Παρά τα συχνά παράπονα, η Mercedes είχε μια αρκετά καλή σεζόν το 2023.

Ακούγοντας κανείς μερικές φορές τις δηλώσεις από το γερμανικό στρατόπεδο χωρίς να έχει γνώση των εξελίξεων, εύκολα θα μπορούσε να θεωρήσει ότι η ομάδα βρισκόταν κάπου στο μέσο του grid ή ότι αντιμετώπιζε δυσκολίες ακόμα και για τους βαθμούς σε κάποιες περιπτώσεις, με τα βάθρα να αποτελούν τυχερές συγκυρίες. Στην πραγματικότητα, η Mercedes ήταν συνήθως η τρίτη ομάδα του grid και περιστασιακά η δεύτερη, με το τελικό αποτέλεσμα μέσω μιας σχετικά σταθερής πορείας να είναι η δεύτερη θέση των Κατασκευαστών.

Τέτοια παράπονα μπορούσαν εν μέρει να δικαιολογηθούν το 2022, όταν και πάλι υπήρχαν δηλώσεις που περισσότερο θα ταίριαζαν σε… ουραγό από ένα σύνολο που είχε ξεκάθαρα το τρίτο μονοθέσιο ή, όσο περνούσε ο καιρός, το δεύτερο σε κάποιες περιπτώσεις, αλλά υπήρχε επίσης το ζήτημα της πτώσης από τη διεκδίκηση των πρωταθλημάτων και φυσικά το πρόβλημα των αναπηδήσεων που έβαφε τα πάντα με μια πιο μουντή χροιά. Το 2023 ωστόσο, το ξεκίνημα ήταν μάλλον αναμενόμενο και είναι δύσκολο να μην αναλογιστεί κανείς σε τι βαθμό το γεγονός ότι βρέθηκαν να είναι ξανά τρίτοι, αλλά πίσω από την Aston Martin αυτήν τη φορά, οφείλεται στην επιμονή τους (ή μήπως εμμονή;) να διατηρήσουν τον ιδιόρρυθμο zero pod σχεδιασμό για τους πρώτους αγώνες όταν όλο και περισσότεροι στρέφονταν προς μιμήσεις της Red Bull. Εν πάση περιπτώσει, ακόμα και τότε δε βρίσκονταν καταστροφικά πίσω. Η Red Bull είχε μεν ξεφύγει, αλλά η Aston Martin ουδέποτε ήταν άπιαστη.

Η κυριαρχία της Red Bull κάνει τους περισσότερους να ξεχνούν ή να αγνοούν ότι το 2023 ήταν μια ιδιαίτερα ανταγωνιστική χρονιά για την πρώτη δεκάδα στην πίστα, με Mercedes, Ferrari, McLaren και Aston Martin να έχουν μικρή διαφορά και να κάνουν πολύ δύσκολη την πρόβλεψη της κατάταξης πίσω από τον Max Verstappen. Από αυτές τις τέσσερις ομάδες ωστόσο, η Mercedes ήταν αυτή που είδε τα λιγότερα σκαμπανεβάσματα και είχε τον πιο ομαλό δρόμο. Η ομαλότητα αυτή σήμαινε μεν ότι αρχικά η Aston Martin, αργότερα η McLaren και περιστασιακά η Ferrari είχαν σε αρκετά τριήμερα το πλεονέκτημα, αλλά η Aston Martin είχε ένα πολύ πιο μέτριο δεύτερο μισό στη σεζόν, η McLaren είχε μια πολύ κακή αρχή και η Ferrari ήταν περίπου το ίδιο συχνά πίσω από τα ασημένια (φέτος ξανά μαύρα) βέλη όσο ήταν μπροστά, αφήνοντας εν τέλει το μέσο όρο μάλλον να δείχνει προς τη Mercedes στη μάχη των τεσσάρων πλευρών. Το οποίο, παρά την γκρίνια, μετέφρασαν και σε πράξη, με τη δεύτερη θέση στους Κατασκευαστές, έστω και λίγο οριακά, και τον Lewis Hamilton τρίτο στους Οδηγούς, πίσω μόνο από τους Ταύρους και με ξεκάθαρη διαφορά από τις θέσεις 4-7, όπου οι αποστάσεις ήταν σχεδόν αμελητέες.

Ο Hamilton ήταν γενικά από τους καλύτερους οδηγούς της φετινής σεζόν, ό,τι και αν λένε οι μάγκες του πληκτρολογίου (και εγώ αντιπαθώ το υφάκι του κυρίες και κύριοι, αλλά ας επικεντρωθούμε στην απόδοση εδώ) και, παρ’όλο που φρόντιζε τακτικά να υπενθυμίζει πόσο δύσκολη ήταν η συμβίωσή του με την W14, τουλάχιστον αξιοποιούσε τυπικά στο μέγιστο τις δυνατότητές της. Σε αυτό συνυπολογίστε επίσης μια εντυπωσιακή σταθερότητα τις Κυριακές, καθώς βαθμολογήθηκε σε κάθε αγώνα πλην του Κατάρ (όπου η ευθύνη ήταν δική του) και του Austin, όπου είχε πάντως τη δεύτερη θέση πριν τον αποκλεισμό του.

