Ο Κ. Νικολακόπουλος περιγράφει μέσα από το blog του στο gazzetta τον τρόπο παιχνιδιού του Ολυμπιακού του Μεντιλίμπαρ, με αφορμή το χθεσινό παιχνίδι.

Ο Ολυμπιακός συνεχίζει την πορεία ανάκαμψης του, με νίκες. Κι όταν κερδίζεις συνεχώς εσύ, όχι μόνο θα πάρεις ψυχολογία, αλλά και θα εκμεταλλεύεσαι τα λάθη των άλλων.

Ρεαλιστικά, από τις πέντε διαδοχικά νίκες του στο πρωτάθλημα, οι τέσσερις ήταν νίκες που πολύ απλά «έπρεπε να τις κάνει», δηλαδή θα ήταν μεγάλη αποτυχία αν δεν τις έκανε-βλέπε με ΟΦΗ, Αστέρα, Βόλο εντός έδρας και Παναιτωλικό εκτός έδρας. Το τρίποντο που έκανε τη διαφορά ήταν το διπλό στην Τούμπα. Αυτό έδωσε το κουράγιο, αλλά και την πίστη στην ομάδα, αυτό μείωσε εν πολλοίς τη διαφορά από τον ΠΑΟΚ στους τρεις βαθμούς.

Από εκεί και πέρα, το καλό φεγγάρι, όπως λέω εγώ, στο οποίο βρίσκεται ο Ολυμπιακός μετά την αλλαγή προπονητή έχει φέρει και πολλές απώλειες των παραδοσιακών του αντιπάλων (έξι βαθμούς στον Παναθηναϊκό, πέντε στον ΠΑΟΚ και τέσσερις στην ΑΕΚ), κάτι που ασφαλώς δημιούργησε κι άλλα δεδομένα για τους «ερυθρόλευκους», που παίρνοντας…13 βαθμούς από τα δικά τους τέσσερα παιχνίδια (μαζί με τον βαθμό του CAS), αφενός μεν πέρασαν τον Παναθηναϊκό, από τον οποίο ήταν πίσω στη βαθμολογία επί 16 σερί αγωνιστικές (!), αφετέρου δε ήρθαν σε απόσταση βολής (τρεις και δύο πόντους) από τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ.

Κατά την γνώμη μου, η δυναμική του Ολυμπιακού στα play off θα κριθεί σε τεράστιο βαθμό από τις δύο πρώτες αγωνιστικές, τις οποίες θα παίξει εν μέσω και των αγώνων του με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ, σε τέσσερα παιχνίδια μέσα σε 10 ημέρες (Πέμπτη, Κυριακή, Πέμπτη, Κυριακή)! Εάν μπορέσει να σταθεί όρθιος σε αυτό το δεκαήμερο, μετά θα πάρει βαθιά ανάσα με τη διακοπή του πρωταθλήματος και θα δημιουργηθούν γι΄ αυτόν άλλες προϋποθέσεις. Εάν όμως μείνει εκ νέου πολύ πίσω στο βαθμολογικό πίνακα, δεν νομίζω ότι θα είναι μετά σε θέση να ανακάμψει για κάτι παραπάνω από την 3η θέση. Ως εκ τούτου, έχει τεράστια σημασία η σημερινή κλήρωση (δεν θέλω να πιστεύω μαγείρεμα) των play off.

Κατά τα άλλα, το χθεσινό παιχνίδι με τον Βόλο εξελίχθηκε σχετικά γρήγορα σε τυπικής διαδικασίας, με την αποβολή του Μπαριέντος από το 6’ , το 1-0 στο 27’ και το 2-0 στο 45+6’. Απλά μην υποτιμάμε κανένα τρίποντο. Να σας θυμίσω ότι μόλις τις προάλλες, στο ΠΑΟ-Λαμία, η Λαμία έμεινε με 10 παίκτες από το 39’ με το αποτέλεσμα στο 0-0. Και το τελικό σκορ ήταν 2-2…

Αυτό το οποίο μπορώ να καταγράψω κατ΄ αρχάς είναι ότι, έστω και υπό την συγκεκριμένη συνθήκη, 11 εναντίον 10, η ομάδα του Μεντιλίμπαρ μπόρεσε και κέρδισε ένα πρώτο στοίχημα αναφορικά με αυτό το οποίο σημείωνα μόλις χθες: πρέπει να είναι πιο δυνατή και αποτελεσματική στα α΄ ημίχρονα της, κάτι το οποίο είδαμε σε ένα σημαντικό βαθμό, με το 2-0, έστω με την υποσημείωση ότι τα γκολ που χάθηκαν γενικά σε αυτό το παιχνίδι ήταν υπερβολικά πολλά. Δεν μπορείς να πετάς στη θάλασσα 10 καθαρές ευκαιρίες για γκολ! Δεν είναι καλό ούτε για το ηθικό του κάθε παίκτη που τις χάνει, ενόψει των επόμενων αγώνων, γιατί ειδικά ο κυνηγός όταν αρχίζει και δεν σκοράρει, πάντα αρχίζει και έχει μέσα του ερωτηματικά.

