημα. Για να ακριβολογούμε από το ματς με την Ανόρθωση που τραυματίστηκε ο Κοσταντίνοφ, ο οποίος επέστρεψε από την περασμένη αγωνιστική στη δράση, αλλά είναι αγνώριστος. Κάτι που κοστίζει στην ομαλή λειτουργία του συνόλου.
Η Ομόνοια πίεσε τον ΑΠΟΕΛ, έβγαλε ένταση στα τρεξίματα και έπαιξε με βαθιές πάσες στην πλάτη της άμυνάς του, δημιουργώντας προβλήματα. Η ομάδα του Σα Πίντο, κέρδισε μέτρα στο γήπεδο και έγινε πιο απαιτητική στο δεύτερο μέρος γιατί, οι γραμμές του ανέβηκαν πιο ψηλά, η μπάλα έσκαγε στα πλάγια με μεγαλύτερη ταχύτητα και υπήρχε ντουμπλάρισμα των ακραίων, φέρνοντας υπεραριθμία. Όσες φορές οι παίκτες του ΑΠΟΕΛ, συνδυάστηκαν σωστά και πάτησαν την αντίπαλη περιοχή με την μπάλα κάτω και όχι στον αέρα, προκάλεσαν τρικυμία στην Ομόνοια. Ωστόσο έλειπε η διάρκεια.
Σε ένα ντέρμπι που καμία από τις δύο ομάδες δεν ήταν ιδιαίτερα καλή αγωνιστικά, ο ΑΠΟΕΛ δεν είχε το απαιτούμενο πάθος, αποφασιστικότητα. Δεν έδειξε ότι το θέλει πιο πολύ το παιχνίδι. Φαινόταν αυτό από τα μαρκαρίσματα των παικτών, από έναν… τσαμπουκά που θα έβγαζαν στο ματς. Αγχώθηκαν, πιέστηκαν και ηττήθηκαν.
Δεν χάθηκε τίποτα για τους «γαλαζοκίτρινους» όσο τα… δώρα συνεχίζονται. Ήταν και παραμένουν σε θέση οδηγού και με το πλεονέκτημα των τεσσάρων αγώνων στο ΓΣΠ στο β’ γύρο των πλέι οφ. Ωστόσο εάν δεν συνέλθουν από το αμέσως επόμενο ματς με την ΑΕΚ στη Λάρνακα, η σεζόν θα κινδυνέψει ακόμα περισσότερο να έχει την κατάληξη των αμέσως προηγούμενων. Κάτι που θα αποτελέσει τεράστιο πλήγμα…