Κάποια λάθη εδώ και εκεί δεν έλειψαν, με αποκορύφωμα φυσικά το προαναφερθέν Κατάρ, όπου μαζί με την εγκατάλειψή του πρόσθεσε επίσης το αμάρτημα της σύγκρουσης με τον ομόσταβλό του στο συμβάν που έβαλε πρόωρο τέλος στον αγώνα του, αλλά είχε επίσης και πολύ καλές στιγμές, με την pole position στην Ουγγαρία να ξεχωρίζει, ανέβηκε έξι φορές στο βάθρο και γενικά, ακόμα και όταν είχε πιο μέτρια ξεκινήματα σε ένα τριήμερο, κατάφερνε τελικά να πλασαριστεί ψηλά την ημέρα του αγώνα. Η τρίτη θέση στο Πρωτάθλημα Οδηγών δεν ήρθε από το πουθενά και συνολικά η σεζόν του το λιγότερο αξιοπρεπέστατη μπορεί να χαρακτηριστεί εντός πίστας και σαφώς βελτιωμένη από την προηγούμενη.

Στην άλλη πλευρά του γκαράζ, ο George Russell είχε ένα πολύ πιο μέτριο 2023. Το 2022 μπορεί να είχε κερδίσει τον Hamilton και αυτό όχι μόνο επειδή ο ομόσταβλός του δέχτηκε να είναι πειραματόζωο (συγγνώμη στους οπαδούς, αλλά δεν μπορώ να δεχτώ ότι το πρώτο μισό της περσινής σεζόν του Hamilton οφειλόταν αποκλειστικά σε ηθελημένες δοκιμές άθλιων ρυθμίσεων), αλλά για φέτος, έχοντας απέναντί του ένα από τους πιο σταθερά αποδοτικούς οδηγούς του grid, δεν έδειξε αντίστοιχη συνέπεια και αναπόφευκτα έμεινε πιο πίσω. Επέδειξε βέβαια ταχύτητα και υπήρξαν τριήμερα όπου ήταν ανώτερος της άλλης Mercedes καθ’όλη τη διάρκειά τους, αλλά έκανε επίσης περισσότερα λάθη και γενικά είχε πιο πολλούς προβληματικούς αγώνες.

Η εγκατάλειψή του στον τελευταίο γύρο της Σιγκαπούρης, ειρωνικά υπό πίεση από τον Hamilton, τον εξέθεσε σαφώς, αποτελώντας μια τεράστια απώλεια βαθμών σε μια κρίσιμη κατάσταση που εύκολα θα μπορούσε να στοιχίσει τη δεύτερη θέση στους Κατασκευαστές αν ο Sainz δεν είχε αδικηθεί στο Las Vegas ή δεν είχε… ξεχάσει να οδηγεί στο Abu Dhabi. Νωρίτερα στη σεζόν, είχε πάλι εγκατάλειψη μετά από επαφή με τον τοίχο, χάνοντας ένα ακόμα ενδεχόμενο βάθρο στον Καναδά από ένα ταπεινωτικό προσωπικό λάθος. Χωρίς αμφιβολία είχε και τις καλές του ημέρες, τα Σάββατα ήταν εφάμιλλος του Hamilton και δεν έλειψαν και οι ατυχίες, όπως στην Αυστραλία, όπου οι συγκυρίες κατέστρεψαν τον εξαιρετικό του αγώνα, ή στη Σιγκαπούρη, όπου αναγκάστηκε να επιδοθεί σε μια σπουδαία ανάκαμψη αφότου ο ομόσταβλός του τον χτύπησε στην εκκίνηση. Στον τελικό απολογισμό ωστόσο, ήταν τα δικά του στραβοπατήματα που τον άφησαν στην όγδοη θέση του πρωταθλήματος, εκτός της σκληρής μάχης για την τέταρτη και 59 βαθμούς μακριά από τον Hamilton.

Η απόδοσή του ήταν αρκετή ωστόσο για να δώσει τη δεύτερη θέση στη Mercedes, η οποία, όπως προειπώθηκε, είχε μάλλον μια καλύτερη σεζόν από ότι στελέχη και οδηγοί μπορεί να άφησαν να εννοηθεί, ειδικά με τις διαρκείς αιχμές προς το μονοθέσιο. Εκεί που υπάρχει όντως ανησυχία ωστόσο είναι στο ότι δε φάνηκαν να πλησιάζουν τη Red Bull κατά τη διάρκεια της σεζόν. Η σταθερότητά τους και μια καλή ροή αναβαθμίσεων τους επέτρεψαν να βγουν νικητές από τον αβέβαιο και απρόβλεπτο πόλεμο της δεκάδας και του βάθρου, αλλά, με εξαίρεση την pole position του Hamilton, έλειψαν οι μεγάλες στιγμές και οι έστω λίγες περιπτώσεις αμφισβήτησης που είχαν Ferrari και McLaren. Στην πρώτη σεζόν χωρίς νίκη εδώ και πάρα πολλά χρόνια, η Mercedes τα έβγαλε πέρα με όπλο τη συνέπεια, αλλά για την επιστροφή στη διεκδίκηση τίτλων θα χρειαστεί να κάνουν και κάποιο άλμα προς τα μπρος.

 

f1fan.gr