Αν για κάτι στενοχωρήθηκα χθες, εκτός φυσικά της κίτρινης-τιμωρίας του Ρέτσου, ήταν η ακύρωση των γκολ των Μασούρα, Ποντένσε και δη για παραβάσεις όχι δικές τους, αλλά συμπαικτών τους. και είχαν και οι δυο τους, κυρίως δε ο ευρισκόμενος σε σούπερ φόρμα Πορτογάλος, κι άλλες ευκαιρίες να σκοράρουν, τις έχασαν όμως όλες. Έτσι, ο Ποντένσε είναι τέσσερα ματς μακριά από το γκολ κι ο Μασούρας πέντε. Και μιλάμε για τους δύο καλύτερους σκόρερ του Ολυμπιακού πίσω από τον Ελ Κααμπί. Τέλος πάντων, ποιος ξέρει, ίσως τα γκολ που έχασε χθες ο Ποντένσε η, κι ο Μασούρας, μπουν την Πέμπτη.

Παρεμπιπτόντως, το παιχνίδι είδε ο προπονητής της Μακάμπι, Ιρλανδός Ρόμπι Κιν, που σίγουρα θα του άρεσε να δει κάτι πιο…ποδοσφαιρικό από το 11 εναντίον 10 από το 6ο λεπτό, ώστε να αποκτήσει καλύτερη γνώση του παιχνιδιού του Ολυμπιακού. Αλλά σε γενικές γραμμές, είδε την μεγάλη εικόνα, αφού ο Μεντιλίμπαρ δεν φρόντισε να του κρύψει τίποτα, βάζοντας την βασική του ενδεκάδα, με εξαίρεση τους Φορτούνη, Κάρμο και τον Πασχαλάκη.

Ο Βάσκος τεχνικός, άλλωστε, είναι ανοικτό βιβλίο. Δεν ζητάει περίπλοκα πράγματα από το παιχνίδι της ομάδας του.

Πρώτον, έχει τρεις παίκτες να κλέβουν, να κάνουν την βρώμικη δουλειά: ο Έσε είχε πέντε κλεψίματα-ανακτήσεις, ο Τσικίνιο εφτά κι ο Μασούρας τέσσερις! Από αυτούς ο Ολυμπιακός παίρνει πίσω την μπάλα και ξαναξεκινάει επιθέσεις κι αντεπιθέσεις.

Δεύτερον, έχει άλλους τρεις να δημιουργούν: τον Ποντένσε, τον Όρτα και τον Ρόντινεϊ-χθες που έπαιξε βασικός, είχε και τον Μασούρα, που κάνει διπλή δουλειά όταν είναι στα καλά του. Χθες ο «κοντός» οργίασε, κερδίζοντας πέναλτι, δίνοντας έξι πάσες για γκολ και προετοιμάζοντας το ξεκίνημα και για το τρίτο γκολ!!! Ο Όρτα έφτιαξε το 1-0 κι άλλες δύο φάσεις. Κι ο Μασούρας είχε τρεις σέντρες για γκολ, με τον Ρόντινεϊ άλλες δύο.

Τρίτον, έχει ένα παίκτη να σκοράρει: τον Ελ Κααμπί, που έχει βρει τη ρέντα του και στέλνει την μπάλα με όλους τους τρόπους, με σουτ, με κεφαλιές, με πέναλτι, ακόμη και με το σώμα, καταφέρνοντας να έχει φτάσει τα 22 γκολ μέσα στη σεζόν, χάρη στα 10 που έχει σημειώσει στα εφτά τελευταία παιχνίδια! Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, πάντως, ότι θα χρειαστεί βοήθειες ο Ελ Κααμπί στο θέμα του γκολ.

Κατά τα άλλα, δεν μπορώ να καταλάβω δύο πράγματα από το χθεσινό παιχνίδι.

Ένα, γιατί μπήκαν έτσι…καμικάζι οι παίκτες του Βόλου από το πρώτο λεπτό, με συνέπεια να χαλάσει το ματς με την κόκκινη του Μπαριέντος με αυτό το κάτι σαν καρατιά στο κεφάλι του Μασούρα! Αποβολή θα μπορούσε να έχει κι ο Ασεχνούν, που πήγε να σπάσει τον αστράγαλο του Έσε στο πρώτο κιόλας λεπτό! Ποιος ο λόγος για τέτοια σκληρότητα από το πρώτο λεπτό; θα μπορούσε εύκολα να χάσει ο Ολυμπιακός δύο παίκτες βασικούς για τα επόμενα παιχνίδια του.

Δύο, γιατί δεν έγινε αλλαγή στο ημίχρονο ο Ρέτσος, αφού ήταν στο όριο καρτών και το σκορ ήταν 2-0 με τον Βόλο με παίκτη λιγότερο. Αλλά και γιατί αφού δεν έγινε αλλαγή, ο ίδιος ο παίκτης σε τελειωμένο παιχνίδι πήγε να πάρει κεφαλιά σε κόρνερ χρησιμοποιώντας το χέρι του και κάνοντας επιθετικό φάουλ. Αδυνατώ να κατανοήσω πώς το σκέφθηκε, την στιγμή μάλιστα κατά την οποία μόλις τις προάλλες είχε αφήσει την ομάδα με 10 παίκτες σε όλο το β΄ ημίχρονο του αγώνα της στην Κηφισιά, με δύο κίτρινες για κτυπήματα με το χέρι σε εναέριες διεκδικήσεις. Ο Ρέτσος είναι ο βασικός δεξιός στόπερ στην ενδεκάδα του Μεντιλίμπαρ, άρα μπορεί να αποδειχθεί απώλεια η απουσία του στην πρεμιέρα των πλέι οφς.

Άσχετο:

Επειδή πρέπει να είμαστε ρεαλιστές, ειδάλλως δεν έχει νόημα. Ασφαλώς και ήταν…λουκούμι για τον Ολυμπιακό οι ισοπαλίες της ΑΕΚ και του ΠΑΟ στο Χαριλάου και στο Γεντί Κουλέ. Βοήθησαν δε και στη δημιουργία ενός ακόμη πιο ενθουσιώδους κλίματος στο Καραϊσκάκη που είχε (αναμενόμενα, λόγω της αναγκαστικής τετράμηνης «αποχής») πολύ κόσμο για δεδομένα αγώνα με τον Βόλο.

Αλλά πρέπει να δούμε ότι ήταν δύο αποτελέσματα συγκυριακά. Τόσο η ΑΕΚ, όσο και ο ΠΑΟ ήταν για να κερδίσουν, βάση της διαφοράς απόδοσης τους με τους αντιπάλους τους και της διαφοράς ευκαιριών τους. Στην ΑΕΚ έκανε ένα πέναλτι στο τελευταίο λεπτό άθελα του ο Βίντα χωρις να υπάρχει καν φάση κρατώντας σηκωμένο το χέρι του ψηλά χωρίς λόγο. Και στον ΠΑΟ έκανε ένα πέναλτι εντελώς επιπόλαια ο Τσέριν σε ανύποπτη φάση, ενώ νωρίτερα είχε δοκάρι ο Ιωαννίδης για να κάνει το 1-2 και να αλλάξει τη μορφή του αγώνα. Όπως έπρεπε να κερδίσει, και κέρδισε αυτός, κι ο ΠΑΟΚ στη Λαμία.

Πού θέλω να καταλήξω-στα play off δεν υπάρχει περίπτωση, λέω εγώ, να την ξαναπατήσει η ΑΕΚ με τον Άρη. Κι ο ΠΑΟΚ θα κερδίσει ξανά τη Λαμία. Όπως νομίζω ότι θα κάνει, ενδεχομένως αυτός, κι ο ΠΑΟ. Άρα, ο Ολυμπιακός είναι υποχρεωμένος αν θέλει να συνεχίσει να ανταγωνίζεται, να κάνει κι αυτός το ίδιο κι όχι ένα αποτέλεσμα όπως αυτό που είχε στη Λαμία στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος. Πλέον κάθε λάθος σε τέτοια ματς σε βγάζει επί της ουσίας νοκ άουτ.

Η φωτογραφία της ημέρας:

Πρέπει να ήταν η πρώτη φορά στην καριέρα του Μασούρα που έπαιξε μπακ, χθες για μισή ώρα! Και έπαιξε και καλά μάλιστα, κερδίζοντας τις μάχες πίσω, χαμηλά και ψηλά, αλλά και βγαίνοντας συνεχώς μπροστά. Δεν ξέρω αν του έβαλε ιδέες του Μεντιλίμπαρ (!), αλλά ξέρω ότι ο επαγελλματίας παίκτης έτσι πρέπει να κάνει, να ανταποκρίνεται σε ό,τι του ζητάει ο προπονητής του-όπως για παράδειγμα έχουμε δει τον Πινέδα στην ΑΕΚ να παίζει δεξί μπακ, ενώ το παιδί είναι χαφ.

Κάτι για τον Γιόβετιτς, που επίσης βγάζει επαγγελματικό πνεύμα, αφού παρότι ο Μεντιλίμπαρ τον χρησιμοποιεί μόνο ως αλλαγή, αυτός όποτε μπαίνει για όσο παιζει, προσπαθεί να βοηθάει την ομάδα και το κάνει με επιτυχία, έχοντας φτάσει έτσι τα τέσσερα γκολ, όλα προερχόμενος από τον πάγκο.

Κι ο Ελ Αραμπί, εξάλλου, έδειξε ζεστός, έφτιαξε ένα γκολ, έχασε άλλα δύο και υπενθυμίζοντας μας την παρουσία του.

Και για το τέλος ένα Emoji

gazzeta.gr

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΡΘΡΑΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